De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 117

VERHALEN

aan het omzetten van de Theologische School in een kuyperiaans bolwerk? De Theologische School was klein, haar toekomst duister. Misschien had Postma daar een toekomst, maar menselijkerwijs moest Du Toit wachten totdat Lion Cachet zou aftreden, en die was nog maar 62 en voor hem gold geen verplichte aftreedleeftijd (hij bleef dan ook tot 1911). Het is natuurlijk zeer wel voorstelbaar, dat Postma en Du Toit in Amsterdam wel eens dagdroomden over de toekomst van Zuid-Afrika. Maar hebben zij daarbij - afgezien van hun mogelijke rol in de Gereformeerde Kerk in Zuid-Afrika - ooit gedacht aan 'a pluralist society based of the Dutch model and theories of Kuyper'? Zij bewonderden Kuyper, de succesvolle theoloog en de door velen bewonderde en gevolgde kerkelijke leider. Zij deelden diens voorkeur voor vrij christelijk onderwijs, en ongetwijfeld lazen zij ook het pleidooi voor Christelijk-nationaal onderwijs van diens collega Woltjer. 132 Maar er zijn desondanks vele bezwaren aan te brengen tegen verhalen zoals of Du Toit en Postma op de v u dagelijks aan de voeten van de grote meester zaten, gretig diens sociaal-politieke gedachten tot zich namen en intussen beraamden hoe die straks thuis toe te passen. Ontegenzeglijk waren beiden geboeid door Kuyper. Zeker Du Toit, gestimuleerd door het aanhoren van de van jongs af aan aangehoorde verhalen van zijn vader. Beiden hoorden op de Theologische School te Burgersdorp oud-vu-student Hamersma spreken over Kuyper. Du Toit toonde toen al belangstelling voor Kuypers werk en optreden; diens Encyclopedie en Werk van den Heiligen Geest was er trouwens voorgeschreven studiemateriaal. 133 Maar wat trok Du Toit aan in Kuyper? Vooral diens opkomen voor de gereformeerde traditie en theologie, want 'soos geen ander' - aldus Du Toit - heeft Kuyper de 'Geref. waarheid verstaan' en die 'in [haar] wortel [geJgrijpV 34 En ook: 'Wat hij op staatkundige gebied gedoen het was die werk van 'n Simson'. 135 Het probleem is, dat Du Toit dit oordeel tegen het einde van zijn eigen leven uitte, en toen de bewondering voor Kuyper in gereformeerd Zuid-Afrika op haar hoogtepunt stond. De gegevens uit 1 9 0 0 zelf geven aan, dat de jonge Du Toit vooral geboeid werd door de persoon, het verschijnsel. Abraham de Geweldige, de veelzijdige met zijn alomvangrijke kennis en ongelooflijke geheugen. Du Toit schreef toen hele bladzijden over uit het bijzondere nummer van De Standaard, verschenen bij gelegenheid van Kuypers kwart-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen