Bijzondere chemie?! - pagina 209

F A R M A C O C H EM I E

der agonist) actief en beïnvloedt cellulaire mechanismen, zoals bijvoorbeeld celgroei. De vakgroep heeft veel externe steun voor haar activiteiten verworven. Er werd intensief op nationaal en internationaal niveau samengewerkt met de farmaceutische industrie, zowel in de lijn van Vermeulen, Leurs en Irth als in de nieuwe lijn van Smit. 211 RADIOCHEMIE

EN H E T R A D I O N U C L I D E N

CENTRUM

Coops droeg in de jaren zestig zijn wetenschappelijk medewerker dr. B. van Zanten op om in het buitenland kennis op te doen op het terrein van de radiochemie. In het scheikundig laboratorium aan de De Lairessestraat had toen nog geen onderzoek met radioactiviteit plaatsgevonden. Van Zanten kon terecht in het Brookhaven National Laboratory in New York, waar hij bij prof. dr. A. P. Wolf werkte en de nodige ervaring opdeed. Eenmaal terug aan de De Lairessestraat begon hij in 1 9 6 7 met de eerste radioactieve experimenten, met als centraal thema 'hot atom chemistry'. De chemische effecten van zogenoemd fè-verval werden bestudeerd aan de hand van een aantal 'dubbelgelabelde' verbindingen. Bij dit onderzoek werden forse activiteitshoeveelheden koolstof-14 en tritium gebruikt. Van Zanten werd in zijn onderzoek bijgestaan door de promovendi drs. P. J van der Jagt, drs. W. den Hollander en de analist (en later promovendus) }. W. Raadschelders. Eind jaren zestig werden plannen gemaakt voor een centraal instituut voor onderzoek met radioactiviteit aan de Vrije Universiteit. De plannen vonden weerklank bij het universiteitsbestuur en bij de geldverstrekkers in Den Haag. Van Zanten werd de motor achter de bouw van het Radio Nucliden Centrum (RNC) in het gebouw aan de De Boelelaan. Vanwege ruimtegebrek werd het RNC deels boven- en grotendeels ondergronds gevestigd tussen de Oen R-vleugels van het Wis- en Natuurkundegebouw. Bovengronds omvatte het RNC een aantal kantoren en werkplaatsen. Onder de grond bevonden zich verspreid over ruim tweeduizend vierkante meter de laboratoria en technische ruimtes. De bouw verliep overigens niet zonder vertraging. Er moest zo diep gegraven worden dat het opgepompte welwater te zout was om te mogen lozen. Er moest speciaal een persleiding naar de Nieuwe Meer worden aangelegd om dit water af te voeren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen