De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 2]) - pagina 171

STUDENT

IN

SPROKIESLAND

dering - zo heel anders dan 'die Suid-Afrikaanse indirekte manier van doen waar 'n m e n s altyd tussen die reëls moet lees en dikwels in 'n debat jou standpunt moet verswyg of onderbeklemtoon ter wille van beleefdheid en ten koste van eerlikheid'. 143 'Nederland was tolerant en liberaal en gemoeid met die internasionale vraagstukke van die dag ... soms grensend aan bemoeisugtigheid'. 1 4 4 Lina Spies schreef zich meer of minder per ongeluk in bij de v u .Vrienden en collegae n o e m d e n Amsterdam een meer interessante woonplaats dan Utrecht en de UvA werd teveel geplaagd door studentenonrust. Anderen meldden zich aan bij de v u door familiaire tradities of universitaire voorbeelden: 'Daar was in Suid-Afrika 'n tradisie van voortgesitte studie aan die v u ' , verklaarde de theoloog C. J. Wethmar zijn verblijf aan de v u van 1970 tot 1977 kortweg, en 'ek w o u graag in die Gereformeerde Dogmatiek verder studeer'. 145 Ook voor een zwarte student in de theologie als Willem Boezak (1983-1985) gold die 'historiese kerklike band'. 146 De neerlandica Anastasia de Vries koos voor de v u omdat 'die universiteit was waar my 'gunsteling-dosent' afgestudeer het'. 147 De hoge verwachtingen werden niet altijd beantwoord. Uilenstede verschafte sinds 1965 studenten huisvesting, maar dat was voor oudere en gehuwde buitenlandse studenten niet geschikt; het Hospitium, dat met n a m e buitenlandse gastdocenten en studenten ging huisvesten, werd pas in december 1982 geopend. Amsterdam kende geen Afrikanerhuis zoals Utrecht sinds 1965,

SASVIA

had de Tweede

Wereldoorlog niet overleefd en de maandelijkse NZAV-koffietafel-ontmoetingen werden begin jaren '80 afgeschaft. Zuid-Afrikaanse studenten in A m s t e r d a m moesten dus maar hier of daar onderdak zoeken en zij hadden minder onderling contact. Al in 1965 had het bestuur van de Vereniging van de vrouwen van professoren en lectoren aan de

Vrije Universiteit vastgesteld, dat verschillende buitenlandse studenten aan de v u te weinig contacten met het Nederlandse leven hadden en 'dikwijls ook genoopt waren vrij eenzaam hun weg te gaan'. Daarom nam m e n zich voor, twee keer per jaar 'een middagthee' te organiseren. 148 De theoloog J. H. B. Combrink, die 1964-1968 aan de v u studeerde, bevestigde dat er toen weinig contact was. 149 Bij aankomst ging m e n naar zijn promotor o m zich te presenteren, en naar pedel Van Sinte-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen