Ad Valvas 1972-1973 - pagina 54

AD VÄLVA S

13 OKTOBER 1972

AD VA LVA S

13 OKTOBER 1972

ILJEUPROBLEMA TIEK Miljeuverontrustin Mede door kontakten met de in­ terne belieersdienst en het insti­ tuut voor milieuvraagstukken aan de VU, worden we er hoe langer hoe meer van overtuigd dat ook de VU ernstig meedoet aan 't milieubederf en dat de top van de VU zich dat niet voldoende bewust is. Maar niet alleen de top; het gros van de aan de VU werkende mensen is zich niet bewust van de konsekwenties van vanzelf­ sprekendheden als bijv. het ge­ bruik van wegwerpartikelen of loaanzinnige hoeveelheden papier. Ook heerst er door tegenstrijdige berichtgeving veel onzekerheid. We willen daarom pleiten voor het instellen van een kommissie die volgens ons het volgende zou moeten doen: 1. Duidelijkheid scheppen. Er moet een duidelijk, gemoti­ veerd antwoord komen op vra­ gen als: waarom 'worden de (klaarstaande) kopjes in het hoofdgebouw niet gebruikt? — Waarom moet alles (wegwerp) plastik zijn in het restaurant? — Wat gebeurt er precies met al die wegwerpartikelen van ons? (plas­ tik bekers, boterhamzakjes, ge­ plastificeerde kartonnen voor de melk, bestek, handdoekjes) enz. — Is het niet allemaal verspilling van grondstoffen? — Waar is die zwarte rook uit de schoorstenen van ziekenhuis en warmtecen­ trum van? — We vinden dat de kommissie eens exacte cijfers moet publiceren. 2. Nagaan waarom de VÜ onno­ dig meedoet aan 't milieubederf? Allerlei wegwerpartikelen kunnen o.i. worden vervangen door duurzamer stoffen (kopfes, gla­ zen, handdoeken). De ontzag­ lijke hoeveelheden papier die de VU verbruikt kunnen her­ge­ bruikt (bij de papierfabricage) ipv verbrand, enz. 3. Voortdurend bij elke beslissing die genomen wordt door de lei­ dinggevende instanties, nagaan of daar konsekwenties voor het milieu aan vastzitten. 4. Nagaan hoe klimaat aan kan worden meer planten ideeënbus kan pen.

het de (b.v. te hier

huidige leef­ VU verbeterd door overal zetten). Een wellicht hel­

Al is, wat de VU kan doen tegen milieuvervuiling, in 't grote ge­ heel een druppel op een gloeien­ de plaat, we vinden toch ook dat het gedaan moet worden, al is het maar als gebaar en al is het maar dat er mensen milieube­ wust van worden! K. E. J. D I J K / A. M. BOS

Verkeerde mentaliteit de oorzaal De verontrusting die uit h e t schrüven van mej. A. M. Bos en de heer K. E. J. van Dük spreekt kan ik delen. M.i. komt echter onvoldoende uit de verf d a t vaak in vele gevallen h e t gedragspatroon van de univer­ sitaire bevolking kwalijke effekten oproept. I k ben van mening d a t h e t gesingnaleerde kwaad mede de resultante is van een geesteshouding, die zich in een bepaald gedragspatroon manifesteert. 'Waarom geen kopjes, hoewel ze er zijn.' 1. I n het hoofdgebouw­informa­ tienummer van Ad Valvas,

BUUWE OOEKJES VE I n een brief a a n h e t Instituut voor milieuvraagstukken van de VU heeft mej. C. M. Breman, sekretaresse bij de centrale inter­ fakulteit, gewezen op h e t gebruik van blauwe papieren droogdoek­ jes in de toiletten van h e t hoofd­ gebouw. Zij vraagt of die niet door witte vervangen k u n n e n wor­ den. Prof. dr. J. G. Lambooy, w a a r n e ­ mend direkteur van dit instituut, heeft nav deze brief de universi­ teitsraad meegedeeld dat deze si­ tuatie h e m ook onwenselijk voor­ komt, omdat de doekjes vanwege de kleurstoffen relatief gevaar­ lijker zijn voor h e t miljeu. Ook hij pleit voor ongeverfde papieren droogdoekjes of h e t gebruik v a n linnen handdoeken. Het laatste bespaart grondstoffen (hout etc.) en voorkomt luchtverontreiniging tijdens verbranding van papieraf­ val; anderzijds dient te worden gerekend met toenemende water­ verontreiniging tgv h e t noodzake­ lijke reinigen. Prof. Lambooy wijst op de mogelijkheid gerecyclede droogdoekjes bij de industrie te bestellen. De blauwe droogdoekjes van de VU blijken de meest giftige van de gebruikte kleurstoffen t e be­ v a t t e n : Viktoria blauw, zo blijkt uit een onderzoek v a n TNO­des­ kundigen n a a r de kleurstoffen in toiletpapier. Overigens vinden die deskundigen d a t de milieubelas­ ting erg meevalt, m a a r in h u n on­ derzoek zijn zij wel voorbijgegaan a a n de miljeuverontreiniging die ontstaat bij de fabrikage v a n dit papier.

augustus 1970 is de gedrags­ regel aangegeven d a t de kon­ sument bij het verlaten van de koffiekamers zijn serviesgoed in de daartoe bestemde bakken dient te deponeren. Bü een sinds twee m a a n d e n lopende proef op een der koffiekaiAers is door h e t bedienend perso­ neel op alle mogelijke wijze getracht de konsument hiertoe te bewegen. De proef dient in wezen als mislukt te worden beschouwd, het overgrote deel van de bevolking verleent on­ voldoende medewerking. En bü de t h a n s ter beschikking staande middelen is uitbrei­ ding van de personeelsbezet­ ting van de koffiekamers voor corveewerkzaamheden uitge­ sloten. 2. Een volledige overgang n a a r serviesgoed betekent nog een investering van circa ƒ 35 000,—. Ik a c h t een dergelijke uitgave slechts verantwoord indien h e t welslagen van de overschakeling in redelijke m a t e zeker is. 3. Een alternatief zou gevonden k u n n e n worden door de meerkosten voor corveediensten te verhalen op de konsument. Een voorlopige raming geeft a a n d a t hiermee jaarlijks ƒ 50.000,— gemoeid zou zijn. Toch is per 1 september op meerdere p u n t e n in h e t hoofdgebouw overgeschakeld n a a r serviesgoed.

Sterk individueel

Binnen onze universitaire bevolking wordt een mentaliteit zicht-

Oekoördineerde aanpak en regelmatig voorlichten nodig

1. d a t men h e t gevoel heeft dat binnen de eigen 'bedrijfsvoering' van de universiteit miljeu-vraagstukken n c ^ niet die a a n d a c h t krijgen, die zii In feite behoren t e

„Puinlioop" De graad van verontreiniging v a n onderwijsruimten in h e t vorige kursusjaar was dikwijls van dien a a r d d a t h e t opheffen hiervan met hoge kosten geps^ard is gegaan. I n dit verband lijkt h e t alleszins redelijk in de toekomst de meerkosten op de gebruikers te verhalen. Gebruikers beseffen m.i. onvoldoende, d a t zij. afgezien v a n de financiële gevolgen, h u n collegae die n a hen de ruimten gebruiken, in een onleefbaar mUjeu brengen. De toestand waarin h e t vaste kollegezaal-meubilair zich t h a n s bevindt is v a n dien a a r d dat herstel, door o.a. gron-

Inmiddels vernemen wij van h e t hoofd van de interne b e h e e r s ­ dienst de heer G. J. Buis, d a t h e t gekleurde papier vervangen wordt door wit. D a t papier is al b i n n e n ­ gekomen, m a a r eerst moet de ou­ de voorraad op, hetgeen binnen twee weken een feit zal zijn. P. W. E ü c k m a n n

BOS EN BUIS IN GEZAMENLIJKE NOTA:

Uit gevoerde gesprekken en eigen waarneming is h e n duidelijk geworden d a t de miljeuproblematiek bij een groot deel van h e t universiteitspersoneel sterk in de b e langstelling staat. Op grond hiervan konkluderen zij:

baar, welke uitsluitend gericht is op h e t individuele welzijn. Men staat onvoldoende stil bij de konsekwenties van zijn handelen tov zijn medemens en tov h e t miljeu. Er treedt een bepaalde m a t e van onzorgvuldigheid a a n de da«: tov universitaire middelen en eigendommen.

vaart dat (nog) geen gekoördineerde a a n p a k v a n h e t probleem ter h a n d is genomen. 3. dat men zich terdege bewust is d a t de problemen niet alleen met technische, organisatorische en financiële middelen k u n n e n worden opgelost, m a a r d a t in deze m a t e rie de instelling, de mentaliteit van de imiversiteits-bevolking een grote rol speelt.

Speciale {(ommissies De twee UB-leden stellen een speciale kommissie voor, die h e t college van bestuur terzijde zou k u n n e n s t a a n bij de a a n p a k van de miljeu problematiek a a n de VU. Ook k u n n e n hiervoor bestaande werkverbanden ingeschakeld worden zoals bijv. 1. werkgroep technische fxmkties (een samenwerkingsverband v a n de hoofden van technische onderhoudsdiensten) . 2. werkgroep civiele funkties (samenwerkingsverband hoofden civiele diensten).

stellen d a t er in die periode n a a r verhouding meer zorgvuldigheid te konstateren viel. dan t h a n s onder meer normale omstandigheden.

Achtergrond De universiteit is voor h e t dagelijks onderhoud voor een belangrijk deel afhankelijk van buitenlandse arbeidskrachten (ook uit de ontwikkelingslanden). De i n druk die zij van ons 'geciviliseerde westerlingen' moeten krijgen is niet altijd even verheffend, zeker niet voor een instelling met een edukatief doel, en met een b e paalde geestelijke achtergrond. I n de achter ons liggende m a a n den is er veel beroering geweest over Instemming met de grondslag. Hetzij impliciet, hetzij expliciet. Alhoewel op zichzelf een belangrijke zaak. meen ik toch dat h e t minstens even zinvol is d a t er in de praktijk van elke dag iets zichtbaar wordt van de geestelijke instelling die verband houdt met deze grondslag. I n dit verband dient men wel te beseffen d a t een zeer hoog percentage van het dienstverlenend personeel van huis uit vreemd staat tov de geestelijke achtergrond van deze universiteit en dat voor deze mensen de geloofwaardigheid van deze achtergrond in hoge m a t e bepaald wordt door wat er in de dagelijkse h a n d e l en wandel v a n zichtbaar wordt. Voor wat h e t hoofdgebouw b e treft ben ik van mening dat zeer veel bezwaren zijn te ondervangen door h e t ter beschikking stellen van ruimere geldmiddelen (circa ƒ 250.000.—) doch m.i. is dit de weg van de minste weerstand. Eerst als alle andere p o gingen om tot verantwoorde oplossingen te komen hebben gefaald, lijkt mij een dergelijke verhoging van de uitgaven v e r a n t woord. G. J. B U I S

lEKENHUII GEBRUI POLYETHYLEEN

m

Overeenkomstig een toezegging a a n de universiteitsraad hebben mej. Bos en de heer Buis h u n stukken tot één geheel samengevoegd. I n deze symbiose stellen zö voor d a t h e t college van b e stuur maatregelen neemt t o t een gekoördineerde a a n p a k van h e t railjeu-vraagstuk, d a t ruime a a n dacht wordt geschonken a a n de mentale zyd--. v a n h e t vraagstuk en d a t de universiteitsbevolking systematisch en regelmatig voorgelicht moet worden.

Dit artikel heeft de heer Buis geschreven op 14 juni, op verzoek v a n de universiteitsraad, n a v de hiernaast geplaatste n o t a van mej. Bos en de heer Dijk. Het b e h a n d e l t h e t miljeu in h e t hoofdgebouw gedurende h e t tweede semester van h e t studiejaar 1971-'72. De tekst is hier en daar a a n de h u i dige situatie aangepast. De heer Buis: 'Ik heb toch enkele risiko's a a n v a a r d bij h e t begin van h e t nieuwe kursusjaar, door een h o e veelheid geld in deze miljeukwestie te steken.' Red.

dlsche fakulteit en hoofdgebouw). Mocht de voorkeur u i t g a a n n a a r inschakeling van reeds bestaande samenwerkingsverbanden dan verdient h e t aanbeveling een zelfde verband tot stand te brengen tussen de beheerders van de diverse laboratoria.

Drie gebieden Een globale verkenning heeft a a n h e t licht gebracht d a t miljeuvraagstukken in hoofdzaak z q n t e onderkennen bij: 1. civiele (huishoudelijke) diensten 'Z. technische onderhoudsdiensten en energie-centrum 3. laboratoria De indruk bestaat d a t technische problemen in de civiele sfeer h e t eenvoudigst zijn o p t e lossen. I n de technische en de laboratoriumsektor zijn de problemen veel g e compliceerder. W a t de mentale zijde v a n h e t probleem betreft vinden ziJ d a t er huisregels voor alle universitaire

dige reiniging, een extra arbeid van circa 400 m'en met zich meebrengt. Rapporten van kontroler e n d personeel hebben de indruk gevestigd d a t naleving van h e t rookverbod i n de kollegezalen zeer vaak zowel door docenten als studenten niet worden nagekomen. De s t a a t waarin audiovisuele a p p a r a t u u r n a gebruik wordt aangetroffen, is dikwijls v a n dien aard, d a t zü eerst n a r e paratie opnieuw voor uitgifte t e r beschikking k a n worden gesteld. Meubilair wordt v a n de ene werkgroepkamer n a a r de andere versleept. Terugbrengen n a gebruik komt al te weinig voor. Pakulteitsbureau's zün meerdere malen niet op de hoogte of d o centen van de eigen fakulteit al d a n niet kollege geven, met alle konsekwenties dieaangaande m b t zaaluitgifte voor incidentele a k tiviteiten, zoals vergaderingen en kongressen. De g r a a d v a n reinheid v a n de onderwijsruimten is besproken m e t h e t schoonmaakbedrijf. O m een redelijke m a t e v a n reinheid gedurende de gehele dag t e h a n d haven is een kostenverhoging v a n tenminste ƒ 125.000.— per j a a r vereist. Afgezien v a n de financiële kant, betekent dit d a t die r u i m t e n minder u r e n per dag t e r beschikking komen, hetgeen o n a a n g e n a m e konsekwenties heeft inzake de kapasiteit v a n h e t gebouw.

Bezetters De wijze waarop de bezetters de zaken gerund hebben, toont a a n

Er komt bij de Ideeënorganisatie van h e t ziekenhuis de laatste tijd nogal eens een idee binnen over vervanging van plastics door m a teriaal d a t in de bekende kringloop tot grondstof k a n worden teruggebracht. I n dit verband is h e t zinvol beantwoording v a n een dergelijk voorstel door de civiele dienst van h e t AZVU wat meer publiciteit te geven: 1. alle afval, behoudens explosief materiaal, metalen en glas, wordt hier verbrand. Derhalve zal b e doelde kringlooj" v a n afval t o t grondstof hier niet gerealiseerd k u n n e n worden. De as van de verbrandingsoven wordt afgevoerd door de gemeente-reinigingsdienst, die h e t mogelijk wél verwerkt tot compost (Diemen). 2. plastic is ondermeer t e verdelen in Polyvinylchloride (bij verb r a n d i n g o n t s t a a t - schadelijk chloorhoudend gas) en polyethyleen: I n h e t AZVU wordt voor verpakking, afvalverzameling en bed-brancardafdekking uitsluit e n d polyethyleen gebruikt. 3. Uit p u n t 2 blijkt, d a t h e t door ons gebruikte polyethyleen bij verbranding geen miljeubederf veroorzaakt. 4. Het gebruik van papier voor genoemde doeleinden r a a d ik af vanwege: a. lekkage, door vochtig afval; b . hierdoor vergroting besmettingsgevaar; c. moeilijke h a n t e r i n g afvoer; d. groter residu bij v e r b r a n ding (pl.m. 4 pet.) (polyethyleen pl.m. 0,5 pet.). 5. Het verzamelen van schapevachten i n een linnenzak per biJv. 2 dagen is uit esthetisch en hygienisch oogpunt (menselijke u i t werpselen etc.) niet verantwoord. Voor meer diepgaande details verwijs ik u n a a r h e t r a p p o r t v a n de 'Werkgroep ziekenhuisafval' (onder auspiciën van de Geneeskundige Hoofdinspektie van de Volksgezondheid) .

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen