De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 295

BIJPRATEN tuut (1932) aan de Universiteit van Pretoria. 16 Van Schelven was immers hoofdbestuurslid van de n z a v , voorzitter van het Studiefonds voor Zuid-Afrikaanse studenten en bestuurslid van de Stichting ten behoeve van het Cultuurhistorisch Instituut te Pretoria. Broekman was in de jaren '30 actief geweest in de Dietsche Studenten Bond en betrokken bij de Dietsche Studentenreizen; hij was in 1939 secretaris van de n z a v geworden en als zodanig was hij tijdens de oorlog actief 294

in het voorthelpen van de gestrande Zuid-Afrikaanse studenten in Nederland. Maar zijn 'Dietsch' was niet 'Duitsch', zoals iemand het omschreef. 17 Broekman en zijn vrouw waren actief in het verzet; zij had zelfs in het 'Oranjehotel' gevangen gezeten. Broekman en Bokhorst werkten nauw samen aan het naoorlogse herstel van de betrekkingen

van de nzav met Zuid-Afrika. Nu behoefde Broekman Bokhorst niet te informeren over de bezettingsjaren. Bokhorst had zich in mei 1 9 4 0 vrijwillig ter beschikking van de Nederlandse regering gesteld (met persoonlijke toestemming van generaal Smuts, want Bokhorst had de Zuid-Afrikaanse nationaliteit aangenomen). Hij werd persattaché van het gezantschap te Pretoria, om in 1941 overgeplaatst te worden naar Londen, waar hij onderdirecteur van de regeringsvoorlichtingsdienst werd en vervolgens persoonlijk adviseur van de minister van onderwijs. In 1944 werd hij als reserve-majoor liaison officer in het 1ste Canadese legercorps, vervolgens militair commissaris in het bevrijde Zeeuws-Vlaanderen en in augustus 1945 in diezelfde functie bij het Militair Gezag te Alkmaar, in de rang van luitenant-kolonel. In februari 1 9 4 6 keerde hij terug naar Pretoria. Broekman en Bokhorst waren eensgezind bezig, 'foute' elementen uit beide landen buiten de Nederlands-Zuid-Afrikaanse betrekkingen te houden. Een streven dat ook voor de emigratie moest gelden, stelde Bokhorst begin 1 9 4 6 in een overleg met n zav-bestuurderen (de n z a v was een erkend emigratiekantoor). Stuur alleen goed gekwalificeerde mensen, zei hij toen, en bewust goede nationale elementen, verwijzend naar de 'ernstige problemen met [sommige] Nederlandsche immigranten' die in de jaren '30 waren gekomen. Toen de Nederlandse regering die onderdanen in Zuid-Afrika in 1941 namelijk had opgeroepen in actieve militaire dienst, waren er demonstraties en anti-propaganda en velen weigerden en doken onder. Ook stonden veel oudNederlanders positief tegenover de Ossewabrandwag. 18

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen