Geen duimbreed?! - pagina 231

DE S E N A A T K O M T W E E R

BIJEEN

Den Haag naar Arnhem, vanwaar hij wegens de hevige gevechten had moeten vluchten. Onderweg werd hij ziek van uitputting en emotie. Via Apeldoorn kwam hij uiteindelijk in Groningen terecht, waar hij op 29 januari 1945 in alle eenzaamheid overleed. Een tragisch einde. De geestelijke erfenis van zijn grote vader had hij tot het laatst toe willen beschermen en uitbouwen, maar scheuring en onderlinge strijd bracht hij teweeg. Hij had, zijn vaders nationalisme gedachtig, het vaderland willen dienen, maar had opgeroepen tot steun aan de onderdrukkers van dat vaderland. Oranje herdacht ook hem op uiterst sobere wijze. Slechts één positieve mededeling kon worden gedaan op deze sombere bijeenkomst: de cartotheek van de vu-studenten was door de Duitsers teruggegeven. Maar waar waren de ondergedoken studenten? Leefden zij nog? De onzekerheid was groot. Nog twee keer zou de senaat tijdens de bezetting bijeenkomen. Op 27 maart 1945, in de laatste donkere maanden van de bezetting, kwamen de hoogleraren in de senaatszaal bijeen om de gestorven Rutgers te herdenken. 2 Terwijl de Duitse soldaten nog door de straten van Amsterdam marcheerden, herdacht Oranje de moedige verzetsdaden van zijn voorganger. Maar op 17 april 1945 werd het grootste deel van de vergadering al weer gewijd aan de toekomst. Als voornaamste onderwerpen stonden op de agenda het verslag van de commissie die de oprichting van de economische faculteit diende voor te bereiden, en de nieuwe invulling van de propedeuse van wijsbegeerte.3 Op de vergadering bleek dat de oprichting van de economische faculteit nog op zich zou laten wachten, de aangezochte kandidaat Ridder had om uitstel van zijn benoeming gevraagd. Nauta leidde de vergadering, omdat Oranje verhinderd was wegens intensieve besprekingen met de top van het Nederlandse verzet. In augustus 1944 was Oranje als vertegenwoordiger van het antirevolutionaire volksdeel benoemd in het College van Vertrouwensmannen, dat door de regering in Londen was aangewezen om het gezag te organiseren en orde en rust te handhaven bij de bevrijding. Alle leden van het college, dat onder leiding stond van Willem Drees, droegen codenamen. Oranje stond bekend als 'Vader der Prinsen'. 4 Het zou erg veel werk met zich meebrengen waar Oranje zich met hart en ziel aan gaf. Bij de bevrijding zou blijken, dat het allemaal voor niets was geweest, omdat het Militair Gezag aan alle werkzaamheden van het college direct een eind maakte. Verschillende van de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen