De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 165

HET

AFRIKAANS

leerd in ieder geval toegestaan had zijn proefschrift in het Afrikaans te schrijven, en vervolgens de instemming daartoe had verworven van de Faculteit der Godgeleerdheid. 185 Dit laatste was juist het punt van bezwaar van J. Woltjer. Hij opende weliswaar de discussie met de opmerking, dat het toch moeilijk gaat op dit moment de zaak terug te draaien, maar is tegelijkertijd in principe tegen zoiets als dit. Straks komt er iemand met een proefschrift in het Fries! Niet de faculteiten, maar de senaat (die immers de promotiecommissie is) moet in deze zaken beslissen, aldus de literator Woltjer, die vaker de puntjes op de i zette (volgens een latere hoogleraar Latijn aan de v u was hij zelfs een echte Prinzipienreiter 186 ). Hij wilde kennelijk het eigenzinnig gedrag van de theologen kapittelen. De theoloog F. L. Rutgers, in anciënniteit de oudste aanwezige hoogleraar, was het volgens de notulen niet met Woltjer eens. Hij verdedigde het goed recht van de Faculteit der Godgeleerdheid. Maar hij had nog een argument om de gehele materie te ontlonten. Volgens de notulen zei hij: Het Afrikaans is geen taal, maar een nuance van het Nederlandsch. Waaraan men in een paar uren gewend is, even als het Amerikaansch Engelsch hoe zeer ook verschillen van, toch geen andere taal is dan het gewone Engelsch. Bovendien, de eenige ratio lijkt betreffend Reglementsartikel is, dat defendens en opponenten elkaar moeten verstaan, aan die bedoeling is hier geheel voldaan.

Rutgers' interventie mislukte. Na hem probeerde R. H. Woltjer jr, hoogleraar in het Grieks, de discussie af te ronden door een motie in te dienen, inhoudende 'dat i. de Senaat verklaart dat het Afrikaans geen zelfstandige taal is, 2. deze zaak niet als een precedent [beschouwt], maar alleen verklaart pro hoe et nunc oppositie in het Hollandsch toe te staan.' De notulen geven discussie noch argumenten, maar het eerste onderdeel van zijn motie werd ingetrokken, het tweede aanvaard. De promotie van Steenkamp kreeg vervolgens zijn normale gang. Na een uur van vragen en antwoorden (in het Afrikaans?) trok de senaat zich terug tot overleg. Promotor Bavinck vatte zijn oordeel samen: Steenkamp had zich in korte tijd ingewerkt in het moeilijke onderwerp Agnosticisme by Herbert Spencer, had daarop goede en scherpe kritiek ontwikkeld, studeerde zeer zelfstandig en had een goede defen-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen