Kleine luyden in ontwikkeling - pagina 270

symbiose

komt van het ‘International Fund for Agricultural Development’ (zie de bijdrage van Reij in hoofdstuk [11]), neemt de werkgroep een grote vlucht. Twee jaar later komt er ook een werkgroep ‘Basic science education’, met twee kernstafleden. Het jaarverslag over 1986 meldt dat deze werkgroep ‘in samenspel met de facultaire werkgroep bsp voortgang maakt met de uitbouw van de activiteiten’.15 De uitbreiding van bureau buitenland/dos is mogelijk gemaakt doordat bureau buitenland in deze tijd meer vergoeding van ‘overhead’-kosten krijgt dan voorheen, toen de projecten vooral door de Nuffic werden gesteund. De achtergrond daarvan is dat het Europees Ontwikkelingsfonds (eof) onder het Lomé III-verdrag (dat in 1985 van start gaat) veel aandacht geeft aan onderwijs en steeds meer vuprojecten gaat financieren. Het eof hanteert een ruime tariefstelling: boven het salaris van elke uitgezondene verleent het fonds een tegemoetkoming in de extra kosten van de uitzending, die het drievoudige van het salaris bedraagt. Dat bedrag is bijvoorbeeld bedoeld voor voorbereidingskosten, een uitloopperiode van (maximaal) zes maanden na terugkeer in Nederland, maar ook projectmanagement en personeelsbeheer. Deze financiering leidt tot grote stuwmeren die in eerste instantie functioneren als reserves voor de uitloopregeling. Maar door de hogere inkomsten neemt ook het aantal stafleden van bureau buitenland/dos snel toe, van rond zes omstreeks 1980 naar 22 in 1987. Al spoedig moet dan ook naar een nieuwe huisvesting voor dos worden gezocht. Het succes van het experimentele centrum dos en de gestegen financieringsmogelijkheden onder het eof leiden tot een ontwikkeling waarbij bureau buitenland en centrum dos in 1987 worden geïntegreerd in één professionele dienst, de Dienst Ontwikkelingssamenwerking, aangeduid met het al eerder gebruikte acroniem dos; in het Engels: ‘Centre for Development Cooperation Services’ (cdcs). symbiose dos krijgt een min of meer zelfstandige status als een organisatie, die de universiteit profileert op het gebied van ontwikkelingssamenwerking en die zoveel mogelijk haar eigen financiering regelt. Eind 1988, bij de opening van de nieuwe huisvesting, zegt de voorzitter van het college van bestuur, drs. Harry Brinkman, onder andere:

Kleine luyden in ontwikkeling; Perfect Service; pag 269

269

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen