Ad Valvas 1976-1977 - pagina 159

11

AD VALVAS — 3 DECEMBER 1976

Aktiekomité Redt Ad Valvas vindt rapport beleidsraad AV teleurstellend en slecht Het komitee Redt Ad Valvas vindt het rapport van de beleidsraad Ad Valvas (UR-ref. nr. 62777) teleurstellend slecht. Het rapport bevat een aantal feiteiyke, historische en logische onjuistheden; bovendien leveren de verzamelde gegevens zo weinig materiaal voor een konklusie dat van een gefiindeerde eindkonklusie bepaald niet gesproken kan voorden. Pikant detail: dit rapport van de beleidsraad is tot stand gekomen nadat 2 progressieve studenten — Arie Verhagen en Peter van Deutekom — op min of meer hardhandige wijze uit de beleidsraad waren verwijderd. Dit konfiikt is op dit moment als zodanig niet aan de orde; wel spreekt het komitee Redt Ad Valvas de verwachting uit dat het rapport van de beleidsraad kwalitatief beter zou zijn geweest indien de beleidsraad zich niet van te voren voor de inbreng van Arie en Peter — en van progressieve studenten in het algemeen — had afgesloten. Om de bovenstaande kritiek te adstrueren de volgende opmerkingen: • onder 1 van het genoemde rapport gaat de beleidsraad in op de voorgeschiedenis; deze voorgeschiedenis wordt in grote trekken juist weergegeven. Er is inderdaad een verzoek van 3 UR-leden geweest in dec. '75 om onderzoek naar een stichtingsstruktuur door een kommissie; inderdaad heeft de beleidsraad Ad Valvas daarover in mei '76 een advies uitgebracht (UR-ref. nr. 60920) — let wel een negatief advies: stichtingsstruktuur niet wenselijk — en inderdaad heeft de UR de noodzaak ingezien van een verder onderzoek naar de stichtingsstruktuur. Eén punt van cruciale betekenis heeft de beleidsraad echter weggelaten, nl. dat de UR dit besluit nam tegen het uitdrukkelijk advies van de beleidsraad in; m.a.w. het advies van de beleidsraad werd als onbevredigend ervaren. Als de beleidsraad dan in het nu verschenen nieuwe rapport uitdrukkelijk terugvalt op het eerder verschenen rapport is dat

op zijn zachtst uitgedrukt merkwaardig. • onder 2 van het rapport geeft de beleidsraad uitvoerig de huidige organisatiestruktuur van Ad Valvas weer; er wordt over de huidige situatie zelfs meer gezegd dan over de mogelijkheden en wenselijkheden van een stichtingsstruktuur; dit laatste was toch de opdracht. Even denk je dan: deze beschrijving van de status quo moet dienen ter legitimering van de status quo — blijkbaar omdat er weinig andere redenen te vinden zijn om de status quo te handhaven. Maar nee, denk je dan, deze uitgebreide beschrijving zal wel tot doel hebben de niet-geinformeerde UR-leden te voorzien van informatie (hoewel deze UR-leden die informatie toch ook in voorgaande rapporten zouden kunnen vinden?!).

Het eigenlijke

onderzoek

• Dan het eigenlijke onderzoek. Onder 3 — de werkwijze — wordt al snel duidelijk waarom het resultaat van het onderzoek van de beleidsraad zo mager is. Wat is de werkwijze geweest? Er is een korte vragenlijst — over rechtspositie, verantwoordingsplicht en wijze van financiering — voorgelegd aan de voorlichtingsafdelingen van de universiteiten van Groningen, Utrecht, Leiden en van de Gem. Universiteit van Amsterdam. Dus niet aan de redakties van de bladen. Wat de beleidsraad aan materiaal heeft binnengekregen is er dan ook naar: een aantal statuten van de bladen van Utrecht, Tilburg en van de GU; een besluit van de UR van Leiden; konsept-arbeidsvoorwaarden uit Utrecht en een mededeling van de redaktie van Ad Valvas (!) over het Hogeschoolblad van Wageningen. Daarnaast mondelinge informatie van „personen die betrokken zijn bij de organisatie van de universiteitsbladen" (wie?). Blijkbaar is uit Groningen niets verkregen. Hoe deze zeer beperkte inventarisatie van een aantal aspekten van de organisatiestruktuur van een aantal universiteits- en hoge-

Door Henk

Hortensius

schoolbladen in den lande (maar niet bijv. van Rotterdam, waar de voorzitter van de GUPD •— het samenwerkingsverband van universiteits- en hogeschoolbladen —, Hein Meijers, werkzaam is) een antwoord kan geven op de vraag van wenselijkheid en mogelijkheid van een stichtingsstruktuur voor Ad Valvas is het komitee Redt Ad Valvas volmaakt onduidelijk!

De bevindingen • Onder 4 van het rapport worden de bevindingen opgesomd. Deze bevindingen hebben betrekking op de rechtspositie, de verantwoordingsplicht en de wijze van financiering, zoals boven reeds was aangeduid. Deze bevindingen kunnen hier niet uitvoerig weergegeven worden; ze zijn in hoofdzaak juist, voorzover het komitee Redt Ad Valvas dat kan beoordelen. Wel moet opgemerkt worden dat er naar de mening van het komitee een zeer eigenaardige passage het rapport is binnengeslopen; het staat onder 4.2 — organisatie. Het gaat daar over de wenselijkheid van een stichtingsvorm vóór en na de invoering van de WUB; dit gedeelte is raadselachtig, niet in de laatste plaats door het wegvallen van een (mogelijk interessante) laatste regel op bladzijde 3. Er zit voor het gevoel van het komitee Redt Ad Valvas hier zo'n kronkel in de gedachtengang dat deze rechtgezet moet worden. De redenering schijnt als volgt te verlopen: vóór de invoering van de WUB was er reden om universiteitsbladen te organiseren in een stichtingsvorm; toen was er nl. geen demokratische kontrole van bepaalde organen; nu is die er wel; daarom hoeft er nu geen stichtingsvorm meer gekozen te worden — althans niet om_deze reden. Deze argumentatie gaat volstrekt voorbij aan de redenen om een stichtingsvorm te kiezen; één van de belangrijke redenen is dat het

benoemings- en ontslagrecht niet moet berusten bij een van de mogelijke partijen in een konfiikt. Hier is dus niet sprake van wantrouwen tegen een K.v.B. — dat schijnt de vooronderstelling van de redenering van de beleidsraad: er is wantrouwen tegen het K.v.B.; dat was terecht toen het K.v.B. nog niet via demokratische kontrole op de vingers getikt kon worden; dat is nu sinds de invoering van de WUB echter niet meer nodig omdat een K.v.B. nu onder demokratische kontrole valt. Er is dus geen sprake van wantrouwen tegen het K.v.B. maar van het zuiver regelen van verbanden en verhoudingen. Beslissingsbevoegdheden behoren niet te berusten bij direkt belanghebbenden in een konfiikt; in een stichtingsstruktuur is deze waarborg gegeven. Bovendien moet worden opgemerkt dat de redenering van de beleidsraad historisch onjuist is: alle bladen die in een stichtingsstruktuur zijn ondergebracht aan een universiteit hebben dit proces meegemaakt na de Invoering van de WTJB en niet ervoor. Daarnaast is het onjuist te spreken van demokratische kontrole van het K.v.B.; was daar maar iets meer van waar!

Rechtspositie

Binnenkort zal de universiteitsraad zich opnieuw beraden over de organisatiestruktuur van het blad Ad Valvas. De mogelijkheid van verandering van de huidige struktuur zal aan de orde komen, mji. de mogelijkheid en wenselijkheid van een stichtingsstruktuur. De UR had in mei '76 aan de beleidsraad Ad Valvas — een kommissie van de UR — opdracht gegeven om deze diskussie voor te bereiden. De beleidsraad is onlangs met een rapport gekomen — voor geïnteresseerden vermoedelijk wel verkrijgbaar bij het UR-sekretariaat. In de tussentijd is het komitee Redt Ad Valvas, bestaande uit vertegenwoordigers van StafVU/TasUR '76, PKV, Pharetra en SRVU, ook bezig geweest met onderzoek naar de stichtingsstruktuur voor Ad Valvas. Ter voorbereiding van de diskussie in de UR en ter informatie voor geïnteresseerden in de universitaire gemeenschap zal het komitee. Redt Ad Valvas — in aansluiting op wat anderen hierover reeds geschreven hebben — in 3 artikelen op de kwestie Ad Valvas ingaan. In dit eerste (uitgebreide) artikel wordt kommentaar gegeven op het rapport van de beleidsraad Ad Valvas; in het tweede artikel zal worden aangegeven waarom het komitee Redt Ad Valvas een stichtingsstruktuur voor Ad Valvas voorstaat; in het laatste artikel zal in grote lijnen worden uitgewerkt hoe het komitee zich deze stichtingsstruktuur voorstelt.

redakteuren

Over het verslag van de rechtspositie valt nog te noteren dat rechtspositie verengd wordt tot pensioenregelingen. Rechtspositie van redakteuren omvat echter veel meer; hoofdzaak ervan is vrijheid om binnen een gegeven formule van een blad zonder repressief toezicht te werken en zekerheid dat je niet als je wat uit je slof schiet met een aantal kritische opmerkingen naar K.v.B., UR-leden, SRVU, VUSO, Tas-beraad of weet ik wat de volgende dag op- straat staat! Over de pensioenregeling — volgens de beleidsraad een van de grote problemen van een stichtingsvorm, redakteuren zouden dan niet meer in overheidsdienst zijn en dus niet meer vallen onder het algemeen burgerlijk pensioenfonds, een zeer goede pensioen-

regeling — wil het komitee nu reeds onthullen dat er inmiddels goede grond is om te geloven dat er een oplossing gevonden is voor het probleem; hierop zal in het derde artikel nader worden ingegaan. De samenvatting van de beleidsraad luidt als volgt: „Vanuit de verkregen informatie is niet goed te achterhalen welke van de twee organisatievormen, binnen een universitaire organisatie of in een stichting, de redaktionele zelfstandigheid het grootst doet zijn." Ja, dank je de koekoek, zei mijn moeder dan; er valt toch echt nog wel iets meer te zeggen over de wenselijkheid van een stichtingsstruktuur dan wat de beleidsraad voorschotelt.

Keramiek, litho's, schilderijenen tekeningen in VU-restaurant Met veel fanfare van het trio Arcturus werd afgelopen woensdag de nieuwe tentoonstelling in het restaurant van het VU-hoofdgebouw door de exposoriumkommissie aan het publiek gepresenteerd. De tentoonstelling, die werk omvat van twee Amerikaanse en twee Nederlandse kunstenaars, laat keramiek, litho's, schilderijen en tekeningen zien. De expositie duurt tot eind januari volgend jaar. Over de kunstenaars het volgende.

Jonathan Bragdon Jonathan is geboren in 1944 in de staat Delaware, V.S. Hij heeft een zeer internationale opleiding genoten, o.a. in Amerika, Strassbourg, Lausanne en in Venetië bij Biagio Frisa. Deze opleiding was tevens veelzijdig: naast zijn studies in de kunst en psychologie behaalde hij een graad in de filosofie. Jonathan heeft uitgebreide theorieën over zijn werk. Hij ziet de kunst als een brug tussen het objekt en onze ervaring daarvan. Als brug heeft het niet alleen een eigen objektieve realiteit, maar tevens de funktie van kommunikatiemiddel. Wat hij hoofdzakelijk wil overbrengen zijn de overeenkomsten binnen de realiteit, soms door middel van een naturalistische beschrijving, soms door middel van een metafoor. Hij gebruikt het landschap, om een belangrijk voorbeeld te noemen, niet slechts als een beschrij-

ving van een stukje natuur, maar ook als een bron van strukturen en kleuren. Op die manier wil hij de relatie tussen bepaalde ervaringen van tijdsperioden en regelmatigheden van vormen in de natuur duidelijk maken. B.v. verschillende geologische lagen, voortdurend golvende bewegingen, e.d.: een visie op de natuur als iets vol rationaliteit en betekenis.

* Bruce Manwaring Bruce is geboren in 1940 te Syracuse, New York. Zijn opleiding volgde hij aan diverse kunstakademies in Amerika. Na een korte tijd ontwerper geweest te zijn doceert hij thans het maken van litho's aan de Universiteit van Syracuse. Zijn afdeling van dit instituut heeft een uitstekende reputatie in Amerika Regelmatig houdt hij tentoonstellingen, o.a. in the Museum of Modern Art, New York, en the Smithsonian Museum te Washington.

Onze expositie bevat van Bruce een 25-tal litho's. Opvallend is zijn gefascineerd zijn door het kosmisch gebeuren. Dit gebeuren beziet hij aanvankelijk door de bril van de technologie, zoals naar voren komt in zijn vroegere werk. Hier beeldt hij planeten af gezien door een grafiek heen. Het grafiek is als het ware een scherm tussen onze waarneming en het universum. In ca, 1973 vindt er een verandering plaats. Waar hij het ontzag dat de mens voelt voor het universum eerst uitdrukt door middel van de taal van de technologie, doet hij dit nu door middel van een meer menselijke taal. Hij tracht nu de kosmische werkelijkheid binnen ons begripsvermogen te brengen, en daarvoor gebruikt hij symbolen als b.v. de adelaar of een kathedraal. De twee keramisten komen uit Delft, waar ze nu een jaar werken op de experimentele afdeling van de Porceleyne Fles (bekend van Delfts Blauw).

* Lisette Brouwer Lisette heeft daarvóór een 5-jarige opleiding gevolgd aan de akademie te Breda, met aansluitend een verblijf van een paar maanden in 't keramische centrum Heusden.

„The Mating of Sea and Sky" van Jonathan Bragdon (foto: Elsa Stansfield). Afmetingen: 56 x 76 cm). Haar werk is speels, speelgoedachtig, waarbij ze interpretaties voor iedereen openlaat. Er wordt gebouwd, konstruktief (huisjes, gekke dingen met wieletjes of bolletjes) echter niet rationeel. De grappige bouwsels op scheve wielen komen voort uit de onmacht over de eerste autorijlessen.

* Sinione Haak Simone heeft haar M.O. handvaardigheid in Groningen gehaald (vijf jaar akademie) en geeft nu naast haar werk op de experimen-

tele afdeling ook les. Haar werk is organisch van karakter. Ze wil dicht bij de natuur zijn. Vooral het verweren, rotten en vergaan spreken haar aan en daarmede het kringloopidee. We vinden dit terug in de beeldjes van de verslagen orken, figuren uit het boek „In de ban van de ring" van Tolkien. Inlichtingen zijn te verkrijgen bij J. Vrieze, exposoriumkommissie. Hoofdgebouw, kamer OD-03, tel. 548 (4327). Riccardo Lizier Janneke Wesèeling

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen