Antirevolutionaire Staatkunde - pagina 228

DE HOOGE OVERHEID.

220

hebben, en de beteekenis van deze Goddelijke uitspraak blijkbaar niet

hebben doorzien. Aanstonds moet daarom merkelijk

van de doodstraf school. Van Juda kend,

dat

dood

te

stamvader

als

hij

aarzelde,

niet zij

dochter

24 opgetee-

Thamar

ter

Juda's eigen zonde doet hier niets hij

als

dochter ter dood

zijn

zijn

:

betrapt bleek op hoererij en uit deze

bleek toch, dat

om

recht toekende,

§

toen

veroordeelen,

ter zake, duidelijk

fing

de tweede plaats het op-

Gen. XXXVIII

staat in

zwanger was geworden.

hoererij

in

naar voren getrokken, dat in het Gezinsrecht ook het recht

feit

vader zich het gezag en het te

veroordeelen, ter bestraf-

van eene door haar begane zonde.

De

11.

Deut.

Vooral spraak

patria potestas.

niet

XXI

een

:

18—21

uiting

strekt hier ten bewijze, dat Juda's uit-

van simpele woede, maar wel

ter

dege een

rechtsduiding was. Hier toch wordt, niet in het historisch verhaal, maar in

de wetgeving zelve vastgesteld, dat zoo iemand „een wederspannigen,

moedwilligen zoon"

gehoorzamen, en

heeft, die weigert te

huiselijke kastijding niet tot rede is te brengen, hij

met

onhandelbaar kind naar de poorte moet brengen, daar de

aan

baarheid

lieden

van

de

Poort

moet uiteen

zijn zijn

zelfs

door

vrouw

dat

onhandelen dat

zetten,

deze dan op de enkele aangifte der ouders, en zonder eenig nader onder-

zoek of nader bewijs, den kwaadwilligen zoon steenigen zullen, sterft.

Het

is

derhalve niet zoo, dat vader en moeder hun kind

rechter aanklagen, en dat deze vonnis velt.

komen,

Nog

eer

zij

tot hij

bij

den

aan de Poorte

de burgers van de stad,

staat het vast, dat hij sterven moet. Niet

de ouders alleen beslissen hierover. En de eenige verzachting, die door het geordend rechtsverband wordt aangebracht,

kind niet aan huis

mogen dooden, wat

uitloopen, en 2. dat als niet

zij,

zij,

als ouders,

maar op hun gezag en

last

is

op moord

allicht

hun kind

l^hun woede zou

dat de ouders:

ter

in

dood veroordeelen,

de burgers den weerspannigen zoon

steenigen, zoodat er in zooverre reeds deze verzachting van zeden niet

is,

dat

de ouders zelve het vonnis executeeren. Zie Prof. Dr. Traut Buhl,

Die Sociale Verhditnisse der

Israeliten, Berlin

1899, blz. 29 v.v.

Juist

zooals ook nu de rechter niet zelf met het zwaard slaat, maar dit overlaat

aan den beul.

Iets,

waaruit

men wederom

ziet,

hoe onnadenkend nog

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen