GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 190

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 190

[Deel 1]

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

DU

PLESSIS-SAAK

veroordeelde zijn optreden als elitair en autoritair. Van Gelderen had dus geen enkele behoefte, met Geelkerken naar het Hersteld Verband over te gaan. 274 Bovendien was hij naar eigen erkentenis 'weinig strijdzuchtig, en doe maar liefst positief wetenschappelijk'. 275 De Du Plessis-zaak hield de Afrikaner intelligentsia diepgaand bezig. 'Ons aller aandag word in besit geneem deur die DuPlessis-saak', schreef een kennis uit Paarl, Helena Fourie, in september 1 9 2 9 aan Van Gelderen. 'Die predikante slaan soms maar 'n lelik figuur. Hy [du Plessis] staat soos 'n reus onder hulle - sy kennis, sy belesenheid maak indruk en hy kry by die dag meer aanhangers'. 276 En een andere vriendin, de docente geschiedenis aan de Universiteit van Stellenbosch, Margie le Roux, schreef: 'As Professor [du Plessis] uit die kerk, of liewer die Kweekskool gesit word, dan vrees ons baie van die toekoms van ons kerk in Suid-Afrika'. 277 Zo ver kwam het voorlopig niet. Inderdaad wilde het curatorium Du Plessis van de Theologische Kweekschool van hun opleiding verwijderen. Het curatorium had namelijk van diverse kanten klachten ontvangen over zijn schriftkritische opvattingen. Gesprekken van het curatorium met Du Plessis bevestigden de juistheid van de klachten (maart 1928). Daarop richtte het curatorium zich tot de ring van Stellenbosch, die echter weigerde Du Plessis aan te pakken, waarop het curatorium bij de Kaapse synode in beroep ging (oktober 1928). Het duurde totdat een buitengewone synode in maart 1930 Du Plessis schorste. Daarop ging Du Plessis naar de wereldlijke rechter, die deze schorsing kerkrechtelijk onwettig verklaarde (januari 1932), wat opnieuw leidde tot een volgende buitengewone synodevergadering die de schorsing introk. 'Gister het die finale besluit oor Prof. du Plessis geval na 'n lange diskussie', schreef op 11 november 1932 een van de synodeleden, dr. Jac. J.Müller, aan zijn leermeester prof. F.W. Grosheide in Amsterdam: In plaas van nou weer van vooraan die hele saak op te vat - waarby die groot moeilikheid nog bestaan dat die Ring van Stellenbosch die professor nie onregsinnig vind of wil vind nie - het die Sinode besluit met 'n meerderheid van 217 teen i n om die professor weens die ontevredenheid van die oorgrote meerderheid van die Kerk te ontslaan uit sy diens, maar sonder dat die prof. daardeur enige stoflike skade sou kry. (...) By sy ontslag word nie offisièel

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005

Historische Reeks | 455 Pagina's

De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 190

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005

Historische Reeks | 455 Pagina's