Ad Valvas 2006-2007 - pagina 132

M E N

PAGINA 4

AD VALVAS 2 NOVEMBER 2006

S E N

>Koning Filosofie "U bent de behandelaar van een lelijke, stinkende 92-jarige vrouw met terminale dementie. Deze patiënt krijgt plotseling diabetes mellitus. Er zijn zes jonge mensen die op zeer korte termijn een orgaantransplantatie nodig hebben, omdat ze anders zullen sterven. Uit bloedonderzoek blijkt dat de organen van de vrouw geschikt zijn voor deze jongeren. Stelt u een diabetesbehandeling in of vmdt u het gerechtvaardigd de vrouw te laten overlijden teneinde deze lieve, succesvolle jonge mensen te laten overleven?" Terwijl mijn medestudenten discussiëren over de ethische aspecten van dit vraagstuk, schrijf ik een gedegen onderbouwde brief aan de raad van bestuur met het terechte verzoek tot verlaging van mijn collegegeld. Na ruim een halfuur (!) vraag ik voorzichtig of deze discussie niet wat vergezocht is? Een 92-jarige diabetespatiënt zal geen geschikte organen hebben voor deze jongeren, maar bovenal kun je het bloed van ontvanger en donor niet vóór het klinisch overlijden van de donor met elkaar vergelijken. Dit is duidelijk niet mijn vak... Tien paar ogen kijken me vernietigend aan: hoe durf ik het filosofisch denkproces zó te frustreren? Ik probeer in het kader van realisme nog het idee te opperen om een willekeurige werkloze jongere op te offeren voor die zes schatten, maar dat vinden ze barbaars. O, dat dan weer wel? Vorige week stond er een artikel in de krant over een enquête van NIGZ-Donorvoorlichting. Van de 645 geïnterviewden gaven 23 aan te vrezen dat artsen minder hun best zullen doen warmeer ze weten dat de patiënt als donor is geregistreerd. Dat krijg je er nu van. Lieve 23 verkeerd ingelichte mensen, als (ik zou kunnen weten dat) jullie donor willen zijn, is dat alleen maar een extra reden om jullie goed te behandelen. Een orgaan is bovendien maar op één plek het beste af: in het eigen lichaam.

CHRISTIAAN KROUWELS

'Ik ben hier niet alleen uit idealisme. Misschien vind ik er later wel een baan mee'

Ludi Koning is vierdejaars geneeskunde. Tweewekelijks schrijft zij een column over haar studentenleven.

>Ondertussen in de kerkzaal... ... verklaart Ina Keuper dat het aandachtsdipje rondom ontwikkelingssamenwerking verdwenen is. "Nu volgen weer zo'n zeventig studenten de colleges. Dat is meer dan vijf jaar geleden", aldus de medeorganisator van het keuzevak ontwikkelingsvraagstukken dat al zo'n kwart eeuw aan de VU bestaat. Vandaag staat een forumdiscussie op het programma. Inleider Ton Dietz, prof aan de UvA, bevestigt ook dat ontwikkelingshulp weer volop in de belangstelling staat. "Rond de eeuwwisseling daalde de internationale besteding aan ontwikkelingssamenwerking tot bijna 52 miljard dollar. Inmiddels is het bedrag weer gestegen naar ruim honderd miljard, meer dan ooit." Opmerkelijk is dat China na de Verenigde Staten en de Europese Unie de belangrijkste verstrekker is van voedselhulp. "Dat komt doordat ze Noord-Korea te eten moeten geven", aldus Dietz, die stelt dat in Nederland de hulp flink geprofessionaliseerd is. Dat klopt volgens Ton Meijers van Novib. "We zijn een bedrijf met ruim driehonderd werknemers. Ik kan niet ontkennen dat we daardoor soms wat bureaucratisch zijn." Harriet Duurvoort van Generation Now wil het imago van ontwikkelingshulp veranderen. "We moeten ophouden met doen alsof alle mensen in het zuiden arm en zielig zijn. De helft van de wereldbevolking behoort tot de

jongere generaties. Die groeien via internet steeds meer naar elkaar toe." Dan moet m Afrika internet er wel eerst komen, vindt Onno Schellekens van Pharm Access. "We willen in Nigeria artsen aansluiten op internet. Toen we bij de Wereldbank aanklopten voor een lening.

We moeten ophouden met doen alsof alle mensen in het zuiden arm en zielig zijn' vroegen ze 27 procent rente." Successen zijn er ook. Zo rijdt in een provincie in India een bus rond met een schotelantenne op het dak en een wifi-installatie. Op die manier hebben verschillende dorpen een paar uur per dag internetverbinding. Internet werkt ook de andere kant op, legt Veronika Uhl van Net4kids uit. "Donateurs kunnen via onze site precies volgen wat met hun geld gebeurt. Bijvoorbeeld door

een filmpje over de school die we sponsoren." Dagvoorzitter VU-hoogleraar ontwikkelingseconomie Jan Willem Gunning wees nog even op het belang van mobiele telefonie voor Afrika. Daar wilde geen enkele ontwikkelingsorganisatie in investeren totdat Amstelveense durfkapitalisten erin stapten. "Mobiele telefonie heeft in Afrika lokale verhoudingen heel erg veranderd. Het maakt mensen zelfstandiger. Boeren kunnen bijvoorbeeld rondvragen wat de marktprijzen voor hun producten zijn. Dat heeft de macht van opkopers gebroken." Antropologiestudent Frederique Halle heeft aandachtig zitten luisteren, maar weet niet zeker of ze later in ontwikkelingszaken gaat. "Het blijft ingewikkeld wat wel en niet helpt. Ik ga binnenkort onderzoek doen in Indonesië, misschien dat ik daar wijzer van word." Student beleid, communicatie organisatie Wendy ter Borg vindt de colleges een van de boeiendste onderdelen van haar studie. "Eigenlijk zou iedereen het moeten volgen. Al is het maar voor je algemene ontwikkeling. Ik ben hier niet alleen uit idealisme. Misschien vind ik er later wel een baan mee." Wietse Vroom is promovendus biotechnologie en volgt toch nog de colleges. "Je hoort dingen uit veel disciplines. Dat is voor mij als ingenieur uniek." DIRK DE HOOG

>Volgspot Ad Valvas volgt vier totaal verschillende studenten op de voet. Elke week peilen we de stemnning van twee van hen. Wat houdt ze bezig? TEKST: PETER BREEDVELD FOTO'S AVC/RICHELLE VAN DER VALK

"Ik ga in januari meedoen aan de United Nations International Student Conference of Amsterdam, de Unisca", vertelt Sharona Asghari (27, derdejaars politicologie) "Het is een simulatie van een VN-bijeenkomst en ik vertegenwoordig Iran. Begin oktober hebben we een eerste voorbereidingsbijeenkomst gehad en ik heb er ook een tentamen over moeten doen, maar dat ging niet zo goed. Veel te veel detailvragen, en ik had gerekend op wat meer diepgang. Een paper over Syrië ging me beter af. Daarin heb ik me beziggehouden met de vraag of dat land een democratie is. Mijn conclusie? Niet natuurlijk! Hahaha!"

"Ik ben bezig met het opstellen van een begroting voor de samenwerking met een Nederlands bedrijf', vertelt Jaimy Nanhekhan (22, derdejaars economie), die permingmeester van de Nationale Jeugdraad is. "Dat bedrijf, ik mag de naam nog niet zeggen, wil zijn imago verjongen en wij weten bij uitstek wat jongeren willen. Maar het is voor ons wel nieuw terrein, want normaliter werken we met overheidsinstanties samen. Dit is van een totaal andere grootte en we zijn zelf nogal geschrokken van de totaalbedragen. Maar ja, het kost veel personeelsuren en dat tikt nogal aan."

*

l

I

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen