De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 2]) - pagina 66

EREDOCTOR

BEYERS

circulaire werd de faculteiten gevraagd, voorstellen in te een gastdocent uit Potchefstroom voor 1973. 233 Maar de met Potchefstroom was nog slechts een onderdeel van de inzake Zuid-Afrika. Zoals duidelijk werd uit het verlenen doctoraat aan C. F. Beyers Naudé.

NAUDÉ

dienen voor uitwisseling vu-strategie van een ere-

In maart 1970 verzocht dr. E. Emmen, als vice-voorzitter van de Werkgroep Kairos, aan de Theologische Faculteit van de v u te overwegen een eredoctoraat te verlenen aan ds. C . F . B . Naudé. Hij zond tegelijkertijd een afschrift van dat verzoek aan De Gaay Fortman 'als rector'.234 Kairos was, zoals hierboven gemeld, ontstaan uit en met name ook bedoeld voor de Nederlandse kerkelijke steunactie voor Naudé. Dat een dergelijk plan in de boezem van dat gezelschap kon ontstaan, is begrijpelijk. Wie als eerste het iniatief nam, is onduidelijk. Het kan zijn, dat Emmen de bedenker van het plan was, maar het kan ook zijn dat hij de brief tekende omdat voorzitter Verkuyl intussen naar ZuidAfrika was gegaan. Dat De Gaay Fortman een afschrift van het verzoek kreeg, was uiteraard niet uit courtoisie alleen. Hij was nauw gelieerd aan Kairos. Het voorstel werd echter in eerste instantie afgewezen. Na een maand antwoordde prof. dr. C. Augustijn namens de Faculteit der Godgeleerdheid, dat deze 'op dit ogenblik [het zich] met een voordracht tot de senaat te wenden' ongewenst achtte. Dat zou namelijk de invloed van het Christelijk Instituut in het gepolariseerde Zuid-Afrika kunnen schaden. Ook de positie van Naudé zelf, hij was immers onderwerp van formele kerkelijke bespreking in Zuid-Afrika en de verlening van een eredoctoraat zou gemakkelijk als ongeoorloofde inmenging beschouwd kunnen worden.235 Er moeten in die faculteitsvergadering meer aan argumenten tegen een eredoctoraat voor Naudé naar voren zijn gebracht. Uit een brief van Verkuyl valt op de maken, dat er kennelijk tegenstanders waren, die het beter oordeelden het voorstel 'te overwegen bij een volgend lustrum'. 236 Dat was de gelegenheid, om eredoctoraten aan een nietwetenschapper om andere dan zwaarwegende redenen toe te kennen. Verkuyl had die besprekingen niet bijgewoond, omdat hij in ZuidAfrika was. Hij kon de weigering van 'zijn' voorstel door zijn eigen faculteit niet aanvaarden. Het jaar erna stelde hij het voorstel gewoon

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen