De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 379

STUDEREN

AAN

DE

VRIJE

enige een doctoraalcollege bij G.Ch. Aalders; ze woonden beiden in Heemstede maar er was geen denken aan, dat college anders dan op de Amsterdamse Keizersgracht te laten plaatsvinden! 297 Overigens waren de hoogleraren formeel maar ook behulpzaam en vriendelijk. 'Ik zag Prof. Berkouwer vrij geregeld', aldus W. D. Jonker, 'niet alleen omdat ik zijn colleges bijwoonde en tentamens bij hem deed, maar ook doordat ik soms met hem vanaf de oude v u [Keizersgracht 162] naar de Dam wandelde waar hij zijn tram haalde'. En natuurlijk: 'hij ontving ons ook bij gelegenheid aan huis'. 298 Vaderlijk streng waren sommige hoogleraren, als ze het nodig vonden. Voor J. L. de Villiers gingen een wereld vol boeken open in Amsterdam en hij las en las en las. Maar na een jaar werd hij bij W. H. Gispen geroepen en die zei: het is mooi geweest, nu moet je je doctoraalexamen gaan doen! 299 De meeste Zuid-Afrikanen deden weinig mee aan het studentenleven en werden hooguit formeel Corpslid. Zij waren gewoonlijk wat ouder, vaak gehuwd, zij hadden weinig tijd en buiten de studie stonden zaken op hun agenda als het Concertgebouw, musea, de bloemenmarkt van Aalsmeer en de Keukenhof, het ontdekken van Europa. Dat bleek anders te zijn dan Zuid-Afrika. 'Die groot getal kerkloses in Nederland met die sterk element van sekularisme het ons ook opgeval. Op die eerste Sondag in Amsterdam [begin februari 1955] het ons prof. en mev. W. Ovink besoek, want sy was 'n niggie van my eggenote', herinnert J. C. Lombard zich bijna een halve eeuw later.300 'Ons was verbaas oor die massa's mense wat na 'n bepaalde punt onderweg. Wim Ovink verduidelik toe dat 'n groot internationale sokkerwedstryd plaasvind'. Velen bezochten kerkdiensten in de gereformeerde kerken. Sommigen gingen er een enkele keer voor. P. A. Verhoef bijvoorbeeld - hij was al vijf jaren predikant voordat hij in Nederland kwam: 'Aanvanklik het ek in Afrikaans gepreek sonder om dit vir die gemeente te noem. Rita [mw Verhoef] het agterna 'n dame vir haar buurvrou hoor sê: sy begryp nie dat hulle iemand kan laat preek wat so sleg Nederlands praat nie'. 301 Maar gewoonlijk was daar geen tijd voor. Er moest hard gestudeerd worden. Afgezien van een aantal medekerkleden en wat studenten waarmee men gezamenlijk college liep, vond men de meeste sociale contacten onder de landgenoten. Men vond elkaar aan de maandelijkse koffietafel van de N Z A V en bijeenkomsten van de Suid-Afrikaanse Studentevereniging in Amsterdam S A S V I A . En bij de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen