De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 156

VOORTGEZETTE

GROEI

goed centrum van gereformeerde wetenschappelijke beoefening te zijn. Dat was ook het beeld dat zij zelf graag verspreidde: Geleerdheid en wetenschap gaf Bavinck als titel aan de rede waarmee hij de lessen op 20 september 1905 opende. 153 Vereniging en universiteit hadden de afgelopen tijd het vijfde lustrum met vreugde gevierd. Bij de opening van het 26ste academische jaar in oktober 1905 kon prof. J. Woltjer met enige tevredenheid melden dat de jaren, waarin de v u slechts vijf hoogleraren voor drie faculteiten kende, definitief voorbij waren; in 1905 telde de v u 12 hoogleraren (eigenlijk 11: één van hen, en niet de minste: Abraham Kuyper, stond als Eerste minister op non-actief!). Ook het studentental baarde, anders dan een kwart eeuw geleden, geen zorgen: er waren 159 studenten, verdeeld over drie faculteiten: 101 bij Godgeleerdheid, 6 0 bij Rechtsgeleerdheid, 16 bij Letteren (18 studenten waren dus in twee faculteiten ingeschreven). Vijf hoogleraren (met A. Kuyper zes) waren aangesteld in de Faculteit der Godgeleerdheid (F. L. Rutgers, W. Geesink, H. H. Kuyper, H. Bavinck, P. Biesterveld); maar feitelijk zagen de literatoren J. Woltjer (Latijn), R. H. Woltjer (Grieks) en C. van Gelderen (Hebreeuws en Semitisch) vooral theologanten voor hen in de collegebanken. Vier van die 16 Letterenstudenten waren ook ingeschreven bij de medische of natuurkundige faculteiten, wel erg hoogdravende benamingen voor studierichtingen die elk slechts één hoogleraar kenden en hun studenten voor het grootste deel van de opleiding moesten verwijzen naar de stedelijke universiteit. De juridische faculteit kende drie hoogleraren: D. P. D. Fabius, A. Anema en P. A. Diepenhorst. 154 Van de sinds 1880 ingeschreven 415 studenten hadden intussen 24 de doctorsgraad verworven: 9 bij Godgeleerdheid, ook 9 bij Rechten, en 6 in de Faculteit der Letteren.155 En de v u kreeg in december 1905 de effectus civilis. Anders dan in de eerste jaren na 1880 waren Zuid-Afrikaanse studenten puur getalsmatig in 1905 en volgende jaren niet nodig; welkom waren zij natuurlijk wel. Hen ontvangen werd bovendien ervaren als een plicht van de stamverwantschap. En hun aanwezigheid bevestigde natuurlijk ook de centrale plaats van de v u in het internationale calvinisme - een positie die de v u zich in toenemende mate liet aanleunen. Toen de v u in 1935 een propagandafilm liet maken kwam zij er openlijk voor uit:

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen