Bijzondere chemie?! - pagina 147

DE

LERARENOPLEIDING

de Vrije Universiteit en het Instituut voor de Vrije Leergangen Vrije Universiteit, dat diverse mo-opleidingen aan de Vrije Universiteit verzorgde, gezamenlijk verklaard te willen starten met een Nieuwe Lerarenopleiding ( N L O ) . Een algemene doelstelling was er niet geformuleerd, behalve dat het een dagopleiding zou zijn op basis van twee vakken, in nauw contact met de universiteit. Het ging om een tweede-en derdegraads opleiding, waarbij men veel aandacht zou gaan schenken aan de beroepscomponent. Deze component moest geen extraatje zijn tegen het einde van de studie maar een geïntegreerd deel zijn van de studie als geheel. De realisering van deze lerarenopleiding zou ook betekenen dat de mo-opleidingen geleidelijk zouden worden beëindigd. Drs. P. Scherpenzeel had in 1 9 7 0 dr. A. La Fleur als vakdidacticus scheikunde aan de Vrije Universiteit opgevolgd. Hij schreef in dat jaar in het decembernummer van Mededelingen voor de afgestudeerde chemici van de Vrije Universiteit: 'Wijzigingen in opleidingen zullen zelden zo fundamenteel zijn, als die welke zich bij de leraarsopleiding beginnen af te tekenen: enigszins subjectief beschreven kan men stellen dat in de afgelopen 15 jaar veel leraren door de universiteit 'voorbereid' zijn op hun taak, doordat zij als student lijfelijk aanwezig geweest zijn bij colleges algemene didactiek en vakdidactiek en 6 0 uur min of meer passief in een leslokaal hebben doorgebracht, terwijl de toekomstige leraar, opgeleid door een lerareninstituut één jaar vooral actief geconfronteerd zal worden met het onderwijs.' 12 De invoering van de Mammoetwet had de discussie over onderwijsvragen gekatalyseerd. Bij de Vrije Universiteit vond in 1971 een integratie plaats van de drie componenten van de lerarenopleiding: de algemene didactiek, de vakdidactiek en de hospiteerstage. Dit werd onder andere gerealiseerd door uitwisseling van de inhoud van de algemeen didactische en vakdidactische colleges. Daarnaast was er regelmatig overleg tussen vakdidactici en mentoren (die hospitanten in hun school begeleidden) over de optimale vorm van de stage. Ten slotte werd door de opleiding informatie verschaft over het pre-universitaire onderwijs. Ook het opbouwen van een bibliotheek en vooral gesprekken met studenten droegen hieraan bij. Gelet op de doelstelling - reële confrontatie van de student met de bestaande onderwijspraktijk - was het zeer belangrijk dat de vakdidacticus enige lessen van de hospiteerstage (die sinds 1 9 6 9 was gesplitst in twee stages van dertig uur) zou bijwonen en evalueren, en het hospiteerverslag zou nabespreken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen