De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 392

A F S C H E I D VAN

PENNING

wonen te ver van elkaar, constateerde hij aan het eind van zijn zevende artikel. Wij moeten aan die zwarte Zuid-Afrikanen, nog maar net ontkomen aan de macht van de satan, 'een beetje vertrouwen [geven], voor elke blijk van oprechte hartelijkheid, voor waarachtige liefde'. 334 Bavinck zal bij het schrijven daarvan gedacht hebben aan een gesprek dat hij in augustus 1952 in Potchefstroom met twee zwarte intellectuelen voerde, ten huize van zijn gastheer, de oudtestamenticus (en Nederlander, oudleerling van de v u ) prof. dr. J.H. Kroeze. 335 De een was principaal van een school met 8 0 0 kinderen, een ontwikkeld man, met een M.A.-graad; de ander was een Methodistisch predikant. Bavincks verslag tekent hen als mensen die eigenlijk geen hoop hadden. Vanwege hun permanente 'status of inferiority'. We are 'sub-human beings', aldus de onderwijzer, men doet niet de moeite naar ons te luisteren. Wanneer ik bezwaren heb tegen het onderwijssysteem enz., heb ik geen weg om die bezwaren kenbaar te maken. Men stelt het beleid vast, zonder ons ooit te raadplegen. Wanneer de minister van naturellen-zaken, our affairs, onze stad bezoekt, heeft hij wel een onderhoud met allerlei blankes maar hij komt niet in onzer lokasie, hij spreekt zelfs niet met ons, hij kent ons niet, hij heeft niet the slightest idea of what is living in our hearts. Men spreekt van 'apartheid' en suggereert dat dat is een verticale scheiding. In werkelijkheid is het een horizontale scheiding, we are doomed to be inferior.

Beiden waren geen mensen die de directe gelijkstelling van blank en zwart eisten. 'We are not equals. Maar de deur moet open. Every Bantu die werkelijk proves to be capable of doing good work, who is steadfast of character and who is willing to live morally has a certain right to achieve the same status as a European. That would give us a great stimulus to go on, and to be hopeful'. Bijna een jaar later schreef Bavinck in één van zijn 'Brieven uit Zuid-Afrika': 'ik geloof dat we kunnen spreken van een ontwaken van de Christelijke consciëntie (...). Men begint meer en meer de zware verantwoordelijkheid te beseffen'. 336 Op dat christelijk geweten gericht was Het rassenvraagstuk. Probleem van wereldformaat (1956) waarin Bavinck het apartheidsdenken besprak en fundamenteel afwees. Het rassenvraagstuk is een moeilijk probleem, erkende Bavinck, maar: 'Het rassenonderscheid berust niet op de scheppingsordening, het is niet

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen