Ad Valvas 2006-2007 - pagina 56

AP VALVAS 21 SEPTEMBER 2006

M E N S E N

PAGINA 4

>Dick Parkeerprobleem Vorige week dinsdag opende de burgemeester van Amstelveen het Gnffioen-seizoen. Aardige man, geïnteresseerd en tot verbazing van onze cursusdocenten terzake kundig. Maar dat terzijde. Woensdag was ik in de Amstelveense bibliotheek en daar hield dezelfde Van Zanen een praatje. In het plaatselijk nieuwsblad las ik dat de VU-alumnus het weekend ervoor weer een andere bijeenkomst opgeluisterd had. Als je bedenkt dat de man ook nog voorzitter van de landelijke W D is, kun je je voorstellen dat hij weinig tijd overhoudt. In zijn roman De Duivelsverzen beschrijft Salman Rushdie hoe een Bollywood-acteur van filmset naar filmset vervoerd wordt, omdat hij in tientallen films tegelijk speelt. Rushdie vergelijkt dat in zijn hilarische stijl met de distributie van de miljoenen lunchpakketten die m Bombay dagelijks hun weg naar de kantoren vinden. Ex-rector Smima is geen Bollywood-ster, maar wel een druk bezet man. Omdat hij qua functie nooit nee zei, hield hij meer toespraken dan het jaar dagen telt. Daarom had hij een chauffeur die hem van de ene babbel naar de volgende bracht. Nederland telt veel Druk Bezette Mannen, die allemaal vervoerd moeten worden. Tijdens de opening van het academisch jaar waren ze volop aanwezig. De parkeerplaats voor het hoofdgebouw van de VU zag donkerblauw van de dure auto's met chauffeurs. Ze stonden ook op de stoep, zodat alle minder bezette mensen een ommetje moesten maken. De VU heeft een parkeerprobleem, want DBM'ers kunnen geen tien meter lopen en zo'n chauffeur bedenkt blijkbaar niet dat hij na aflevering even elders kan gaan staan. Eén uitzondermg: na afloop zag ik exUVA-voorzitter Noorda richting tram wandelen. Waarschijnlijk heeft hij met zijn functie ook zijn chauffeur moeten inleveren. Omdat het aantal DBM'ers waarschijnlijk alleen maar toeneemt, stel ik voor de auto te halveren. De chinees, de pizza en de shoarma; ze rijden tegenwoordig allemaal in zo'n Smart. Dat hjkt me een gat in de markt: als ik mijn rijbewijs heb, begin ik meteen een Druk-BezetteMannen-bezorglijn. Inpakken en wegwezen.

, , ^ j ^ „ | | | 't;^;i^^.... .,

f # m^

1 i^-

^

'

[ËJ

..|5^% ^'

^|P

^

f

^^^^^^^Ê

%

^^^^H*^H

\

T' l

Ih *

m

f

P^i.. .^ " ::^ >k

\

AVC/PETER VALCKX

Promovenda Corine Latour kust zich door de mensenmassa heen

Dick Roodenburg is publiciteitsmedewerker bij het Cultuurcentrum VU, Griffioen.

>Ondertusseii op de promotieborrel.. ... baalt José van Bussel dat ze haar spandoek moest thuislaten. Ze wilde met een aantal vriendinnen van promovenda Corine Latour een groot spandoek met 'Geweldig Corine' omhoog houden bij haar promotie. Dat mocht dus niet van haar vriendin. "We mochten niet eens klappen. Dat hebben we dus ook maar niet gedaan, we hebben ons netjes gedragen." Hoewel Van Bussel af en toe wilde "juichen, klappen en gillen", was ze toch enthousiast over de ceremonie. "Het feit dat die formaliteit in de loop van de tijd niet veranderd is, vond ik erg indrukwekkend. Het was passend bij de gebeurtenis." Het was ook geen gewone promotie. Latour is de eerste verpleegkundige van het VUmc die promoveert. Een hele prestatie vmdt Jacqueline van Lecq, een oud-coUega van Latour uit het Sint Lucas Andreas Ziekenhuis. "Dat ze als verpleegkundige op die plek is terechtgekomen, IS geweldig. Ze is een voorbeeld voor onze beroepsgroep. Ik ben trots op haar." Ook trots is natuurlijk Wim Latour, vader van de promovenda. Hij kon het verhaal goed volgen. "Alleen sommige termen niet." Hij had zich voorbereid door het proefschrift te lezen.

"Alleen het Nederlandse gedeelte. Mijn Engels is vnj aardig, maar dit was me te technisch. Daar ben ik te lui voor." Het allermooiste vindt hij dat zijn dochter nu doctor is. Hij hoopt dat ze verder in de wetenschap kan gaan. "Ik had begrepen dat men erg tevreden over haar is, ook over het feit dat ze dit heeft aangedurfd."

'Goedendag zeg, wat een vraag!' Ondertussen staat dochter Latour nog steeds felicitaties m ontvangst te nemen. Ze heeft zich het afgelopen half uur al door een grote mensenmassa heen moeten kussen. Een groot deel van haar bezoekers is inmiddels aan het borrelen geslagen. Zo ook Dio Nyessen, de man van een goede vriendin van Latour. Waarover ging dat proefschrift eigenlijk? "Goe-

dendag zeg, wat een vraag", moppert hij."Het ging over de complexiteit van zorg en hoe je daarmee om moet gaan. Wat is het beste voor patiënten die meerdere klachten - zoals vergeetachtigheid, hartklachten en psychiatrische problemen - hebben? Ik kon het redelijk volgen. Over sommige dingen moest ik wel even nadenken voordat ik wist wat ze bedoelde. Gelukkig vertelde ze het allemaal met humor, dat maakt het leuk om te horen." Collega Mariëlle Workel, psychiater in opleiding, vond dat Latour het erg goed deed. "Ik had in de wandelgangen al veel over haar proefschrift gehoord." Van Bussel weet in één keer een duidelijke samenvatting van het proefschrift te geven. "Het ging over de vraag of het zinvol IS om een zorgcoördinator in te zetten bij patiënten die meerdere problemen tegelijk hebben. Corine is een ster in het simpel houden, ze is de eenvoud zelve. Ze heeft het verhaal duidelijk neergezet." Wat vond zij nu eigenlijk het mooiste van de hele dag? "Dat Corine hoge hakken aan had, heel hoge ook nog eens. Dat is volgens mij voor het eerst in haar leven." FLOOR BAL

>Volgspot Ad Valvas volgt dit jaar vier totaal verschillende studenten. Elke week peilen we de stemnning van twee van hen. Wat houdt ze bezig? TEKST: WELMOED VISSER FOTO'S AVC/RICHELLE VAN DER VALK

-^ . ^ - ^ " ^ ^ ^

"Ik ben vanmiddag ingewerkt bij het SRVU-kamerbureau. Daar ga ik vanaf oktober aan de slag", vertelt Sharona Asghari (27, derdejaars politicologie). "Ik mag geen gewoon baantje nemen omdat ik geen status heb. Dan maar vrijwilligerswerk, want ik wil wel wat doen. Op dit moment heb ik het ook heel erg druk met het internationale studentennetwerk. Volgende week komt onze gast uit Irak: een studente die aan de VU een lezing geeft over de situatie in dat land. Er moesten nog zalen geregeld worden en allerlei andere dingen. En ik heb ook nog tentamens binnenkort. Daar moet ik ook nog veel voor doen."

"Het nieuwe seizoen voor rolstoeUiockey begint weer. Ik zit in het bestuur van de rolstoelhockeyclub in Zaandam, dus moest ik voor iedereen spelerskaarten aanvragen bij de bond", vertelt Kelly Nugter (22, eerstejaars rechtsgeleerdheid) . "Die kaarten zijn nodig om mee te doen in de competitie. Zaterdag 30 september is de eerste competitiewedstrijd. Ik denk niet dat we gaan winnen. Niet iedereen in ons team is even goed. Er spelen ook verstandelijk gehandicapten mee. Dat iedereen aan de beurt komt, vmden we belangrijker dan winnen. Met rolstoelhockey ben je met z'n vieren op het veld: drie spelers en een keeper. Ik •,„„„, sta meestal vooraan."

—TIB

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen