Geen duimbreed?! - pagina 164

HET LABORATORIUM

A A N D E LA I R E S S E ST R A A T

gevangenis in Leeuwarden overgebracht. Mulder was inmiddels door een achteringang het gebouw binnengekomen en ging daar niets vermoedend aan de maaltijd, toen één van de andere studenten, Wim Schmidt, binnenkwam en hem waarschuwde. Mulder vluchtte direct met zijn verloofde door de ondergrondse gang naar de daar achter gelegen Valeriuskliniek. 15 164

Enkele dagen later liep de eerder genoemde student van Coops Luuk Benjamins nog in de val op het lab. Hij werd ook in Leeuwarden gevangen gezet. Benjamins was inmiddels ook één van de naaste verzetsmedewerkers van Coops geworden. Hij was bijzonder stoutmoedig, meermalen ging hij nog net voor spertijd op rolschaatsen de deur uit om koerierswerk te verrichten. Hij zat toen al ondergedoken op De Lairessestraat. Dankzij de bemiddelingspogingen van Oranje en Sizoo kwamen De Keizer en Benjamins al gauw weer vrij. Jongbloed werd ten slotte op Oudejaarsdag 1943 vrijgelaten. Benjamins kwam niet meer terug naar Amsterdam. Hij werd actief in het verzet in Eindhoven, waar hij echter al snel in de gaten liep. Een keer wist hij zich nog te redden door uit een rijdende trein te springen. Maar op 13 november 1943 werd hij op heterdaad betrapt en in Vught gevangen gezet. Vandaar kwam hij in Sachsenhausen terecht, waar hij wist te overleven. Dirk Mulder dook onder in de Pieter de Hoochstraat in Amsterdam. De eerste tijd werkte hij nog samen met Coops, die wel zijn telefoonnummer maar niet zijn adres kende. Rie Brouwer en enkele andere koeriersters kenden dat adres wel. Toen Klaas van Nes werd gearresteerd, nam Mulder een aantal van diens bezorgadressen voor bonkaarten over. Tot eind 1943 had hij ook nog contact met één van de andere medewerkers van Coops, Piet Wuis. Luuk Benjamins ontliep hij na diens vrijlating uit Leeuwarden, omdat hij vreesde dat deze gevolgd zou worden. Daarom trok Benjamins zich ook terug in de regio Eindhoven. Contacten liepen ook via de directrice van het studentenhospitium op de Keizersgracht, mevrouw H. B. van der Linden. Op het Hospitium zaten eerst alleen joden ondergedoken, later ook anderen, onder wie de hele familie Okma. Mevrouw van der Linden stond ook met Coops en Oranje in contact en organiseerde in 't Spie allerlei geheime vergaderingen. Van de vele verzetslieden, die voor en na vaak met wapens en al bij haar logeerden, zijn niet minder dan achttien in de loop van de oorlog door de Duitsers gedood. 16 Mul-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen