Ad Valvas 1976-1977 - pagina 110

2

Studentenpastores

AD VALVAS — 5 NOVEMBER 1976

VU en UvA wijzen 'bekeringsverhaal'

af

'Honiofilie-uitdrijving' is geen evangelisch voorschrift Het wordt tijd duidelük te maken dat het evangelie n i e t samenvalt met praktijken als homofilie-uitdrijving, zoals het in Ad Valvas van 22 oktober jl. in het stuk „Homofilie en evangelie" door jeppe Smit en Van der Ent wordt voorgesteld. Daarom stel ik" (namens studentenpastores aan VU en UvA) graag vast, dat hun verhaal alleen komt voor rekening van hen zelf, en geen enkele absolute waarde heeft, hoezeer het gebruik van bijbelteksten deze schijn ook moet wekken. Wat hier volgt, is dan ook niet bedoeld voor de genoemde schrij\jers, maar voor de lezers van Ad Valvas. De laatsten worden misleid als ze de indruk krijgen dat een bekeringsverhaal van „exhomofielen" evangelie is, terwijl de eersten toch niet te overtuigen zijn. Hun omgang met de bijbel staat in het teken van slaafse navolging, waardoor worsteling met de tekst bij voorbaat is uitgesloten. Eigenlijk is dat ook geen omgang; bij omgang denk ik aan gesprek, aan luisteren naar wat bedoeld wordt, niet aan klakkeloos toepassen. Omgaande met de tekst kom je anders tegenover bijv. woorden en opmerkingen van Paulus te staan als de twee schrijvers. Onze inzichten ten aanzien van bijvoorbeeld de man—vrouwverhouding zijn wellicht niet die van Paulus. Ze worden wel kritisch door zijn brieven doorlicht, maar twintig eeuwen geschiedenis zijn niet te ontkennen. Zo zijn onze inzichten - ten opzichte van homofilie wellicht ook anders. Des te intenser zal ons luisteren zijn naar wat hij wil zeggen. Deze omgang met de bijbel weerhoudt me er in elk geval van om ook met losse teksten te gaan werken. Ik bepaal mij liever tot wat in al deze woorden het gezicht van God is, zoals ik 't zie.

Vermogen tot liefde Ondanks de zonde waarvan de bijbel spreekt, weet ik dat God de mens liefheeft. Dat wil dan zeggen, dacht ik, dat God de mens liefheeft zoals hij is. Niet zoals hij er uiteindelijk komt uit te zien. Dat laatste is geen liefde. Zou God nu een vermogen tot liefhebben bij de mens willen smoren? Zoiets moet er toch wel aan de hand zijn, wanneer iemand zich van zijn homofilie bekeert. Zou God, die zelf liefheeft, hem zijn vermogen tot liefhebben willen afnemen? Homofilie is immers ziekte noch misdaad, maar een vermogen tot liefde. Dezelfde God, die zegt: heb uw naaste lief als u zelf, dwingt hem om zijn vermogen tot liefde te haten en af te zweren? Arme vriend, die op hem wacht! Jezus vernieuwt ons, maar hij vermoordt ons niet. En een ver-

andering a la „Open avond homofilie en evangelie" is een wurgpoging waar de mens voor zou moeten bedanken. Daar komt nog bij, dat die vernieuwing beslist niet inhoudt dat je onaantastbaar wordt Ook dit is kennelijk een axioma van de schrijvers: je wordt onaantastbaar voor frustraties, angst, hartstochten, maatschappelijke veroordeling, verdriet. Het tegendeel is waar: een christen is uitermate kwetsbaar, zijn geloof staat aan alles bloot, alleen creëert het uit dit alles nieuw leven. Dat geldt voor iedere christen, ook voor een homofiele christen.

Door ds. Syb de Lange, namens studentenpastores VU en UvA drukt. ^De homofiel wordt nog steeds verdrukt, of lijdt nog onder de gevolgen van verdrukking. We moeten dan ook niet de tremofilie bestrijden, maar die verdrukking, die maatschappij.

We gaan toch ook van een arbeider geen groot-industriëel maken, van een Jood geen goi, van een - neger geen blanke?! Pas bij volZeker wanneer we willen leven ledige gelijkberechtiging praten uit het verachte en versmade we nog eens! evangelie in deze wereld, moeten we ons geloof niet in dienst stellen van een maatschappij die ver-

Lid werkgroep homofilie aan de VU Jan B.

In enkele van de in dit nummer opgenomen ingezonden reakties op het eerder gepubliceerde ingezonden artikel over 'homofilie en evangelie' vraagt men zich af waarom de redaktie van Ad Valvas artikelen als het gewraakte opneemt. En ook hoe het kan bestaan dat de VU aan degenen die homofielen willen 'bekeren' zaalruimte beschikbaar kan stellen. Wat het laatste betreft leze men het in dit nummer afgedrukte artikel onder de kop "Vragen over 'partikuliere activiteiten' binnen VU". Deze kwestie is een zaak van het universiteitsbestuur. De eerste vraag regardeert de redaktie. Daarop het volgende'. De redaktie werkt in haar opinieregistratie zonder aanzien des persoons en zonder de eigen opvattingen met die in ingezonden stukken vermeld te vergelijken om te-^ien of artikelen geweerd zouden moeten worden of van een afwijzend kommentaar voorzien. De redaktie staat ten dienste van de pluriforme mikrosamenJeving die de VU is en hanteert in dat kader ruime ethische grenzen bij het accepteren van ingezonden artikelen, teneinde aan de funktie van AV ook diskussieplatform te zijn zo goed mogelijk vorm te geven. Alleen in uitzonderingsgevallen zal de redaktie artikelen van een kommentaar voorzien. Men leze er de basisfilosofie voor Ad Valvas — het zg. rapport-Traas, door de universiteitsraad in 1973 aanvaard — eens op na. Ad Valvas is er voor iederaan binnen de VU. De redaktie wil dan ook konform die basisfïlo^ofie vermijden verlengstuk van wie of welke groepering op de VU dan ook te zijn en ook niet haar eigen opvattingen — die overigens afwijken van die van de inzenders van het gewraakte artikel, het moet bij uitzondering maar eens gezegd — doordrukken. Zij zou haar informatieve betrouwbaarheid en haar streven objektiverend te zijn er snel door verliezen. REDAKTIE

Weenink:

Homofilie met gebed genezen Is rigoreuze verdringing De heren Smit en Van der Ent zijn weer op het bekeringspad. In april jl. hebben ze ook al hun mening onder de kop „Homosexualiteit behoort tot zondeval" uiteengezet. Dat was toen n.a.v. de Ikon-tvuitzending „Eén Bijbel - twee gedachten". Daarop hadden destijds enkelen uit het studentenpastoraat en ondergetekende een gesprek met beide gebedsgenezers. Het bleek al gauw, dat je wel dezelfde religieuze taal kunt spreken, maar dat als de toepassing volgt, in dit geval m.b.t. de homofilie, de meningen diametraal tegenover elkaar blijken te staan. Het zit hem dus niet in de godsdienstige grondwoorden, maar in de andere keuze die er wordt gemaakt. B.v. „bekering" wordt t a.v. homofielen gevuld met „Heterofiel worden". In hun laatste stuk omschrijven ze dit proces letterlijk zelfs zo: „onze hartstochten in normale banen leiden". „Bekering" draait bij hen uit op: „aanpassing aan het normale". Wij stelden daar toen tegenover, dat bekering in dit kader allereerst betekent „de ander niet veroordelen, luister eerst maar eens naar elkaar". In ieder geval kwamen we toen geen stap verder. Nu zij een nieuwe poging ondernemen hun verhaal te slijten, wil ik vanuit de werkgroep „homofilie" aan de VU mijn mening geven, omdat er mensen èn het evangelie in het geding zijn. In onze werkgroep hebben we het

^Blijf zoals je bent'

Homoseksuelen aangevallen In het christelijke wereldje en dus ook op de VU is homoseksualiteit een geliefd thema om over te praten. Homoseksueel gedrag kan blijkbaar niet zomaar; het moet óf ethisch gelegitimeerd óf zoals in het nu volgende geval, volledig verworpen worden. Het artikel over 'homofilie en evangelie' zoals dat 22 oktober in Ad Valvas verscheen is het jongste in de reeks. Daarin werd o.a. meegedeeld dat op een open avond in het VU-hoofdgebouw twee ex-homofielen zouden vertellen over hun 'genezing'.

Bijschrift redaktie (Zie ook pag. ii)

Wat bezielt de VU om zalen beschikbaar te stellen voor een dergelijke avond; evenzo wat bezielt Ad Valvas om dergelijke artikelen te plaatsen? Behalve dat het artikel bol staat van vooroordelen, die op zich gemakkelijk te doorzien zijn, valt er op geen enkele manier te peilen hoeveel mensen dit in meerdere of mindere mate serieus nemen. De in dit artikel veel gebruikte bijbelteksten kun je b.v. niet zo maar afdoen als zijnde folkloristisch of kultureel bepaald; ze worden serieus genomen door wie weet

verhaal van Smit en Van der Ent ter sprake gebracht. In de groep bleek er echter geen belangstelling voor hun verhaal. Het is allemaal tè bekend (denk aan de E.O.uitzendingen). Het evangelie staat er gekleurd op bij de meeste homofielen. Het is onze mening, dat je homofiele gevoelens het beste kunt accepteren (hoe je na de acceptatie wenst te leven is vers twee, daar gaat het hier niet direkt over). Verder denken wij dat het „veranderingsproces" van de gebedsgenezers in feite de meest rigoreuze vorm is van verdringing. Bij een minderheidsgroep horen is niet zo gemakkelijk; daarom zullen er mensen zijn, die deze gevoelens het liefst maar ontkennen. Met religieuze argumenten doe je dat het best en wel door dat bewust en hardop te doen. B.v. als je niet meer wilt roken, leg dan een sigaret op tafel en blijf er naar kijken en hardop zeggen, dat je niet wilt roken. Gevolg: je bent bevrijd van het roken, maar bent intussen wel aan de sigaret gebonden. Zo kun je ook uitroepen, dat je bevrijd bent van de homofilie, maar ondertussen aan het onderwerp vast zit De heer Van der Sluis, die zich als een veranderde homofiel presenteert, duikt zo dan ook overal weer op met zijn bevrijdihgsverhaal, tegelijk tonend hoe onvrij hij is. In gesprekken geeft de heer Van der Sluis wel toe, dat hij ook niet iedereen kan helpen en er ook hoeveel mensen. Daarom is het hoog nodig dat er van homoseksuele zijde geprotesteerd wordt tegen een dergelijke aanval op homo's. Het enige wat me te binnen schiet na het lezen van dat artikel is dat ieder die zich 'verwijfd' voelt dat moet blijven doen, net zoals ieder zijn eigen virienden en vriendinnen moet kiezen met wie hij al dan niet naar bed gaat. Ten slotte vraag ik me af in hoeverre het onbegonnen werk is om aan de VU de christelijk-ethische onderdrukking van homoseksualiteit te temmen temeer omdat wanneer je denkt dat je alles gehad hebt je daarna stuit op de maatschappelijke onderdrukking van homo's, maar dat Is weer een ander (en een heel lang) verhaal. Asjan Stil, student sociologie.

mensen zijn „afgevallen". En inderdaad knappen er nogal wat mensen af op de toch wel overspannen methode. Deze mensen kunnen het woord evangelie dan natuurlijk helemaal nooit meer horen. Echter in het blad „De Oogst" uitgave van, ,Tot Heil des Volks" dat gericht is op zijn goedgeefse achterban, schrijft hij: „Helaas komt er in de kerken steeds meer openheid voor en acceptatie van de homofiel, juist daarom is mijn werk zo nodig. De nood is groot!" Wat er met de nood gebeurt, die de heer Van der Sluis veroorzaakt, blijft wel de vraag.

Geneesdwang Het verhaal van Smit en Van der Ent lijkt veel op de praktijken, die we van sommige gebedsgenezers kennen. NI. „als je gelooft, genees je, genees je niet, dan geloof je niet (genoeg)". Onbarmhartig en niet evangelisch. De genezingen in het evangelie zijn steeds tekenen van het komende Rijk, dat Jezus aankondigt en present stelt. We kunnen daar alleen in geloof op ingaan en het nooit afdwingen. De methode van de „genezers" wil dwingen. Typerend in dit verband is het tot 2 x toe spreken over „dwangmatig verlangen naar jongens" op het eind van hun artikel. Een homofiel heeft evenmin „dwangmatige verlangens" als de doorsnee heterofiel. Wel het gezonde verlangen van de Hollandse vrijer. Tenslotte is de homofiel en de heterofiel dezelfde mens. Alleen de gerichtheid van dat verlangen verschilt, verder niets. Het verschil is niet zo beslissend als Smit en Van der Ent menen. Je kunt alleen niet om je verlangens heenlopen. Je kunt er met verwondering of met angst, met verstand of zonder verstand op reageren. Er kan een mooie liefde ontstaan of een geweldige neurose. En als het dan over het evangelie gaat, denk ik dat dit de hele mens aanspreekt en niet een onderdeeltje van die mens. Ook schakelt het evangelie de mens niet uit, maar in. Het grote gebod of levensaanwijzing is daar: Heb God lief en je naaste als jezelf. Dat ,,jezelf" hoort er echt bij, Hoe kun je jezelf liefhebben als je heel je mogelijkheid tot liefhebben moet afwijzen? Als je jezelf om je natuurlijke gevoelens moet gaan ha-

ten, komt er van de rest van het gebod ook niets terecht. Dit is een ervaring die homofielen, die eerst hun gerichtheid afwezen, hebben moeten meemaken. Tenslotte, wat nu een dokter op de avond van Smit en Van der Ent moet doen, is mij een raadsel Vaststellen dat de verandering heeft plaatsgehad? Hoe zou hij dat dan doen? Een trouwboekje bewijst dat iemand in het huwelijk is gestapt, maar ook dat hij heterofiel is geworden? Of is er, naast de autoriteit van de Bijbel, toch ook nog de autoriteit van de medische wetenschap nodig om te overtuigen? Jan B. Weenink, lid werkgroep homofilie aan de VU

Redaktie-adres: De Boelelaan 1105 Postbus 7161 Amsterdam, telefoon 5484330 of 5482671.

020-

Redaktie: Jan van der'Veen (hooldredakteur). Jaap Kamerling, Joke Bleichrodt. Medewerking: Rudi Agerbeek, Guus Herbschleb, Ben Rogmans, Dienst Pers en Voorlichting. Fotograaf: Peter van Vliet Tekenaar: Frans Vera Kopü, niet bestemd voor de mededelingenrubriek, moet (getypt) uiterlijk maandagmorgen 10 uur binnen ziJn. Advertenties: J. G. Duyker, Postbus 40, Noordwolde (Pr.) Tel. 05612-541. Adjes: Max. 30 woorden. Kosten ƒ 6,—. Opgave voor maandag 10 uur kamer 1 D-08 VUhoofdgebouw. Kontante betaling. Toezending: Ad Valvas kan ook per post worden toegezonden. Wie van deze mogelijkheid gebruik wil maken kan dat — uitsluitend per briefkaart — melden aan Administratie toezending Ad Valvas, Vrije Universiteit, postbus 7161, Amsterdam, onder vermelding van naam en adres en de mededeling of hy/zij student Is of lid van het personeel.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen