Ad Valvas 2006-2007 - pagina 288

AD VALVAS 1 FEBRUARI 2007

P O Ë Z I E

PAGINA 10 i^^^S^\

\

­ïK^^V

Woordstilte Stilte was dit jaar het thema van de nationale gedichtendag. Het Studentenpastoraat Amsterdam schreef een dichtwedstrijd uit rondom dit thema. Ad Valvas selecteerde uit de inzendingen de beste gedichten van VU­studenten en ­medewerkers.

"??'•'

m

^

.'4!^£^

1!S(r

'm

Vjf'

Machteloos

«Verbeeld je maar niets

De stilte na de waterval Geeft stromend water uw leven weer' Altijd in beweging De jaren flitsen snel voorbij vindt u geen rust geen vergeving"? Stroomrichting is bergafwaarts omhoog kijken lukt mij met meer Het verleden wat achter mij ligt is vol verdnet ik kan met meer Nadenkend over wat voor mij ligt, stroomt het water rustig verder En ergens in de verte kom ik die waterval tegen, deze stilte duurt met langer meer Heb ik dan genoeg moed voor een sprong in het diepe"? Genoeg moed voor een leven zonder stilte"? Of ben ik te gebroken, of een vluchteling geworden Na de val komt het water tot rust ergens in een nvier Het zoekt de stilte op deze stilte geeft de verlangens van mijn hart weer Geen angst en geen slapeloze nachten meer Het stromend water geeft mijn leven weer, altijd in beweging Na de waterval werd ik een haven, vond stilte, rust en vergeving Geeft stromend water uw leven weer?

)e kraan leek gestopt met druppen

Verbeeldje maar mets, Maar vallen doe je toch

Het was moeilijk, hij had pijn Ik keek hem aan Ik zag het ­ maar kon niks zeggen

Maar de muziek die stopt Stokt met voor JOU doch, omdat De componist het zo horen vond

IK stond op om naast hem te gaan zitten Nee , zei hij bijna met schnk in zijn ogen, met tegen me aan komen liggen .Vat geforceerd zakte ik toch op de bank )nzeker en iets te veel rechtop 'm er zeker van te zijn dat ik hem met aanraakte "n met een beetje ruimte tussen hem en mij

Monumenten worden met gemaakt. Maar vroeger vond men hen in marmer Dat nu in ieders mond is en op straat Eindigt Watje zegt is met watje ziet En horen doe je mets steeds Dus Houd je mond

De kraan drupte We zaten Als twee druppels los van elkaar, elkaar volgend wachtend

Maar toch Hoe de chaconne van Bach Beweegt als de violist eindigt maar begint En deze ontroenng voor jou alleen is

"Treur met" zei hij tegen mij Ik heb steeds het gevoel dat jij degene bent die treurt, als je dat tegen me zegt"

^oals het onwezenlijk einde van de bui Wegheeft alles Van de eerste druppel op het raam In het gemoed van wie op water wacht

Een traan drupte

Gor Khatchikyan, 19 jaar, geneeskunde

"Dit gedicht heeft gewonnen omdat het gebruik maakt van krachtige beelden", vertelt studentenpastor Riekje van Osnabrugge, die de wedstrijd organiseerde "Het springt mooi heen en weer tussen de ik en de u vorm en het spreekt de lezer direct aan '

Zo IS er iemand soms die van het beeld spreekt, Het beetje bij beetje uit marmer houwt En op een voetstuk zet waar Het hoort weer van zich spreken doet

Marga de Jong (pseudoniem), 25 jaar

Of als je haar voor het eerst in de ogen ziet, de kleuren Onder Haar opslaan van wimpers Tonen waar je nooit geweest bent Dus spreken moet Begin Verbeeld

Sjoerd van Hoorn, docent wijsgerige vorming

W

^^ ? Sk X.

Het mooiste geluid

Bedekte rust

Kunnen alleen muzikanten luisteren op een manier die ons gevoelens geeft zonder woorden zo zijn ook wij luisteraars van klanken bijzonder voor ons Er zijn doven die het nooit horen en mensen met een blind oor omdat ze het verschil met zien Zonder het mooiste geluid van de wereld zien WIJ met de emoties van muziek, wordt niemand gelukkig van gezang, gekwebbel en gefluit Stilte IS de eerste klank die Ik gaf aan mijn leven omdat Ik haar zo bewonder als alle andere klanken in een

na de storm lagen de bomen geveld de sneeuwklokjes waren zichtbaar te voelen als oase van rust viel plots een vertraagde tak uit de dakgoot vol oud zeer sleurde de klokjes mee in zijn val bedekte rust en stilte

Ilse Vlamings, tweedejaars geneeskunde Sybren van Weidum (pseudoniem), docent

tv­.4

Stilte Alleen mijn buik beweegt op en neer En telkens weer keer op keer Adem ik door mijn neus in en uit Ook het raam maakt af en toe een raar geluid Gevolgd door stilte

Ellen van Andel, SCW, eerstejaars

Inspiratie gekregen"? S t u u r j e m o o i s t e gedicht naar Ad Valvas

redactie@advaK..s

Luide stilte Geen stemmen te bekennen, Geen ander te vinden Daar zit ik met gespitste oren, En probeer ik de stilte te horen Geen geluid dat op ander leven duidt. Zo lijkt het leven stil te staan Maar vadertje tijd verraden door de stilte vals en sluw. Klinkt het uurwerk opnieuw en opnieuw Ik ontwijk het geluid en luister beter, En ontdek een nieuw element Het verborgen geluid van het dierlijke leven, Begint zich prijs te geven Ik sluit mijn ogen. Zoek verder naar het mets Hoewel er verder geen geluid aanwezig is. Is het nog steeds de stilte die ik mis Ik houd mijn adem in. Probeer mijn hart eventjes stil te laten staan Misschien hoor ik dan even. Waar de stilte is gebleven Terwijl ik de stilte probeer te horen, Bc'sef ik al gevonden te hebben wat ik zoek i'. luister naar de vertrouwde geluiden om me heen. En geniet van de luide stilte zoals geen een

\ismaa Kammite, 18 jaar, eerstejaars

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen