Dagen van goede boodschap - pagina 95

;

„uw

HEILIG KIND JEZUS."

83

vreemden zich van hun vader, zoodat ze hem op het en de vervreemding nu zoover laatst niet meer kennen gaat, dat hij een bode, een vertrouweling, een gezant moet zenden, om met zijn eigen kinderen te onderhandelen niet waar, dan is het aankloppen aan de deur van dien bode voor die kinderen een ontzaglijke beschuldiging en beschamend verwijt? En zoo toch was het hier. ;

God de Heere

stelde zijn kind

Adam

in het

Paradijs in

en teederste gemeenschap. Toen was er geen zenden van een bode aan Adam mogelijk. Er kon geen bode zijn, waar geen scheiding is, en van die vervreemding bestond geen zweem of spoor. Maar sinds kwam de vervreemding. Die vervreemding ging al verder. Ten slotte zoover, dat de kinderen der menschen hun Vader in de hemelen niet meer kenden. En toen, toen zond Hij hun dien „Bode der gerechtigheid," „zijn Knecht," in wien Hij zijn welbehagen had en zoo was het komen zelf reeds van dien Knecht, dien Hij zond, een aanklacht tegen onze zonde. Zoo iets had nooit noodig moeten zijn. Dat aankloppen aan onze deur van den Bode zegt ons zijn innigste

;

met eiken klop en eiken tik, dat wij ontaarde kinderen van onzen God zijn. Een Bode van den Vader in de hemelen is een verwijtende aanwijzing van den afstand, waarop we van Hem ons afscheidden. Adam werd óók Gods zoon genoemd. Maar hij was de onheilige zoon. En daarom zendt God nu „zijn heilig Kind Jezus," om dat onheilig kind, dat het alles verdierf, weer terug te roepen naar het Vaderhuis.

En wat gelie, dat

is nu de „blijde boodschap," het kostelijk Evandeze Bode u van den Vader brengt?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen