Ad Valvas 2006-2007 - pagina 494

i ^ ^

Q E P I C H T E N

PAGINA 8

VU-podium Poëzieprijs 2007

Vijf hemelbestormers

J^ÊÊM

De enige poëzieprijs in Nederland met wetenschap als hoofdthema werd afgelopen maandag voor de achtste keer uitgereikt. Het thema was dit keer 'hemelbestormers'. Uit de zevenhonderd gedichten over creativiteit en schepping hierbij de drie bekroonde en twee eervolle vermeldingen. TEKST: LILIAN ROOS FOTO'S: CHRISTIAAN KROUWELS

Anne van Amstel (32) won op haar zestiende al haar eerste poëzieprijs met het gedicht Treurdicht van een schoenveter. Hierdoor kreeg ze de slag van het dichten te pai<ken. De VU-podium Poëzieprijs die ze won met een gedeelde eerste plaats, IS haar tweede prijs. Van Amstel studeerde Engels en psychologie aan de VU, waarna ze parttime ging werken om genoeg tijd te hebben voor het dichten. In 2004 debuteerde ze met een eigen bundel. "Dat is misschien wel de mooiste prijs die je als dichter kunt krijgen", zo stelt ze. "En dit najaar verschijnt een klein bundeltje met een cd waarop mijn gedichten worden begeleid met geluiden. Ook het winnende gedicht staat erop. Het wordt afgesloten met een 'pokje', een soort wake-up call. Het idee voor dit gedicht ontstond doordat ik echt een keer zo'n droom heb gehad. Het was erg frustrerend toen ik wakker werd."

JHIIlMMIIPIiPHHUIIn

Voor Rita van Hauwermeiren was de gedeelde eer ste plaats de tweede poëzieprijs die ze dit pinkster weekend won. Afgelopen zondag won ze namelijk nog een prijs in Leuven. "Ik vond het belangrijk om mee te doen aan de VU-podium Poëzieprijs", vertel de vijftigjarige Vlaamse. "Juist daardoor was het gedicht dat ik voor deze wedstrijd schreef een zwar bevalling. Het hoofdthema wetenschap in combina tie met het thema hemelbestormers viel me zwaar, De eerste zin van het gedicht illustreert dan ook precies wat ik ervoer op dat moment." Van Hauwer meiren speelde van kinds af aan met woordjes. "In mijn hoofd ben ik altijd met woorden en woordspelingen bezig. Ik kan genieten van woorden die mooi bij elkaar passen. Lange tijd kwam het niet echt va dichten; ik trouwde, werkte, kreeg kinderen, totdat ik besloot om me echt op het dichten te richten."

g«

Postuum vaderschap

Ik

ik wil alles volmaakt geen sterven van je lijf

tL

tijdelijkheid inruilen voor eeuwigheid

El Zi Pi h(

Vluchtig Vannacht schreef ik een prachtgedicht. De letters regen zich aaneen, de regels rolden op papier en ook herlezend was ik lynsch. Toen werd het licht, en niet de vonkjes, onmeetbaar in ampère, die dansen tussen huid en vingertoppen, niet het tongpuntje brandewijn uit een bij toeval opgegraven vaatje, niet de plaatjes, subliminaal in een verknipte Disneyfilm verborgen, met het vleugje gras dat voert naar vers gemaaide zomerweiden, niet het ongehoorde wijsje op het parallelle breinspoor: niets bestaat zo nauwelijks als een gedroomd gedicht.

daarom hul ik me in de omhelzing van een binnenrijm in de lade hunkert het perkament van je huid naar een strelen roerloos ligt in het labo het sperma te wachten op een schoot - wat niet beweegt verschuiven we zelf zoals iemand die achter een muurtje sluipt, kruip je in de roze voering van mijn lichaam engelen blazen de wind in de richting van een eindeloze lente - j e deed het voor ons - we keren huiswaarts wachten tot de goden orakelen en ik blote voetjes mag kussen

81

b( Ik b( D "I

61

S(

dl

S|

Ik ie h(

0|

Vc

Vc

d, d( ei

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen