Ad Valvas 2006-2007 - pagina 117

AP VALVAS 19 OKTOBER 2006

O N D E R W I J S / S T U P E N T E N

PAGINA 5

Een rondgang

Wie wil er nog voor de l^las?

steeds minder leraren hebben een academische achtergrond. Gaan studenten straks nog voor een baan in het onderwijs? TEKST: FLOOR BAL ILLUSTRATIE: NICO DEN DULK

Eigenlijk is het een roeping, vindt Hendrik van Gils (19), tweedejaars natuurkunde. Leraar worden, voor de klas staan; dat doe je vanuit idealisme. "Dat idealisme heb ik simpelweg niet." Van Gils is niet de enige. Uit een onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau blijkt dat steeds minder leraren met een academische achtergrond voor de klas staan. Een rondgang door de VU leert dat veel studenten die ambitie ook niet koesteren. Mensen iets leren is een mooi vak, maar zij doen het liever niet. Waarom niet? "Het is niet dat het me afstoot, maar ik heb er nog nooit aan gedacht", zegt Quinten Titre (22), vijfdejaars medische natuurkunde. Ondanks het feit dat hij bijles heeft gegeven aan middelbare scholieren, denkt hij niet dat leraar zijn iets voor hem is. "Mijn kwaliteiten liggen ergens anders. Ik heb het geduld niet om leerlingen aan de hand te nemen en de stof met ze door te nemen. Bijles geven was heel leuk, maar dan werk je met een persoon die echt wil. Orde houden in een klas vol met leerlingen die er geen zin in hebben, dat is niet mijn sterkste punt." Annika van Baar (21), vierdejaars psychologie

en criminologie, komt uit een echte onderwijsfamilie. Haar moeder werkt in het basisonderwijs, haar vader geeft les op een vmbo. "Ik weet vrij goed wat het inhoudt om voor de klas te staan. Toch lijkt het me niets voor mij. Ik weet dat elke baan routine heeft. Maar elk jaar dezelfde stof uitleggen, spreekt me niet aan."

Nuttig en nobel Allemaal zijn ze het erover eens. Lesgeven is heel nuttig, anderen iets leren vinden ze heel

'Als je in het niets staat te praten^, dan hoeft het al niet meer van mij^ nobel. "Ik zie het belang van leraren echt in", aldus Teun van Loon (19), eerstejaars wijsbegeerte. Het is alleen niet het vak waar zij in verder willen. Geen van de studenten zou wél voor de klas willen staan als het salaris hoger zou zijn. "Ik doe liever iets wat ik leuk vind dan dat ik veel geld voor iets stoms krijg", zegt Saskia Terpstra, eerstejaars Nederlandse taal en cultuur.

Zij overweegt om het onderwijs in te gaan. Maar de financiële beloning zal voor haar geen doorslaggevende reden zijn. "Het ligt er meer aan voor welke klas ik kom. Als je in het niets staat te praten, dan hoeft het al niet meer van mij." De slechte reputatie van het onderwijs, meer nog dan het salaris, lijkt de reden voor de koudwatervrees van studenten te zijn. "Het

Vooral jonge mannen hebben geen zin Er zijn steeds minder leraren met een academische opleiding in het middelbaar onderwijs. Dat blijkt uit het ondeizoek 'Wie werken er in het onderwijs' dat het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) eind september publiceerde. In de leeftijdsgroep tot 35 jaar heeft slechts 21 procent van de docenten een academische opleiding. Vooral jonge mannen hebben steeds minder zin om het onderwijs in te gaan. Volgens het SCP ligt de oorzaak in het feit dat er slechte cai^ rièremogelijkheden voor leraren zijn en dat de salarissen niet marktconform zijn. is ondankbaar werk", zegt Titre. "Scholieren hebben een grote mond en als docent moet je respect echt afdwingen. Er is geen natuurlijk gezag voor de leraar." Het gebrek aan carrièremogelijkheden is ook een struikelblok. "Als ik leraar word, benut

Student geneeskunde Jumoke Vreden maakt samen met middelbare scholieren een theatervoorstelling over leven in de sloppenwijk Kibera. Zelf een Aikaans maal bereiden, hoort daar ook bij.

>Jumoke

"Mzungu, mzungu!" Nee, nu even niet, ik wil niet langer de blanke zijn. Ik ben nu ruim een maand in Kenia en wil me een volbloed Afi'ikaanse voelen. Ik vergeet dat ik een spijkerbroek aanheb en zelfs in het donker nog licht geef. Behendig manoeuvreer ik me over de glibberige paadjes tussen de marktkraampjes door. Mijn schoenen blijven schoon. Ik doe alsof ik volledig op de hoogte ben van wat de markt te bieden heeft. "Nee, u hoeft me niet uit te leggen hoe ik dit klaar moet maken, dat kook ik al jaren." Tomaten, uien, selderij, een bos sukuma wikt en oh ja, stukje gember. Dan de vis voor vanavond. De dame achter de kraam begint te lachen als ze me ziet. "Nee mevrouw, vandaag meen ik het heel serieus. Doet u mij maar wat van die kleine visjes daar. Omena? Heet dat zo? Ja, wist ik. Omena dus." Ze waaiert de vliegen weg en gooit twee metalen blikjes gevuld met gedroogde guppies in een plastic zakje. Of ik snel weer langskom? Ik stap even uit mijn rol en geef haar een tip.

ik mijn studie niet ten volle", meent Hendrik van Gils. "Ik doe geen redelijk moeilijke universitaire studie om daarna simpele stof aan scholieren uit te leggen." "Ik zou het veel leuker vinden om niet alleen lerares te zijn, maar op een andere manier bij een school betrokken te zijn. Bijvoorbeeld op bestuurlijk niveau", zegt Van Baar.

Liever bovenbouw Fatima Benmbarek (21), eerstejaars Engelse taal en cultuur plus een afgeronde bachelor bedrijfswetenschappen, heeft niet dezelfde bezwaren als haar medestudenten. Zij wil heel graag leraar worden. "Ik heb zelfs al geïnformeerd of ik met bedrijfswetenschappen les kan geven. Maar daar zit te weinig economie bij, dan zou ik vakken erbij moeten volgen. En als ik Engels wil gaan geven, moet ik die hele studie volgen. Ik weet nog niet of ik dat wil." De studenten die erover denken om leraar te worden, willen allemaal m de bovenbouw voor de klas. "Omgang met pubers lijkt me heel erg leuk. Leerlingen in de bovenbouw zijn zich aan het ontwikkelen; in de examenklas zie je ze veranderen. Met bovenbouwers kun je praten, je krijgt meer een band met ze", zegt Benmbarek. "Het is belangrijk voor mij of leerlingen interesse hebben in het onderwerp dat ik geef', zegt Van Loon. "Vooral in de lagere klassen en op de havo hebben leerlingen een houding waaruit blijkt dat ze niet echt willen leren. Het liefst zou ik in het basisonderwijs willen werken. Dat is makkelijker." Reageren? Mail naar: redactie@advalvas.vu.nl

Thuisgekomen bhjkt de selderij koriander te zijn. Ook goed. De sukuma wiki ruikt naar gras, ziet eruit als paksoi, maar ik weet dat het uiteindelijk naar andijvie moet smaken. Het duurt langer dan ik dacht om deze groente op mijn campinggasje gaar te krijgen. Als ik een pluk koriander door de groente roer, komt wonder boven wonder de typische geur naar boven waar ik naar zocht. Ik was bang dat ik meer de Thaise kant op zou gaan met dit kruid. Dan de visjes. Na drie keer wassen blijft er grijs water van afkomen en vis ik er nog een levende tor tussenuit. Ohe m de pan, vis erbij. Even goed doorbakken, dan krijg ik vast nergens last van. De vis in Kibera is altijd nog beter te vertrouwen dan het vlees dat bij de vele slagers aanlokkelijk in de etalages hangt. Nog niet zo lang geleden kwam, na een aantal ziektegevallen, aan het licht dat er regelmatig ezel of zebra als rundvlees werd verkocht. Ook veel Kiberianen mijden hun buurtslagers sindsdien. Na de vis is het tijd voor het hoofdvoedsel: ugah. Schep voor schep roer ik het maïsmeel door het kokende water. Het moet zo dik worden dat ik er plakken van kan smjden. Verzuring treedt op in mijn armen en ik zweet als een otter. Ik moet er niet aan denken dit voor een heel gezin te moeten klaarmaken. Eenmaal achter mijn gevulde bord vergeet ik alle gezwoeg. Behendig schuif ik de smakelijke maaltijd met één hand naar binnen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen