Geen duimbreed?! - pagina 61

H E T ' R E V E I L ' I N DE A R P

wel onder zeer bijzondere omstandigheden plaats moest vinden. 15 Doordat een vreemde krijgsmacht ons land bezet hield, was door het Landoorlogreglement van 1 9 0 7 het gezag van de wettige overheid in de hand van de bezetter overgegaan. Deze was nu gerechtigd om de openbare orde te handhaven en daarbij verplicht 'behoudens volstrekte verhindering' de geldende wetten te eerbiedigen. De Duitse rijkscommissaris dr. Arthur SeyssInquart had bij zijn eerste redevoering in mei 1 9 4 0 duidelijk te verstaan gegeven, dat de Duitsers niet waren gekomen om het Nederlandse volk te onderdrukken of het de eigen ideologie op te dringen. Dat nu wilde volgens Rutgers zeggen dat de bezettingstijd nooit een tijd van hervorming zou kunnen zijn, 'laat staan van duurzame hervormingen'. Het hele politieke parlementaire bedrijf stond stil, nieuwe wetten konden niet worden gemaakt. Ietwat humoristisch merkte hij daarbij op, dat er op dat punt van compensatie sprake was door de dagelijks afkomende voorschriften over distributie, verduistering e.d. Maar omdat de politiek toch iedereen bleef boeien, had het Provinciaal Comité van Anti-revolutionaire Kiesverenigingen besloten tot deze bijeenkomst, waaraan ook door christelijk-historische kiesverenigingen werd meegewerkt ten bewijze van de vriendschappelijke betrekkingen tussen beide partijen. 'Er zijn in ons vaderland personen', zei Rutgers, 'die de doodsklok luiden over de politieke parti jen.' De 'heer' Linthorst Homan, één van de leiders van de Nederlandse Unie, beweerde grootmoedig, dat veel politici in het verleden wel veel goeds hadden gedaan, maar dat nu het grootste deel van het Nederlandse volk voorgoed genoeg had van de oude partijpolitiek. Diens zelfverzekerdheid zou wel eens aan het wankelen kunnen raken, zei Rutgers spottend, als hij hier deze menigte zag. Luid gelach in de zaal waar zo'n vijfduizend bezoekers aanwezig waren. Natuurlijk zou ook hij het liefst alle Nederlanders in de ARP of de c h u verenigd willen zien, zei Rutgers, maar een partij die dat met geweld zou willen bewerkstelligen door verbod van andere partijen, zou in Nederland als een 'minder goede' partij worden gezien. Opnieuw luid gejuich natuurlijk in de zaal. Nee, zei Rutgers, zo handelen wij niet. 'Wij weten, dat wij niet de enige Nederlanders zijn. De verschillende richtingen hebben in ons land moeten leren samenwonen in één huis. Wanneer men ons door een nationale eenheidsmolen zou malen, zouden wij onszelf niet meer zijn. En of dit nu

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen