Bijzondere chemie?! - pagina 176

FYSISCHE

CHEMIE

zijn promotieonderzoek aan paramagnetische organische ionen met behulp van e s r begonnen. Dit behoorde tot het expertisegebied van MacLean. Drs. C. Gooijer zette het werk van De Jong voort en beiden promoveerden bij MacLean. MacLeans interesse voor n m r aan moleculen in vloeibare kristallen was gewekt door het werk van G. Englert en A. Saupe in Duitsland. Zij hadden ontdekt dat sommige typen vloeibare kristallen gemakkelijk konden worden uitgericht in een magneetveld en dat moleculen die opgelost waren in de kristallen een voorkeursoriëntatie kregen. Hierdoor konden met n m r anisotrope eigenschappen (zoals dipooldipool koppelingen tussen kernspins) van deze opgeloste moleculen worden gemeten. Vervolgens kon hieruit informatie over de moleculaire structuur worden gehaald. MacLean realiseerde zich al spoedig dat het uitrichten van moleculen in een vloeistof op een veel directere manier zou moeten kunnen, namelijk door het aanleggen van een sterk elektrisch veld over een polaire vloeistof. Op zichzelf was dit idee niet nieuw, want er was al een aantal vergeefse pogingen gedaan (onder andere door R. E. J. Sears en E. L. Hahn) om ditzelfde doel te bereiken. MacLean slaagde er met zijn van Shell meegekomen medewerker C.W. Hilbers als eerste in om de uitrichting van nitrobenzeen met een sterk elektrisch veld aan te tonen met behulp van n m r , via meting van de quadrupoolwisselwerking van de

I4

N-kern met zijn omgeving.

Cruciaal voor het succes bleek het gebruik van ion-specifieke membranen, waarmee ionogene verontreinigingen bij een matig sterk veld eerst werden afgevangen om te voorkomen dat bij een sterk veld (van tientallen kV/cm) doorslag optrad. Voor de theoretische onderbouwing van de resultaten kwam een intensieve samenwerking tot stand met prof. dr. M. Mandel van de Universiteit van Leiden. Hilbers, die naast zijn baan de studie scheikunde aan de Vrije Universiteit voornamelijk in de avonduren voltooide, promoveerde als eerste in 1 9 7 1 op dit onderzoek met het proefschrift n m r of molecules oriented in electric fields. Na zijn promotie volgde spoedig een benoeming tot lector en later hoogleraar aan de Katholieke Universiteit Nijmegen. Hij richtte zich daar op n m r van biomoleculen. In dit onderzoek had hij zich verdiept tijdens een verblijf van ruim een jaar in de groep van prof. dr. B. Shulman in de vs. Het zwaartepunt van het n m R-onderzoek aan de Vrije Universiteit

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen