Leven en arbeid van Dr. A. Kuyper - pagina 280

258

DR.

KUYPER ALS GELEERDE.

man

slachtig en onwetenschappelijk

uit

onzen kring worden terug

gewezen.

Normaal en Abnormaal

zijn

twee absolute uitgangspunten, die geen

vergelijk dulden. Evenwijdige lijnen

kennen geen kruispunt. Ge moet kiest, wat ge zijt,

eene óf het andere kiezen, maar wat ge ook

óf het

moet ge maar in

als wetenschappelijk

man

geheel

alle faculteiten (127) in heel

zijn:

uw

niet in één faculteit

wereldbeschouwing,

volle terugkaatsing van het gansche wereldbeeld,

uw

uit

de

in

den spiegel van

menschelijk bewustzijn."

Het gaat niet alleen om redding der Theologie, om dan de profane wetenschap aan den tegenstander prijs te geven. Dat is struisvogelpolitiek. C a 1 V ij n zag het reeds beter in toen hij riep om een Philosophia Christiana, en ten slotte is er (132) „niet één faculteit en in geen der faculteiten één enkele wetenschap, die niet op wat afstand dan ook, met ons beginsel saamhangt, en daarom ook niet door ons beginsel moet doordrongen worden. En evenmin moogt ge het zoeken in dat ziende blind zijn, waarin zoo tal van Christenen een veilig schild

trachten te vinden.

Wat

astronomen,

geologen,

physici of chemici, zoölogen of bacteriologen aan het licht brengen,

moet, mits losgemaakt van de hypothesen, die

en van de conclusiën, die ze er

uit

zij

er achter schoven,

getrokken hebben, als

feit

door u

geconstateerd, na controleering vastgesteld en in het geheel van

uw

wetenschap worden opgenomen."

van de tweeërlei wetenschap staan de twee motieven van de Humanistische en Christelijke wereldbeschouwing weer zuiver antithetisch tegenover elkander. Het zijn twee wijsgeerige systemen, die wij zagen voortkomen In deze teekening

eerst in de tegenstelling

van het Middeleeuwsche Christendom tegen-

over de klassiek-humanistische wereldbeschouwing als zuivere tegenstelling;

meer

dan zagen

wij ze

na de middeleeuwen weer opkomen, nu

gelijktijdig eenerzijds in

de Renaissance en het Humanisme,

anderzijds in de Reformatie van

Luther

de ontplooiing van beide de

zoodat

in

waarbij

men

en vooral van

strijd

C

a

1

v

ij

n,

aanschouwd wordt,

eenerzijds de Christelijke wereldbeschouwing, de Chr.

metaphysica door de philosophie van het rationalisme en empirisme langzaam ziet afbreken om er anderzijds getuige van te zijn, hoe de Chr. metaphysica zich trachtte

te

handhaven door middel van

den steun van een verstandelijk-empirisch bewijzen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen