GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Kleine luyden in ontwikkeling - pagina 234

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Kleine luyden in ontwikkeling - pagina 234

De Vrije Universiteit en de Derde Wereld 1955-2005

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

expertise

Frans (Congo, Mali), Spaans (Nicaragua, Bolivia), Portugees (Mozambique), of Bahasa Indonesia (Indonesië) gesproken. Soms ook is enige kennis van een lokale taal wenselijk, zoals Javaans (Indonesië), Setswana (Botswana), Swahili (Tanzania), of Urdu (Pakistan).2 Verder moeten huisvesting en verzending van de verhuisgoederen geregeld worden, en eventuele scholen geboekt als er van een gezin met kinderen sprake is. Maar de meeste voorbereidingstijd is nodig voor het krijgen van een goed beeld van de werksituatie, en voor correspondentie met deskundigen van de partneruniversiteit, om uit te zoeken welke boeken en materialen het beste in de te verwachten projectbehoeften kunnen voorzien. Het uitvoeren van een project is geen eenvoudige zaak. Het werken in de lokale situatie, met collega’s van de partneruniversiteit, die vaak minder opgeleid en anders gemotiveerd zijn, brengt een zekere mate van isolement met zich mee, en vereist grote veerkracht en flexibiliteit. In zijn bijdrage aan het boek Culture and Communication: the forgotten dimension in development cooperation (1993) betoogt Nico Vink dat de rol van ontwikkelingswerker door de jaren heen veranderd is. In de jaren vijftig en zestig kreeg overdracht van kennis de meeste aandacht, in de jaren zeventig en tachtig kwam een grotere aandacht voor het helpen van de rurale armen. In de jaren negentig hebben we geleerd dat uiteindelijk mensen zichzelf moeten helpen, dat het een zaak is van zelfemancipatie.3

Ook stelt hij dat ‘leren’ niet is: kennis overgedragen krijgen van een deskundige, maar dat het gaat om deel te gaan uitmaken van een gemeenschap van mensen, zoals boeren of leraren. Willen ontwikkelingsdeskundigen echte veranderingen bewerkstelligen, dan moeten zij beginnen uit te gaan van de bestaande situatie, in een dialoog die de expertise en ervaringen van beide partijen serieus neemt. En Aristo Mossanne schrijft in hetzelfde boek, dat de eerste voorwaarde voor overdracht van kennis in een verschillende culturele situatie is: bereidheid om over de lokale cultuur te leren. Wout van den Bor sluit daarbij aan en benadrukt dat de ontwikkelingswerker daarbij ook bereid moet zijn eigen denkbeelden en ideeën te relativeren.4 Aan de andere kant moet de ontwikkelingswerker niet alleen bedacht zijn op een andere, soms hoogstaande cultuur, ook meer nete-

Kleine luyden in ontwikkeling; Perfect Service; pag 233

233

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005

Historische Reeks | 363 Pagina's

Kleine luyden in ontwikkeling - pagina 234

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005

Historische Reeks | 363 Pagina's