Ad Valvas 2006-2007 - pagina 475

A P VALVAS 2 4 MEI 2 0 0 7

S T U D E N T E N

PAGINA 5

Een stortbak van gedachten VU-studenten Ahmed Kissami en Robert van Raalte zijn de mannen achter de site Straatpolitlek.nl. Voor 'woorden die je denkt, maar niet hoort'. TEKST: PETER BREEDVELD FOTO: CHRISTIAAN KROUWELS

Op een mooie zormige dag liep student politicologie Ahmed Kissami (21) over de De Boelelaan, toen hij werd gemolesteerd door een motorrijder. Het was een beer van een vent, die hem uitschold voor kanker-Marokkaan en hem verweet dit land 'te verneuken'. Hij dreigde Kissami te overrijden, maar die kon zich in veiligheid brengen door vlak achter een verkeerslicht te gaan staan. Gelukkig kwamen er net politieagenten voorbijrijden. Tot Kissami's grote ontsteltenis lieten de agenten de motorrijder echter ongemoeid. Kissami werd ondervraagd en zijn gegevens werden genoteerd. "Alsof ik degene was die mensen op straat bedreigt", zegt hij verontwaardigd.

Kritische schijtmentaliteit Mensen laten zich te veel leiden door vooroordelen, denkt Kissami. "Ze zien een Marokkaan die ruzie heeft en gaan ervan uit dat de Marokkaan de ruzie wel zal hebben veroorzaakt." Zijn vriend Robert van Raalte (20), die ook politicologie studeert, is het met hem eens: "Iedereen gaat af op uiterlijkheden." Hij is Indo en draagt dreadlocks, uiting van zijn verbondenheid met de rastabeweging. "Je moet mensen zien kijken als ik in de tram opsta voor een oudere dame", zegt hij. "Dat verwachten ze totaal niet van iemand als ik." Kissami en Van Raalte vinden zichzelf 'moeilijk te plaatsen'. Hun ervaring is dat ze zelden voldoen aan de verwachtingen die mensen van hen hebben. "We komen ook allebei niet uit een academisch milieu", zegt Robert. "We hebben allebei ouders die moeten bikkelen voor hun inkomen." Dat onderscheidt hen van veel andere studenten, hebben ze gemerkt. "Robert en ik zitten op dezelfde pagina qua gedachten en interesses", verklaart Kissami. "Allebei hebben we dezelfde kritische schijtmentaliteit ten aanzien van de maatschappij. Wij zijn bereid de gevestigde orde ter discussie te stellen." Wat die precies behelst, die 'kritische schijtmentaliteit', is te zien op Straatpolitiek.nl, een kekke website waarop de beide heren hun overdenkingen kwijt kunnen over zaken als vooroordelen, daklozen, wildpiassen en 'hoe we met elkaar omgaan op straat'. "Op Straatpolitiek.nl vind je de woorden die je denkt, maar niet hoort", verklaart Kissami plechtig. Van Raalte kijkt bedenkelijk. "Dat klinkt wel een beetje Fortuyn-achtig", zegt hij. "Ik schrijf veel over dingen waar ik vragen over heb", gaat Kissami verder. "Ik merk dat als ik er met anderen over praat, die daar vaak laconiek op reageren. Het verbaast ze dat ik me er druk over maak."

Klauwen van Babyion Geld geven aan daklozen is zo'n onderwerp. "Veel mensen geven niks aan daklozen, omdat

Robert van Raalte (I.) en Ahmed Kissami

ze bang zijn dat die het uitgeven aan zaken als drugs of alcohol. Ik heb die zorgen ook wel, maar daarom koop ik vaak een broodje voor ze, of iets anders te eten." "Ik moet zeggen", interrumpeert Van Raalte hem, "dat ik de daklozen in Amsterdam wel innovatief vind bij het bedelen. Ik zag er eens een met een fietspomp, die pompte banden op voor een

'Hoe kan het dat het systeem zo met mensen fokt?' euro, en ook wel eens iemand die een gedicht voordroeg. In Suriname zijn ze niet zo. Daar houden ze gewoon hun hand op." Van Raalte is net terug van een studiereis naar Suriname. De grote kloof tussen arm en rijk in dat land heeft hem erg aangegrepen en hij heeft erover geschreven op Straatpolitiek.nl: 'Jim, een vriend en studiegenoot, loopt naar buiten. Ik leg hem uit wat ik gezien heb, en de sluizen openen zich. Ik probeer me afzijdig te houden van de rest van de groep. Ik wil

me sterk houden, maar de tranen kan ik niet laten. Jim probeert me te troosten, en langzaamaan krijg ik mijn ogen droog.' "Ik had er niet bij stilgestaan dat de tegenstellingen zó groot zouden zijn", vertelt Van Raalte. "Ik heb daar erg nare dingen gezien. Vooral als ik de situatie van sommige kinderen zag, deed dat pijn. Ik heb geld gegeven, maar daar kun je niet mee blijven doorgaan. Uiteindelijk heb ik de kinderen op straat pennen en notitieblokjes gegeven. Zakken vol." 'Wat moest er van deze kinderen terechtkomen? Hoe zou hun toekomst eruit zien? Kunnen ze ooit ontsnappen uit de klauwen van Babyion?', schrijft Van Raalte. Babyion, dat is een begrip uit de rastabeweging, legt hij uit. "Het is het systeem van kolonialisme, racisme, imperialisme en kapitalisme. En ik zit daarmee, hoe het kan dat het systeem zo met mensen fokt." In Nederland gaat het ook de verkeerde kant op, vindt Kissami. "Voor de huidige regering tellen alleen nog maar getallen en hokjes. Alles moet zo efficiënt mogelijk tegen zo laag mogelijke kosten. Het is hard voor de mensen die de snelheid van de westerse samenleving niet aankunnen." Aanvankelijk wilden Kissami en Van Raalte beiden de politiek in om de wereld te verbeteren, maar na twee jaar politicologie maken ze zich er geen enkele illusie meer over dat binnen de politiek iets te veranderen valt. Kissami werkt nu voor een bank, waar hij

aantrekkelijke carrièreperspectieven ziet. "En ik heb bedacht dat juist vanuit het bankwezen veel valt te doen, omdat je daar te maken hebt met de aandelenmarkt, hedgefonds enzovoort." Van Raalte wil journalist worden, "om de boodschap over te dragen".

Palestijnse kwestie Tot het zover is, proberen Kissami en Van Raalte het systeem te verslaan met Straatpolitiek.nl. "We schrijven nu nog met zijn tweeën, maar de bedoeling is een collectief van mensen bij elkaar te krijgen die regelmatig een bijdrage leveren", aldus Van Raalte. Hoeveel bezoekers ze dagelijks op hun site hebben, weten ze niet, omdat het beheer in handen van iemand anders is, die daar verstand van heeft. "We zien de laatste tijd wel reacties verschijnen van mensen die we niet kermen, dus we worden steeds bekender", vertelt Van Raalte. Straatpolitiek.nl is voor hem nu een 'stortbak voor zijn gedachten', maar Kissami zou er ook andere dingen mee willen, bijvoorbeeld een tegenwicht bieden voor de eenzijdige informatie over de Palestijnse kwestie in de gevestigde media. "Zodat lezers zich een ander beeld over de bezetting van Palestina kunnen vormen." Van Raalte kijkt nu weer wat bedenkelijk. "Op bepaalde vlakken zullen we het wel nooit eens worden", besluit hij. Reageren? Mail naar: redactie@advalvas.vu.nl.

Scholieren verrassen met literair onderzoek Vinden lezers een boek beter als ze meer afweten van de schrijver? Met een onderzoek naar die vraag won de ploeg van College Hageveld uit Heemstede vorige week de extra talentprijs van de VU. DIRK DE HOOG

"De jury is verrast door het hoge niveau van de presentaties en de relevante vragen die zijn onderzocht", stelde juryvoorzitter Dick Schram, hoogleraar literatuurwetenschap, op 11 mei bij de slotbijeenkomst van het project Extra Talent. Daar presenteerden zeven groepjes van vijfdejaars vwo-leerlingen de resultaten van hun onderzoek naar leesgedrag

van jongeren. Op 25 april was al een vergelijkbare presentatie geweest door andere groepjes over het onderwerp klimaatverandering. Voor het project benaderen docenten op de zeven betrokken scholen een paar scholieren die graag iets extra's doen. Die groepjes gaan aan de slag met een onderzoeksvraag en komen daarvoor een paar keer naar de VU waar een deskundige medewerker ze helpt. Zo kregen de onderzoekers in spe een cursus Spss-gebruik. Het is voor het tweede jaar dat het onderwij scentrum dit extra talentenproject organiseert om de belangstelling voor wetenschap bij scholieren te stimuleren. Het wirmende team liet een groep scholieren een tekst van Carl Friedman uit Tralievader en van Dirk Ayelt Kooiman uit Montyn lezen. De ene helft vertelden ze erbij dat het verhaal van

Kooiman echt gebeurd is en dat Friedman alles zou hebben verzoimen en dat ze helemaal geen joodse achtergrond zou hebben.

Echt gebeurd De andere helft van de groep kreeg geen extra informatie over de teksten, die allebei over de Tweede Wereldoorlog gaan. De vraag was of informatie over de auteurs invloed had op de waardering van de teksten. Een beetje, bleek uit het onderzoek. De lezers die wisten dat de hoofdpersoon uit Kooimans verhaal echt als vrijwillig Duits soldaat naar het oostfront was geweest, waardeerden het verhaal meer dan degenen die dat niet wisten. Dat Friedman haar joodse concentratiekampverhaal verzormen had, maakte bij de waardering niet uit. "Lezers

gaan er blijkbaar op voorhand vanuit dat een verhaal verzonnen is. Pas als het echt gebeurd blijkt te zijn, krijgt het extra waardering", legde teamleider Thomas Kool de uitkomsten uit. Hij is overigens niet van plan aan de VU te gaan studeren. "Ik ga liever echt iets nuttigs doen voor mensen, bijvoorbeeld iets met waterbeheer in Afrika. Daarom wil ik in Wageningen gaan studeren", zegt hij desgevraagd. Ook het publiek mocht een prijs uitreiken. Die ging naar het team van het Jan van Egmond Lyceum uit Purmerend. Zij onderzochten waarom leerlingen minder gaan lezen als ze ouder worden. Belangrijkste reden bleek te zijn dat ze minder tijd voor lezen hebben. Ook hun teamleider Lois Spaans wil niet naar de VU. "Ik wil naar de marine. Dat lijkt me sparmender."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen