Worsteling naar waarheid - pagina 200

NOTEN

rubber theekopje met een oor en een ring door vervorming in elkaar kunnen worden overgevoerd en daarom topologisch op hetzelfde neerkomen. 14. Van Dalen, L. E.J. Brouwer, 222, 224-225, 311. 15. Voor een beschrijving van het conflict, zie Van Dalen, L. E.J. Brouwer, 302351 en T. Koetsier en J. van Mill, 'General Topology, in particular dimension theory, in the Netherlands: the dicisive influence of Brouwer's intuitionism', in: C. E. Aull en R. Lowen (red.), Handbook of the history of general topology 1 (z.p. (Dordrecht) 1997), 135-180, aldaar 159-160. 16. M. J. Belinfante, Over oneindige reeksen (Groningen 1923). 17. Van Dalen, L. E.J. Brouwer, 271-272, 308-309. 18. Gemeentelijke Universiteit: officieel UVA. 19. Later werd Kohnstamm bekend als wijsgeer en pedagoog. 20. De studiejaren van Vollenhoven en de totstandkoming van zijn proefschrift zijn breder beschreven in Stellingwerff, D. H. Th. Vollenhoven, 10-29. 21. monist: afgeleid van het Griekse (iovog (monos), dat 'één' betekent; dualist: afgeleid van het Griekse óuo (duo), dat 'twee' betekent. 22. D. H.Th. Vollenhoven in gesprek met G. Puchinger. Aldus in Stellingwerff, D. H. Th. Vollenhoven, 26. 23. Stellingwerff, D. H. Th. Vollenhoven, 26. 24. Dirk Hendrik Theodoor Vollenhoven, De wijsbegeerte der wiskunde van theistisch standpunt (Amsterdam 1918), 2; 'we wezen de richting aan, in welke het theisme kan trachten de wiskunde in te voegen in het Christelijk systeem', Vollenhoven, Wijsbegeerte der wiskunde, 444. 25. Vollenhoven, Wijsbegeerte der wiskunde, 2. 26. Als vertegenwoordiger van het formalisme noemt Vollenhoven Cantor, Gerrit Mannoury en Russell. Deze richting moet dus onderscheiden worden van Hilberts formalisme. Van het empirisme wordt alleen Moritz Pasch uitgebreid besproken. Vollenhoven, Wijsbegeerte der wiskunde, 200-338. 27. Dit onderscheid: zie Vollenhoven, Wijsbegeerte der wiskunde, 2-3: 'Vermoedt men hier twee geheel verschillende relaties op het spoor te zijn, dan blijkt daaruit, dat men reeds een principiëele onderscheiding ziet tusschen natuur- en geesteswetenschappen, tusschen denkregel en natuurwet, tusschen norm en feit. Meent men echter met hetzelfde antwoord op beide vragen te kunnen volstaan, dan veroordeelt men in beginsel al deze tegenstellingen. Men kan daarbij dan weer twee richtingen uit: de verhouding van de wiskunde tot de logica is een onderdeel van hare betrekking tot de physica, de geest behoort tot den stof, dan wel: de physica is slechts een onderdeel der geesteswetenschappen: er is niets anders dan geest.' 28. Vollenhoven, Wijsbegeerte der wiskunde, Hoofdstuk 11. 29. Vollenhoven, Wijsbegeerte der wiskunde, Hoofdstuk 111.

203

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen