De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 2]) - pagina 20

VREEMD

GEWORDEN

den hebben zoveel mensen met elkaar gedebatteerd over de relatie wetenschap en geloof als op die Verenigingsbijeenkomsten. 3 2 Die klacht over de radicale politieke gezindheid van de studenten werd een paar jaren later nog eens herhaald. Rector magnificus I.A. Diepenhorst vond het in 1975 zelfs noodzakelijk te melden, dat studenten die leden waren van communistische organisaties geen zitting in de universitaire bestuurslichamen konden nemen. 33 Dat was, nadat met ingang van 1 9 7 2 de Wet op het Universitair Bestuur (WUB) aan de v u ingevoerd was. Die gaf een zeer gedemocratiseerde en gedecentraliseerde bestuursinrichting, waardoor op divers bestuurlijk vlak - van de vele vakgroepen tot aan de universiteitsraad toe - een meerderheid van medewerkers en studenten een overwegende invloed bezat. En het was waar: in 1 9 7 0 had meer dan de helft van de studenten geen gereformeerde achtergrond, en van de minderheid die deze wel had namen velen afscheid daarvan tijdens de studiejaren. Niet zelden luidruchtig ook, met verhalen met een hoog natrappen-gehalte. Herhaaldelijk moest in de jaren '60 en '70 de rector magnificus zich publiek distantiëren van het studentenblad Pharetra.34 Maar niet alleen de studentenpopulatie van de v u verloor in de jaren '60 het traditionele gereformeerde stempel. De staf groeide eveneens sterk en ook voor veel hoogleraren en docenten hadden de kuyperiaanse paradigmata hun bekoring verloren. Slechts weinigen geloofden nog in een wetenschap 'geheel en uitsluitend op den grondslag der Gereformeerde beginselen', zoals in artikel 2 van de Statuten van de Vereniging gestipuleerd. Velen verruilden het totalitaire kuyperiaanse concept van een christelijke wetenschap voor dat van de houding van de christen-wetenschapper, die verantwoordelijk wil omgaan met de resultaten van een wetenschap die algemene, neutrale vakmatige benaderingen hanteert voor een deelterrein van de werkelijkheid. Of zagen de identiteit van de christelijke wetenschap in haar toepassing in een bijdrage tot een betere samenleving. En passant werden tal van traditionele opvattingen opgegeven. De econoom J. Zijlstra verklaarde Kuypers soevereiniteit in eigen kring 'een lege doos'; de bioloog J. Lever achtte de evolutietheorie aanvaardbaar, de theoloog Berkouwer waardeerde de theologie van Karl Barth hoewel hij die twintig jaren eerder als niet-gereformeerd had afgewezen en zijn collega J. Verkuyl verweet Kuyper racisme en kolonialisme. Velen wilden met

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen