Ad Valvas 2006-2007 - pagina 346

PAGINA 1 6

A D

R E

AD VALVAS 1 MAART 2007

M

>Lentjes

>Griff

>De tafel van 47-3268 De pannen pruttelen nog op het fornuis, de tafel wordt gedekt. Ad Valvas belt wekelijks rond etenstijd aan bij een Uilenstede-bewoner, om de voorbije dag te bespreken. Deze keer deed Jeroen Mol (21) open.

Blut

Wat schaft de pot? "Rijst met chicken tonight. Even de rijst koken, kip snijden en bakken, en de zoet-zuresaus erover dus. Normaal gooi ik er ook groente bij, maar vandaag een keertje niet. Ik kook altijd voor mezelf. Om de twee weken eten we met de hele eenheid. Maar ik woon hier pas een maand, dus dat heb ik nog maar één keer meegemaakt." Waar woonde je hiervoor? "Bij mijn ouders in Wervershoof, dat ligt ergens biJ Enkhuizen. Ik moest voor mijn studie twee uur heen en twee uur terugreizen. IVIeestal sliep ik m de trein, tenminste, als het niette vol was." Dan zul je nu wel tijd over hebben. "Ja, zeeën. Soms heb ik het idee dat ik geen moer te doen heb. Maar ik moet nu natuurlijk wel zelf mijn boodschappen doen en koken. Ik ben eraan gewend om het druk te hebben, ik heb namelijk tien jaar lang op hoog niveau geschaatst. Ik tramde toen zes keer per week en had dan ook nog wedstrijden." Hoe deed je dat naast het heen en weer reizen en studeren? "Toen studeerde ik nog informatica aan de HvA. Ik bleef tot vijf uur op school studeren, anders had ik daar geen tijd voor. Daarna ging ik naar Alkmaar om te trainen. En avondeten deed ik pas als ik 's

avonds laat thuiskwam. Voor het sporten at ik wat brood of iets in de kantine." Hoe hield je dat vol? "Nou, dat lukte ook niet. Het ging zowel met schaatsen als met mijn studie niet goed. Ik ben daarom bedrijfskundige informatica in Alkmaar gaan doen. Dat scheelde dan weer de reistijd tussen Amsterdam en Alkmaar. Maar uiteindelijk ben Ik toch maar gestopt met schaatsen. Nu studeer in informatiekunde aan de VU."

Het moet wel moeilijk zijn geweest om na tien jaar te stoppen met schaatsen. "Dat was het zeker. Maar achteraf was ik wel blij. Ik moest er zo veel voor opzij zetten. Ik kon bijvoorbeeld nooit stappen en een biertje drinken. Dat ben ik nu allemaal aan het inhalen. En zeker nu ik in Amsterdam woon, is dat goed mogelijk!" TEKST EN FOTO: LIILIAN ROOS

>Cordelia lolU{?o?

ibh

Ik moet een tijdje terug naar Nederland omdat mijn geld op is. Dat heeft niets te maken met mijn levensstandaard - ik heb al maanden geen schoenen meer gekocht - maar met het feit dat ik sinds Kerstmis geen inkomsten meer heb. Normale mensen gaan dan een baan zoeken, inderdaad, maar ik dacht ook dat ik die had. De komende maanden zou ik materiaalanalyses doen voor een opgraving in Spanje, waar ik afgelopen zomer gewerkt heb. Maar hier wreekt zich dus het cultuurverschil tussen Zuid- en Noordwest-Europa. Als iemand een afspraak met mij maakt, ga Ik - heel Nederlands van mij - ervan uit dat het dan dus voor elkaar is. Zo niet de Spanjaard/ltaliaan/Gnek (voor andere mediterrane volkeren kan ik (nog) niet spreken). Ik weet nog steeds niet precies hoe het nou werkt, maar ik geloof dat het beste watje kunt doen is, ervan uitgaan dat alles wat ze zeggen niet waar is totdat het tegendeel is bewezen. En een plan B achter de hand hebben. Ik snap het met, want in Spanje/ltalie/Griekenland bouwen ze toch ook wegen, mensen betalen hun belasting, en er liggen etenswaren in de supermarkt. Ergens bevinden zich dus mensen die zich aan afspraken houden, dat kan niet anders. Misschien heb ik ze gewoon toevallig nog nooit ontmoet. In ieder geval, om een lang verhaal kort te maken, de Spanje-deal lijkt van de baan. Al weet ik dat met zeker, want ik heb nog regelmatig telefooncontact met iemand die ervoor verantwoordelijk is en zegt dat ik me geen zorgen hoef te maken. En ik had geen plan B. Het klinkt gek, maar ik had mezelf nooit voorgesteld als iemand die zich nog eens zorgen zou gaan maken over hoe ze de huur moet betalen. Ik nam altijd aan dat dat soort dingen zichzelf wel oplost. Dat is ook wel een tijdje zo, want je kunt bijvoorbeeld geld besparen op eten. Groentesoep met vissticks is mijn succesmenu. Helemaal conform de Schijf van vijf en zo goedkoop als het maar kan, als je Je vissticks tenminste in van die vijftig-stuksverpakkingen van een obscuur merk koopt (op de doos staat dat ze van merlijn zijn gemaakt, maar ik vermoed walvis). Maar inmiddels helpt dat ook niet meer, dus nu ga ik een tijdje naar huis totdat er betere tijden aanbreken. Of tot de Spanjaarden zich weer bedenken. Ik heb wel allemaal toezeggingen van ze en een soort van contract. Maar ja, contracten kun je niet eten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen