De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 386

STUDEREN

A A N DE

VRIJE

Zuid-Afrika, de mogelijkheden tot principieele beinvloeding die zouden kunnen ontstaan, de wenschelijkheid van de stichting van een centrum voor hier te lande studeerende Zuidafrikaners aan de v u ' . En dat 'onderwijs zou zich niet moeten bepalen tot de taal- en letterkunde, maar de geheele Zuidafrikaansche cultuur moeten omvatten'. Het informeel overleg had in ieder geval geresulteerd in één fundamentele aanpassing van het oorspronkelijke voorstel: 'Naar hun mening is Dr. J. Haantjes voor het aldus gesteld doel niet de aangewezen persoon. Het beste zou zijn, dat aan een daartoe bekwamen Zuidafrikaner een buitengewoon professoraat zou worden aangeboden'. Voorts stelde men, expliciet gevolg van het overleg met Waterink, te gaan spreken met het Studiefonds van de N Z A V en met de ZuidAfrikaanse ambassadeur in Den Haag en diens Nederlandse collega in Pretoria, om medewerking te verwerven, mogelijk zelfs een subsidie van de Zuid-Afrikaanse regering, en met de Potchefstroomse Universiteit over de te benoemen docent. En 'daar de verwezenlijking van het plan geruimen tijd zal vorderen, worde Anna de Villiers, principale van het Univ.-College te Wellington, verzocht van Januari tot Paaschvacantie 1951 gastcolleges te komen geven; daar zij toch in Nederland komt, zou daarmede vermoedelijk niet meer dan duizend gulden gemoeid zijn'. Geen Haantjes dus, maar een Zuid-Afrikaan als docent.314 Wie op het plan kwam, dr. Anna de Villiers de leerstoel tijdelijk te laten waarnemen, is onbekend. Interessant is het wel, haar naam hier te lezen. De N Z A V had, zoals hierboven gemeld, namelijk een half jaar eerder een brief ontvangen uit Pretoria, waarin geprotesteerd werd tegen de benoeming van Van Wyk Louw in Amsterdam (de N Z A V was medeverantwoordelijk voor zijn aanstelling). Daarin was zij als eerste van een reeks alternatieven genoemd! 315 Hoe het verder ging met het voorstel is grotendeels onbekend. Duidelijk is dat het tenslotte niet doorgezet werd. Niet onwaarschijnlijk heeft daarin een commentaar van de letterkundige en decaan van de Potchefstroomse zusterfaculteit prof. dr. G. Dekker een rol gespeeld. In opdracht van de senaat zond Kuiper in juni 1950 een verzoek om advies aan Dekker. Die antwoordde (vele maanden later!) verheugd op het uitgangspunt van het vu-voorstel: versterking van de kennismaking van eikaars literatuur en taal 'op basis van een Gereformeerde taal- en kunstbeschouwing'. Maar in concreto reageerde hij zeer af-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen