Antirevolutionaire Staatkunde - pagina 429

DE OPSTANDING. zichtig

En zoo

te zijn.

verstaat

men

421

meer dan één

het dan ook, dat

Staatsgeleerde zich als Staatsman of als Staatsmacht-drager, op het vage

standpunt

men

wijl

om

stelt,

zoo,

en niet anders, over de Kerk

haar niet tegelijk in haar

ter

erkennen kan.

te

niet

gedaan

Doch dan

is

eeuwig en

ook, gelijk

in

oordeelen,

te

haar kosmisch karak-

we opmerkten,

het Pascha

de loochening van de opstanding der dooden als

en

uitgangspunt gekozen.

De

tusschen het geestelijke en

afscheiding

physieke en psychische, tusschen het

tijdelijke

tusschen het

stoffelijke,

en eeuwige, wordt dan

Met de toekomst van het geestelijke, van het psychische en eeuwige moge de Kerk zich dan inlaten, maar de Staat doet dit niet en kan dit niet doen, want er is geen opstanding uit de dooden, en er is alzoo ook geen nieuwe aarde, die onder den nieuwen hemel Dit zijn dan alles fantasieën. Ten deele vol bekoring in schitteren zal. genomen.

volstrekt

hooge poezië, maar een poezië waarmee de practische staatsman niets De geloovigen sterven immers met de ongeloovigen. uitstaande heeft.

Ook hun

fantasieën gaan in het graf met hen ten onder

verdampt ze den dood

is

in het

Crematorium met hun

alzoo ganschelijk niet

hier voor ons

waarneembaar

't

water of ook

Kerk

zal

in het

dichterlijke beelden

Gaat vroeg

na

iets

of laat

houdt zich de

deze aarde

vuur ten onder, goed, maar dan

is

't

te niet

ook

en

uit.

in

De

daar even machteloos tegenover gesteld wezen, als de Staat. Alle

zelfinbeelding van de Kerk, alsof rijk

Met

tot asch.

lijk

ook men

rekenen. Realiteit bezit alleen, wat

te

Met

is.

practische staatsman niet op.

of

;

zij

in

een grijpbare toekomst een over-

bestaan zou vinden, of reeds in deze bedeeling zich op aarde

vorm van aanzijn zou kunnen opheffen,

hoogeren

geestelijke zelfverdwazing.

Bioscopisch moge

men

is

tot

een

de pretentie der

zich zulk een toe-

kunnen tooveren, maar daadwerkelijk is de realiDe dooden staan niet op, seering ervan een volstrekte ongerijmdheid. Niemand, die stierf, ontvangt althans niet in lichamelijke gestalte. een nieuw lichaam. Evenmin is er sprake van een vernieuwing van komst voor oogen

deze dat

aarde.

In

heel het bestaan der Kerk

met zulk een product der

zou kunnen hebben. bezig

te

fantasie

is

niet één enkel element,

ook maar eenige gemeenschap

Vindt de Kerk goed, zich met zulke phantasieën

houden, men kan haar laten begaan.

De

Staat kan aan geen

poëet het zich verlustigen in poëzie en droomen verbieden, maar ver-

meet

zich,

welke Kerk ook,

om

de grootsche gedachte, die

in

de op-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen