Ad Valvas 2006-2007 - pagina 267

S T U D E N T E N

AD VALVAS 25 JANUARI 2007

PAGINA 5

IFMSA-studenten geven seksuele voorlichting

'Zonder seks toch een soa?' Het gaat beter als er geen docent bij zit, vinden de studenten van Het Voorspel. Dus laten zij middelbare scholieren zelf condooms afrollen. Een reportage. TEKST: FLOOR BAL FOTO: JORDI HUISMAN

"Als je van tevoren hebt afgesproken dat je seks zult hebben met je vriendje, mag je daar dan op terugkomen?" Het is blijkbaar een moeilijke vraag die Marijke de Graaf (21) aan Dione stelt. "Als je het niet doet, maakt hij het uit", verheldert De Graaf Na lang denken heeft Dione de oplossing: "Ik zou hem slaan en dan weggaan." In het klaslokaal van de A.G. Bell-scholengemeenschap zitten zes leerlingen van ongeveer vijftien jaar bij elkaar. Zij vormen de klas 2A en krijgen vandaag seksuele voorlichtmg. Die wordt niet gegeven door een zenuwachtige biologielerares, maar door Marijke de Graaf, vierdejaars geneeskunde (rechts op de foto) en Elise Kropman, tweedejaars geneeskunde (links). Zij zijn vrijwilligers bij Het Voorspel, een voorlichtingsproject van de medische studentenvereniging IFMSA. De idee achter het project is dat jongeren meer durven te vragen en opener over seks praten tegen iemand die niet veel ouder is dan zij. "Het is toch anders wanneer er een kalende vijftiger met een bierbuik voor de klas staat", aldus De Graaf "Wanneer een jonger persoon het vertelt, komt de boodschap beter aan." Aan één belangrijke regel van Het Voorspel kan vandaag niet worden voldaan. Normaal zit er geen docent bij de les, maar omdat de A.G. Bell-scholengemeenschap zich richt op kinderen met spraak-, hoor- en taalproblemen, zit er deze maandagmiddag een doventolk bij. Zij vertaalt de toch al weinig verbloemende termen in nog beeldendere gebarentaal voor de dove Samira.

Hengel De leerlingen van 2A laten zich niet door de aanwezigheid van een lerares afremmen. Bij de eerste oefening, waarbij allerlei alternatieve termen voor vagina, penis en seks opgeschreven moeten worden, vliegen er al snel de meest originele termen door het klaslokaal. Van mossel tot het Surinaamse poentje. "Een beetje doordenken", moedigt Dione haar klasgenoot Jeroen aan. "Jij bent een jongen." "Nou en?", vraagt hij. "Jij vindt seks dus heel erg leuk en daarom ken je meer woorden", vmdt Dione. Nadat Kropman de belangrijkste regels: niet uitlachen, geen persoonlijke verhalen en alles bhjft birmen de groep, op het bord heeft geschreven, is het tijd voor het belangrijkste deel van de middag. Het Voorspel is bedacht door de werkgroep Seksuele gezondheid en aids van IFMSA, dus wordt er flink wat aandacht

'Je doet het fout', roepen de scholieren. De nonchalance blijkt een didactisch trucje

besteed aan seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's). Daarna zijn de voorbehoedsmiddelen aan de beurt. Ook hierbij is alle ruimte voor vragen van de leerlingen. "Zijn duurdere pillen beter dan goedkopere?" vraagt Rosita. De Graaf legt netjes uit dat een goedkope pil net zo goed werkt als een dure. Het spiraaltje wekt

Het Voorspel studenten met een medische achtergrond geven bij het project Het Voorspel seksuele voorlichting aan middelbare scholieren. Dit is een initiatief van de werkgroep Seksuele gezondheid en aids van IFMSA, een internationale medische studentenvereniging. De gedachte is dat pubers makkelijker over seks praten wanneer ze op een gelijkwaardige manier worden benaderd door iemand die zelf niet veel ouder is dan zijzelf. Het project is in 2001 begonnen met twintig Nijmeegse studenten, inmiddels doen studenten uit het hele land mee. De studenten die voorlichting geven worden hiervoor speciaal door de organisatie opgeleid.

>Stijn in Oeganda (3) Stijn van Rest, student culturele antropologie, onderzoekt of leven In een conflictgebied het rechtvaardigheidsgevoel van Oegandezen beïnvloedt. De non-gouvermentele organisaties krijgen een veeg uit de pan.

veel verbazing op. "Het is een hengel", vermoedt Ilias. Hij reageert pijnlijk getroffen als hij de werking ervan uitgelegd krijgt. "Maar waar laat je het stokje dan?", vraagt Rosita. Kropman vertelt dat dat alleen gebruikt wordt om het spiraaltje in te brengen.

Standjes Inmiddels is het tijd voor het praktijkonderdeel condooms afrollen. "Ik ben het mannetje", zegt Kropman terwijl ze een plastic penis op kruishoogte vasthoudt. Alsof het afgesproken werk is, laten vier leerlingen tegelijkertijd hun hoofd op hun tafeltje vallen, zo hard moeten ze lachen. De Graaf rukt een condoomverpakking met haar nagels open en rolt op weinig zachtzinnig wijze het condoom naar beneden. "Je doet het fout", roepen de leerlingen. De nonchalance van De Graaf blijkt een didactisch trucje. Samen met de klas neemt ze alle fouten door die je bij het afrollen kunt maken. Daarna is het de beurt aan de leerlingen die allemaal zeer professioneel aan het afrollen slaan. "Dit hebben we al met verzorging gehad", zegt Jeroen. Het populairste onderdeel van het twee uur

"You do not fear Gulu?" vraagt een vrouw met een rieten mand vol bananen op haar hoofd. Ik reken een trosje af en stap in de postautobus die me naar Gulu, het grootste dorp in het noorden van Oeganda, brengt. Waar zou ik angst voor moeten hebben? Uitdagend kijken we elkaar aan. Dezelfde taal spreken we niet, maar de ogen van het kleine jongetje op de grote fiets spreken genoeg. Drie, twee, één, go! Trappend, zwetend en lachend racen we nek aan nek tot aan de rand van het dorp. Ik op mijn veel te nieuwe fiets, hij op zijn veel te grote fiets. Als blanke was ik in Gulu al een attractie. Als blanke op een fiets zou ik de hoofdact van het lokale circus kunnen zijn. Kinderen kijken hier echter snel doorheen en dagen me graag uit voor een wedstrijdje. Zo fiets ik door de straten van Gulu. Als bron van gelach, gewijs en ongeloof Ik kijk, ik verken, ik observeer en ik probeer een mentale kaart te maken. Drie straten van oost naar west, zes straten van noord naar zuid. Een markt in het centrum. Een benzinestation op de hoofdstraat. Een voetbalveld. Een schooltje. Enkele kerken verspreid rondom het dorp. En verder, ontelbare ngo's. Deze zogenaamde non-govemmental oganizations (direct of indirect gefinancierd door een overheid) zijn er in alle soorten

durende programma is het vragenspel waarbij leerlingen in groepjes nadenken over bepaalde kwesties. Waarom kan anale seks gevaarlijk zijn en kun je zwanger worden van pijpen? Het zijn vragen die De Graaf en Kropman zonder gêne behandelen. Soms blijkt de uideg toch niet helder genoeg. "Als een jongen seks zonder condoom wil hebben, kun je tegen hem zeggen dat het ook voor zijn eigen bescherming is", legt de Graaf uit. "Jij kunt ook een soa hebben." "Hoe dan?" vraagt Rosita. "Als je het nog nooit gedaan hebt, kun je dan ook een soa hebben?" Als laatste kan iedereen anoniem een vraag op papier zetten en in een doos doen. "Het is zo helder en duidelijk, ik weet niets meer te vragen", klaagt Jeroen. Gelukkig hebben zijn klasgenoten nog wel vragen. Kropman trekt een papiertje uit de doos met daarop: 'Hoe heet dat boekje met al die standjes?' In verband met hun privacy zijn de namen van de leerlingen gefingeerd. Reageren? Mail naar: redactie@advalvas.vu.nl

en maten. De een zijn nood is de ander zijn brood. De medewerkers van de grote, welbekende ngo's hebben de mooiste huizen, rijden in de dikste auto's en lopen op de meest glimmende schoenen. Wie helpt hier nou wie? Als de ondergaande zon de bruine wegen oranje kleurt, kom ik langs een kleine markt. Ik zie stof opwaaien. Ik voel tromgeroffel. Ik hoor gezang. Tussen de kraampjes dansen vrouwen in een grote kring rondom twee trommelaars. Daaromheen kijken veel kinderen toe. Naast me staat een meisje met gevlochten haar en een baby op haar arm. Ze vertelt me dat deze vrouwen weduwen zijn. Overdag verkopen ze op de markt, 's Avonds komen ze samen om te dansen, te zingen en elkaar bij te staan. Hier komt geen ngo bij kijken. Dit is eigen initiatief van vrouwen in een moeilijke positie in een Afrikaans dorp. Zonder gestreepte pakken, glimmende auto's of dikke verslagen. Als ik terugpeddel naar mijn kamer, denk ik aan de vrouw met de bananen. De vrouw die me vroeg of ik geen angst had voor Gulu. Een grote 4x4-jeep, met een vlag die wereldwijd bekender is dan de mensen waar de organisatie hulp aan biedt, duwt me van de weg. Misschien is dit wel waar de vrouw op doelde. De gecommercialiseerde noodhulpindustrie, die me fysiek en mentaal de stuipen op het lijf jaagt!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen