GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 265

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 265

[Deel 1]

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

HET

RASSENVRAAGSTUK

gelijkgesteld. Segregatie was dus een natuurlijk verschijnsel. En de Zuid-Afrikaanse situaties werden duidelijk in het verlengde van die situatie. Zij werden misschien nog meer beïnvloed door de traditionele gevoelens van stam- en geestverwantschap met de Afrikaners. Zij vertrouwden die broeders, ook inzake het rassenvraagstuk. En ze hadden alle begrip voor hun situatie. Prof. dr. H. H. Kuyper - intussen emeritus, maar nog steeds actief als meningsvormer als hoofdredacteur van De Heraut-kan men hun exemplarisch voorbeeld noemen. In zijn in 1925 verschenen Reisherinneringen uit Zuid-Afrika toonde hij zich, zoals gemeld, geïmponeerd door het argument, dat vanwege het getalsmatig overwicht van de zwarte bevolking segregatie tussen blank en zwart in Zuid-Afrika de enige oplossing was. Bij gelijkstelling zou de Europese natie in Zuid-Afrika immers eigen land en zelfstandigheid verliezen. Zijn verblijf in Zuid-Afrika had Kuyper geleerd, schreef hij, dat argument ernstig te nemen. De Boeren hebben gelijk: 'Wanneer het ooit in Afrika tot een strijd kwam tusschen inlanders en Europeanen zou (...) voor deze Christen-inlanders niet de band des geloofs (...) maar het nationaliteitsprinciep den doorslag zou geven; zij zouden aan de zijde van hun rasgenooten staan'. 173 En dus verklaarde hij dat het ideaalbeeld van de Apostolische Kerk, het ideaal ook van Herman Bavinck, niet de gehele werkelijkheid weerspiegelde. Afzonderlijke zwarte gemeenten waren immers 'op zichzelf niet onjuist en behoeven ook niet in strijd te wezen met de eenheid aller Christenen', proclameerde hij.174 Een artikel in De Heraut van eind 1939 gaf duidelijk eenzelfde mentaliteit en denktrant aan. Het weekblad De Heraut was, zoals gemeld, een begrip in de gereformeerde wereld. Abraham Kuyper was er in 1871 hoofdredacteur van geworden en had het blad groot gemaakt; na hem was zijn zoon H. H. Kuyper al weer vele jaren hoofdredacteur. De Heraut was nauw verbonden met de Vrije Universiteit; het werd grotendeels vol geschreven door v u hoogleraren. In het nummer van 24 december 1939 verscheen in de rubriek Buitenland een lange bijdrage over 'Zuid-Afrika. De groote Trek der Transvaalsche boeren in 1839. De groote trek in dezen tijd'.175 De auteur tekende met W. - dat moet prof. dr. J. Waterink zijn; hij was een vriend van Zuid-Afrika en begeleidde een aantal Zuid-Afrikaanse promovendi. Waterink haalde de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005

Historische Reeks | 455 Pagina's

De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 265

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005

Historische Reeks | 455 Pagina's