GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 2]) - pagina 161

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 2]) - pagina 161

[Deel 2]

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

OVER

EEN

DERDEWERELD

DOCTORAAL

De Faculteit der Godgeleerdheid aan de v u stelde daarentegen begin jaren '80 pijnlijk vast, dat zij onder de zwarte Zuid-Afrikaanse studenten een negatief beeld had. 104 De belangrijkste oorzaak was kennelijk dezelfde als waaraan zich indertijd Japie du Toit en Ferdinand Postma in 1 9 0 0 hadden geƫrgerd: de studieopzet, die als zwaar, Europees-academisch en rigide werd ervaren. Een Zuid-Afrikaanse 'meestersgraad in die Dogmatiek' verleende geen toegang tot de promotie, 606

constateerde W. A. Boezak (een jongere broer van de bekende antiapartheidsstrijder Allan Boesak) in 1983. 105 De groeiende stroom buitenlandse studenten, zo werd al in 1974 in de faculteitsraad vastgesteld, mocht echter er 'in geen geval [toe leiden dat de v u ] bekend mag zijn als een "gemakkelijke" faculteit'. 106 De faculteit kende een eenjarige cursus post graduate program dat persoonlijke aanpassingen toestond; het verleende een certificaat. 107 Veel van de eerste zwarte theologiestudenten aan de v u volgden dat program. Maar wie meer wilde (en langer kon blijven), moest het gewone programma volgen. Dat spoorde weinig met de vooropleiding van de Zuid-Afrikaanse studenten, en bereidde hen ook onvoldoende voor op het 'verband (...) tussen teologiese waarheid en politieke werkelikheid' in Zuid-Afrika. Allan Boesak stelde daarom de faculteit voor in 1975 het Kamper programma over te nemen: een basisjaar, twee jaar doctoraal, twee jaar promotiestudie. 108 Het werd niet overgenomen. Er werd wel herhaaldelijk en lang gesproken over een 'derdewereld doctoraal', ook wel aangeduid als het Mataboge-model, genoemd naar ds. E.M. Mataboge 109 voor wie na een succesvol verblijf van een jaar aan de v u gezocht werd naar voortzetting van de studie. Het diende overigens gelijkwaardig te zijn aan de gewone eisen. 110 Het 'derdewereld doctoraal' werd nooit gerealiseerd. Toen prof. G. Dekker eind 1984 de wensen ten opzichte van Nederland in de Belijdende kring in Zuid-Afrika polste, waren die sinds het voorstel van Boesak uit 1975 niet veranderd: een driejarig verblijf, leidend tot het doctoraalexamen, en daarnaast een eenjarig verblijf, geconcentreerd op een speciale thematiek. Men sprak ook over nascholingscursussen, met buitenlandse gastdocenten. 111 Concretisering, ook vanuit de v u , heeft niet plaats gevonden. Het probleem van de moeilijkheidsgraad van de v u voor Zuid-Afrikaanse studenten speelde niet alleen bij Godgeleerdheid. Anastasia de Vries, studente Nederlands met een vooropleiding aan de Universiteit van Wes-Kaapland, werd afgeraden in te schrijven voor het doctoraal-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005

Historische Reeks | 376 Pagina's

De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 2]) - pagina 161

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005

Historische Reeks | 376 Pagina's