Leven en arbeid van Dr. A. Kuyper - pagina 224

202

DR.

andere honden er

uit

KUYPER ALS STRIJDER

honger op afkomen. Van daar Jezus' eerste

„Zoo iemand met a rechten wil en uwen rok nemen, laat hem ook den mantel". Een Jood droeg twee kleedingstukken op zijn bloot lijf een wollen hemd met mouwen, dat hier „een rok" heet, en stelregel:

:

daarover heen een vierkanten doek, dien

en dat lijk.

hier de mantel.

is

Er

is

Deze uitspraak

als reisdeken

hij

klinkt dus

omsloeg,

zoo scherp moge-

geen sprake over een rechtsgeding voor den rechter over

een lapje grond, of over een lam, veel min over paarlen en juweelen,

maar over het allernoodigste, over kleeren die men aan het lijf draagt. En nu is de neiging van ons hart, om met zekere geraaktheid voor ons recht op ons bezit op

te

dat Hij Zijnerzijds den regel het

lijf

eischt,

wil betwisten, geef

komen,

in

stelt: als

'sHeeren oog zoo verkeerd,

iemand u

zelfs

uw

kleed aan

hem zelfs meer dan hij uw houding hem moogt beschamen, en

dan

opdat ge door heel

toe,

en gun

alzoo het onrecht stuiten in zijn hart. Niet de hebzucht moet de hebzucht,

maar de gelatenheid en

het

stille

dulden de macht van het

onrecht overwinnen.

De tweede

uitspraak van Jezus raakt het leenen. Leenen

anders dan aalmoezen geven. Het

is

een

is

iets

groote ongelijkheid in

te

het bezit tijdelijk vereffenen. Reeds Johannes de Dooper had den stelregel gezet: heeft,

„Wie twee rokken

en die spijze

gelijks." In

heeft, deele

mede, die er geen

wie een dubbel deel spijzen) heeft, doe des-

(d.i.

ziet men gedurig dat er twee menschen naast waarvan de één twee bedden heeft om op te slapen,

de wereld

elkander staan,

twee kleedingstukken

om

aan te trekken, twee deelen voor zijn om op te liggen, zonder

honger, terwijl de ander staat zonder bed kleed

om

zijn

naaktheid

Dit schreit ten hemel. alleen van dingen die gelie,

te

dekken, en zonder spijs voor zijn honger.

Van weelde-artikelen is hier geen sprake, onmisbaar zijn. En daarom eischt het Evan-

dat gevoel van menschelijkheid en liefde deze ongelijkheid

vereffenen. Zulke

ongelijkheid

voortduurt. In dien zin moet

is

men

zondig

als ze

onder

Christenen

het leenen verstaan. Niet alsof wie

ƒ 1000.— bezit aan den eerste den beste die om f 300.— komt vragen, dat geld geven moet. De bedoeling is, dat waar nood bestaat door tijdelijke ongelegenheid, zoodat men geen aalmoes maar toch hulp behoeft, ge hij uit

uw hand

den nood

is

niet terugtrekt

maar uw broeder zoo

en straks door teruggave

Het derde wapen tegen de ongelijkheid

zijn

is

helpt, dat

schuld kwijte.

de aalmoes. Deze moet

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen