Worsteling naar waarheid - pagina 72

NAAR EEN WIS- EN N A T U U R K U N D I G E

FACULTEIT

teit: 'onder de uitdrukkelijke [...] voorwaarde: het hebben van een [sic] geschikte pricipieele menschen voor de professoraten.' 2 1 De redenen om voor Plan I te kiezen waren opvallend genoeg hoofdzakelijk praktisch en niet principieel: een levensvatbare medische faculteit was gewoonweg te duur. Voor 'ons Christenvolk' was het alternatief, de Wis- en Natuurkundige Faculteit, duidelijk tweede keus, want aan christelijke artsen hadden zij meer dan aan christelijke wiskundeleraren. Daarom moest er wel propaganda worden bedreven om de achterban te overtuigen. Daarbij was belangrijk dat de Wis- en Natuurkundige Faculteit goedkoper was, sneller resultaten kon boeken en een opstap was naar de medische.

'GESCHIKTE PRINCIPIEELE

MENSCHEN'22

Er waren nog drie jaar te gaan om de vierde faculteit op te richten. Begin 1 9 2 7 , toen directeuren tot het besluit kwamen om voor de Wisen Natuurkundige Faculteit te gaan, werden 'uit de vergadering de namen genoemd van een tiental personen, die voor de natuurkunde, wiskunde en chemie in aanmerking zouden komen'. 2 3 In de notulen is een kladbriefje ingevoegd (met het veelzeggende opschrift 'niet voor de notulen') waarop deze namen vermeld staan. Het ging om de heren Penning te Eindhoven, Bruin te Almelo, Van Wageningen te Potchefstroom, de broer van ds Kuiper te Den Haag, Smorenburg, Hummelen, Coops ('een van de knapste chemici in Nederland'), Drewes, Roorda te Arnhem en Breederveld te Leiden. Door de senaat werd een benoemingscommissie ingesteld, bestaande uit de decanen van elke faculteit en de rector magnificus, 2 4 die deze lijst ter hand kreeg gesteld en inlichtingen over deze mannen ging inwinnen. De commissie kreeg in 1 9 2 8 behoorlijk wat brieven binnen van deskundigen uit den lande. Eén van de deskundigen was dr. M. van Haaften, een verzekeringswiskundige. Hij was wiskundig adviseur van de Pensioenraad van de Nederlandse Hervormde Kerk en had een goede baan bij de Nederlandse Sociëteit van Levensverzekeringen. Wat de wiskundigen betreft, werd de aandacht gevestigd op dr. H. Looman, een leerling van de Franse analyticus A. Denjoy. Deze had redelijke bekendheid en deed onderzoek naar complexe functies. Van Haaften dichtte Looman 'een wetenschappelijken aan-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen