Geen duimbreed?! - pagina 94

H E T E E R S T E B E Z E T T I N G S J A A R ! A C C O M M O D A T I E EN C O N F R O N T A T I E

94

van de bekendste historici van zijn tijd, behoorde tot één van de eerste groepen gijzelaars, de zogenaamde 'Indische gijzelaars', die al in de beginfase van de bezettingstijd door de Duitsers waren opgepakt. Tegen het overnemen van de colleges bestond bij het college van curatoren en bij de senaat geen bezwaar, maar directeuren wensten de toestemming met meerderheid van stemmen niet te verlenen. Deze keer slaagde Van Schelven erin hen te overtroeven door alvast met de colleges te beginnen, nog voordat hij enig bericht had ontvangen. Toen krabbelden de directeuren terug, al bepaalden zij wel, dat de toestemming alleen voor het net begonnen academisch jaar gold. 133 Omdat Geyl helaas nog jaren in gevangenschap zou blijven, zou Van Schelven ieder jaar weer om toestemming moeten vragen, hetgeen hij inderdaad heeft gedaan. Het vu-bestuur heeft hem steeds het gevraagde verleend. Dat kon ook moeilijk anders, omdat senaat en directeuren in februari 1 9 4 2 ook aan Rutgers toestemming verleenden in te vallen voor een gegijzelde collega van de Universiteit van Amsterdam, prof. mr. H. R. Hoetink, die op 11 februari 1 9 4 2 was opgepakt. Rutgers vroeg diens colleges Romeins recht te mogen overnemen, 'omdat ik meen nu deze zwaar getroffen en nog ernstig bedreigde faculteit in haar struggle for life hulp noodig heeft'. 1 3 4

DE G E R E F O R M E E R D E S Y N O D E E N DE N S B

Van Schelven mocht succes hebben in deze zaak, zo gemakkelijk verging het hem niet in zijn eigen kerkgenootschap. In 1939 was hij door de synode van de Gereformeerde Kerken te Sneek benoemd tot plaatsvervangend deputaat voor de correspondentie met de hoge overheid. 135 Normaal was dat deputaatschap van weinig betekenis, maar in de bezettingstijd zou al gauw blijken dat juist deze deputaten en hun plaatsvervangers een zeer belangrijke functie zouden moeten uitoefenen, namelijk het onderhouden van contact met de bezetters. Het was logisch, dat Van Schelvens lidmaatschap van Nationaal Front de gereformeerde synode in verlegenheid bracht. Op de bijeenkomst van de synode begin maart 1941 in Utrecht (eigenlijk een nieuwe zitting van de nog niet ontbonden synode te Sneek) stelden de beide Kamper hoogleraren Schilder en G. M. den Hartogh de zaak aan de orde. In hun ogen kon Van Schelven niet meer in zijn functie ge-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen