De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 2]) - pagina 214

IN GOED

VERTROUWEN

verboden land, zelfs om het te bestuderen. Van steunverlening aan zwarte instellingen in Zuid-Afrika kwam vóór 1 9 9 0 heel erg weinig terecht. Maar de intentie en koers was duidelijk, en werd onderstreept door de steun verleend in omringende landen, eerst met name Botswana, Lesotho en Swaziland, later elders. De socialist dr. J.A. van Kemenade, minister van onderwijs in de kabinetten-Den Uyl 1973-1977 en Van Agt-Den Uyl 1981-1982 (en dus mede-verantwoordelijk voor de bevriezing en opheffing van het Cultureel Verdrag met Zuid-Afrika), oordeelde in 1 9 9 6 opmerkelijk positief over het vu-beleid inzake Zuid-Afrika in de jaren van de apartheid. In een artikel, geschreven bij het aftreden van H. J. Brinkman als voorzitter van het College van Bestuur van de v u , stelde hij: Brinkman heeft het lef gehad om door te gaan met ondersteuning van universiteiten in Zuid-Afrika, in de tijd dat tegen de stroom in was. Ik geloof dan ook dat Brinkman gelijk heeft gehad toen hij zich verzette tegen een breuk met de blanke universiteit van Potchefstroom. Natuurlijk kun je een systeem veranderen door pressiemiddelen zoals culturele en economische boycots, maar tegelijkertijd moet je in dialoog blijven om mensen te kunnen overtuigen. }e moet dan een meer dualistische houding innemen dan zeker in de jaren zeventig wel eens het geval is geweest. Dat de Vrije Universiteit altijd zwarte universiteiten heeft gesteund, heeft ertoe bijgedragen dat er in Zuid-Afrika onder de zwarte bevolking ruimte is gekomen voor de ontwikkeling van een academisch kader. Daardoor kunnen zwarten nu een rol spelen in besturen en maatschappelijke organisaties. 28

Die dialoog met Potchefstroom is in hoofdstuk 6 uitvoerig beschreven. Het was een fundamentele periode in de relatie tussen de v u en Zuid-Afrika. Het ging wat de v u betrof immers 'om de taak van een christelijke universiteit in de huidige wereld'. Consistent werd getracht 'haar kritische functie' te vervullen, ook ten opzichte van haar Potchefstroomse zusterinstelling. 29 De dialoog eindigde ongewild met een breuk. Niet betreurd werd de opheffing van de uitwisselingsovereenkomst uit 1958 als zodanig. Die overeenkomst had eigenlijk nooit veel betekend. Er waren bijvoorbeeld nooit pogingen ondernomen om gemeenschappelijke projecten op het gebied van geloof en wetenschap of universiteit en samenleving op te zetten - dit laatste is extra interessant, omdat de PU een 'volksuniversiteit' was, 'onbe-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen