De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 2]) - pagina 27

KERKELIJK

472

GESPREK

en stelde het Theologenproject van de n z a v bekende Nederlandse theologen in de gelegenheid, in Zuid-Afrika met hun collegae te gaan spreken over de rassenkwestie: G. C. van Niftrik en A. S. van der Woude in 1972, W.C. van Unniken H. Berkhof in 1973, f.T. Bakker en A. J. Bronkhorst in 1974. Het project kreeg grote aandacht van de media, toen prof. dr. H. Berkhof vanwege zijn betrokkenheid met de Wereldraad van Kerken door de Zuid-Afrikaanse regering een visum geweigerd werd (1973). 59 Als achtergrond van de ontwikkelingen aan de vu is kennis van die kerkelijke dialoog, en vooral zoals gevoerd vanuit de g k n , noodzakelijk. 60 In 1952, toen zij voor het eerst daarover sprak, noemde de synode van de Gereformeerde Kerken in Nederland ( g k n ) de apartheid 'een zeer ingewikkelde materie', die voor haar 'uiterst moeilijk te beoordelen' viel. Zij uitte bij monde van Berkouwer de hoop, dat de kerken in Zuid-Afrika het goede antwoord op die materie zouden geven. 61 Dat voorzichtige, haast afhoudende standpunt werd in en buiten de g k n in toenemende mate aangevallen. Veel aandacht kreeg Apartheid onaanvaardbaar (1955) van ds. J.J. Buskes, ook in de Gereformeerde kerken. 62 Met name dankzij J. H. Bavinck namen de g k n na een aantal jaren een principieel en kritisch standpunt in. Het kwam sterk naar voren uit de bijdrage van de delegatie van de g k n aan de Gereformeerde Oecumenische Synode te Potchefstroom, augustus 1958. Tegenover elk apartheidsdenken stelde zij als fundamenteel uitgangspunt de eenheid van het menselijke geslacht, waaraan alle ras- en kleurverschillen zijn ondergeschikt. En de taak van de kerk is het nastreven van verzoening onder de mensen. De Nederlandse gereformeerden kwamen matig optimistisch uit Potchefstroom terug. Zij hadden, naast verschillend inzicht in tal van praktische zaken, een grote principiële eensgezindheid ervaren, ook met de Zuid-Afrikaanse deelnemers. Maar toen kwam Sharpeville. En de negatieve reactie van de n g k op Cottesloe, die zo mogelijk nog negatiever werd toen Pro Veritate (1962) verscheen en het Christelijk Instituut (1963) werd opgericht. De conservatieve Kaapse predikant dr. J. D. Vorster noteerde al in 1963 in zijn reisindrukken na een bezoek aan Nederland: 'Die Kerke: Grootste faktor tot vyandigheid teen SuidAfrika'. 63 Steeds weer spraken afgevaardigden met elkaar op synodes of bij-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen