Ad Valvas 2006-2007 - pagina 266

M E N S E N

PAGINA 4

AP VALVAS 25 JANUARI 2007

>Dick Aardbeving De digitale VU-nieuwsbrief kondigde een lunchlezing aan over het thema 'Plezier m werk'. Daar zal ik, ondanks de door de ondernemingsraad beloofde broodjes, niet bij zijn. Plenty plezier, elke dag fiets ik fluitend naar de Griffioen. AI 25 jaar, zo liet de dienst Personeelszaken mij weten. Jawel, hartelijk dank voor het extra maandsalaris, maar het is op zich natuurlijk geen verdienste om ergens zo lang te blijven zitten. Alleen vorige week woensdag bleek dat even lastig, 's Morgens begon het op Uilenstede ineens hevig te rommelen en ruim een seconde schudde de Griffioen op zijn grondvesten. Een aardbeving leek mij, landelijk nieuws, 's Avonds had het NOS-Joumaal echter geen meldmg en ook de lokale zender AT5 liet het liggen. Naast mij op onze televisiebank suggereerde mijn vrouw voorzichtig dat waandenkbeelden niet duiden op een plezierige werkomgeving. Niks aardbeving dus, de Uilenstede-website meldt dat bij de sloopwerkzaamheden van de voormalige GAK-torens honderd meter verderop per ongeluk een paar verdiepingen tegelijk naar beneden gestort zijn. Dat was een dag voor de storm, waarover alle media wél uitvoerig berichtten. Een verslaggever van RTL4 leunde op het Amstelveense Stadsplein tegen de wmd en constateerde dat er opvallend weinig mensen liepen. Meneer verslaggever, dat is geen nieuws. Op het Amstelveense Stadsplein lopen alleen tijdens de vrijdagmarkt mensen. Het meest opmerkelijke bericht stond overigens op teletekst onder verkeer. 'Geen bijzonderheden', meldde de pagina over de Spoorwegen. Nee, geen bijzonderheden, want in het hele land lagen de treinen stil. Nog even de VU-nieuwsbrief (de automatische Word-corïe.cx.or maakt van de hoofdletter U steeds een kleine letter. Niet doen! Af!). De niEuwsbrlef roept alle medewerkers op hun favoriete film te nomineren voor de openluchtvoorstelling tijdens het VU-festival in juni. Quasi-democratisch gedoe, wat moeten we met zo'n gemeneVU-deler. Dan krijg je een film die iedereen toch al heeft gezien. Weet u wat? Deze week zit ik op het jaarlijkse internationale filmfestival in Rotterdam. Ook heel plezieng. Bijna 250 speelfilms. Laat mij er maar een uitzoeken.

Jeroen Jongeleen (rechts): 'In mijn werk gaat het om een duet met de omgeving'

Dick Roodenburg is publiciteitsmedewerker bij het Cultuurcentrum VU, Griffioen.

KU\AS JAN VAN DER WEU

>Ondertussen in het Exposorium... ... klinkt er luid 'KRAK!' Docent strafrecht Cor Petiet loopt tegen het kunstwerk Our unconditional Love for Black, White and Chrome van kunstenaar Jeroen Jongeleen aan. Het is een drieluik dat bestaat uit een langwerpig zwart paneel, geflankeerd door twee kleinere panelen: een chroomkleurig en een wit. De onderste rechterhoek van het zwarte paneel steekt iets uit, Petiet loopt er te dicht langs. Toch is de schade beperkt, het paneel ziet er niet gehavender uit dan voor de botsing. Petiet voelt zich dan ook geheel niet schuldig, zegt hij. "Integendeel, ik ga de kunstenaar aansprakelijk stellen voor de schade aan mijn trui!" Het stormt buiten heel hard, maar desondanks is toch wat publiek afgekomen op de opening van Jongeleens tentoonstelling Influenza Outstde/Inside. In het oog springen een gefiguurzaagd, manshoog sUhouet dat met een zwarte vlag zwaait. Op een monitor ernaast is hetzelfde figuur te zien, nu staand op het dak van het Amsterdamse Stedelijk Museum. "Typisch kunst", oordeelt economiestudent Prada Soekhai. "Apart." Soekhai heeft meer waardenng voor een paneel waarop de namen van duizenden exotische ziekten zijn geschreven. Daar zit veel werk in, denkt hij. "Ja, tegenwoordig gaat een plank met een knik erin al door

voor kunst, maar dat vind ik niks. Dit silhouet vind ik wel goed. Ik bedoel, ik zou er nooit zijn opgekomen." De 87-)arige amateurfotograaf Wim Jansen staat te kijken naar een andere monitor, waarop

Waarschijnlijk is dat geld over een paar dagen wegge pe Ute rd' te zien is hoe Jongeleen als een aap over balustrades, kapstokken, trapleuningen en balkonnen in het VU-hoofdgebouw klimt en springt. "Dat kun je beter niet buiten doen, met die storm", zegt hij bewonderend. "Dan val je te pletter." Ad Tafoa.s-eindredacteur Win Castermans gaat door Jongeleens bokkensprongen met heel andere ogen kijken naar de verschil-

lende elementen m het gebouw. "Zo'n kapstok wordt, als je Jongeleen erin ziet klimmen, opeens een heel ander ding." Jongeleen legt uit dat het in zijn werk gaat om een "duet met de omgeving". Hij zet zijn kunst eerst buiten en dan haalt hij haar naar birmen. "Ik neem haar dan uit de context en moet dan allerlei toeren uithalen om die interactie met de context te vertalen voor de kijker", zegt Jongeleen. Ja, ja. Hij wijst naar een paar bankbiljetten (tientjes en vijfjes in guldens) die hij op een wit blok heeft geplakt. Ook hier verwacht hij 'interactie'. "Waarschijnlijk is dat geld over een paar dagen weggepeuterd." Student literatuurwetenschappen Marcel van der Grijn kijkt naar het door Petiet gevandaliseerde werk. "Heel leuk", zegt hij. "Nee, ik begrijp er ook niks van, maar ik zou het wel bij mij m de kamer hangen." VU-alumnus Maaike Dijkstra moet vooral denken aan de klassieker van Bamett Newman Who 's afraid of Red, Yellow and Blue} Jongeleen benadrukt dat zijn kunst met te seneus moet worden genomen. "Het is opstandig met een vette knipoog. Ik stop er veel humor in, om het toegankelijk te houden." PETER BREEDVELD

>Volgspot Ad Valvas volgt vier totaal verschillende studenten op de voet. Elke week peilen we de stemming van twee van hen. Wat houdt ze bezig? TEKST: WaMOED VISSER FOTO'S- VU/RICHELLE VAN DER VALK

"Ik moet nog heel veel lezen", vertelt Sharona Asghari (27, derdejaars politicologie). "Dus zit ik nu op het Kamerbureau met een stapel boeken. Als er iemand belt, help ik die, daarna lees ik weer verder. Drie boeken over rechtvaardige en onrechtvaardige oorlog. Op zich heel interessant. Ik moet er ook nog een werkstuk van maken. Tijd is altijd een probleem. Over een paar dagen heb ik een avondje vrij. Dan ga ik lekker met een paar vriendiimen naar Zwartboek. Ik heb nu al zo veel verschillende meningen gehoord over die film, dat ik erg benieuwd ben."

"Ik ben voor het eerst in maanden weer veel op de VU", vertelt Jaimy Nanhekhan (22, derdejaars economie). "Ik heb twee verplichte vakken: filosofie en het bednjvenspel. Bij dat laatste vak speel je met een klein groepje dat je een onderneming hebt. Elke dag veranderen er dingen in de economische situatie, waar je je strategie op moet aanpassen. Wij hebben een bedrijfje in mp-3-spelers. Tot nu toe gaat het wel aardig. Omdat ik het zo druk heb met mijn studie, kan ik even niet zo veel tijd aan de Jeugdraad besteden."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen