Worsteling naar waarheid - pagina 127

DE VU NA DE T W E E D E

WERELDOORLOG

in Duitsland overleden, evenals een docent, prof. V. H. Rutgers. Ds. Taeke Ferwerda, curator en schoonvader van wiskundige G. H. A. Grosheide, was doodgeschoten. Grosheide zelf was na een onderduik in Polen krijgsgevangen geweest en was lopend en per trein uit de ontberingen teruggekeerd. 2 * 'Ome Jan' Coops, die de kelder van het laboratorium aan de De Lairessestraat (waar hij praktisch woonde) had gebruikt als uitvalsbasis voor verzetsactiviteiten, kwam ook heelhuids maar broodmager thuis. Hij zou de eerste rector van de vu worden na de bevrijding. Didactiekdocent Drewes was in gijzeling genomen door de bezetter, maar had het overleefd, net als Haantjes, die ondergedoken had gezeten om aan krijgsgevangenschap te ontkomen. 29 Ook had een aantal studenten het leven gelaten. In de laatste bezettingsmaanden werd al nagedacht over de toekomst; in april 1945 stond de oprichting van een nieuwe, economische faculteit op de agenda van de senaat. 30 Na 5 mei 1945 waren alle inspanningen er ook op gericht zo snel mogelijk de draad weer op te pakken. Voor de universiteit heropend kon worden, moest de zuivering van verdachte studenten en docenten plaatsvinden. Koksma had (samen met hoogleraar pedagogiek J. Waterink) zitting in de commissie die de studenten moest onderzoeken, en zij verhoorden 50 studenten. 31 Op 20 juni 1945 kon Koksma de lessen in de Wis- en Natuurkundige faculteit heropenen met een rede in het laboratorium; 32 vijf dagen later vond de officiële heropening van de vu plaats. Dankzij hulp van de Nederlandse overheid en uit Amerika kon de financiële en materiële schade worden hersteld; sommige universiteiten gaven bijdragen aan het aanvullen van de bibliotheek. Enige jaren later werd wettelijk bepaald dat de vu meer overheidssteun zou krijgen. 33 Ook de steun vanuit de achterban nam toe. Op de eerste jaarvergadering van de Vereeniging na de bevrijding maakte de voorzitter van de vergadering, prof. Koksma, bekend dat het aantal leden en begunstigers na de oorlog met een kwart was gestegen; de contributies stegen met de helft. Voor Koksma was dit reden om te concluderen dat de vu een mandaat kreeg om verder te bestaan en te groeien: [De cijfers] bewijzen dat de Vrije Universiteit diep haar wortels heeft geslagen in ons Christelijk volksleven. Ze bewijzen ook, dat de noodzakelijke uitbreidingen, die Directeuren ter hand namen, geschiedden in een gerechtvaardigd vertrouwen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen