De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 337

'EEN

KINDERLIJKE

IDEAALSTELLING'

op, ook in Nederland, die daarop wezen. De verkiezingsoverwinning van de N P in 1948 was zeker geen overwinning van pro-Duitse gezindheid, meldden 25 in Nederland studerende Afrikaners in een publieke verklaring; zij was zelfs niet allereerst een uiting van een anti-Britse mentaliteit, maar van een 'Ons is pro-Suid-Afrika'. 167 Malan en diens NP hadden zich juist gekant tegen totalitaire nationaal-socialistische bewegingen als de Ossewabrandwag, voegde P.J. van Winter toe in een artikel dat onder andere gepubliceerd werd in Elseviers Weekblad.16* Ook hij stond afwijzend tegenover de apartheidsplannen van de NP, maar hij wees er ook op, dat de parlementaire meerderheid van de N P uiterst klein was en dat de overgrote meerderheid van de Afrikaners een goede volkerenverhouding in het land wenste. En het laissez fairekleurbeleid van de Verenigde Party was ook geen oplossing voor een problematiek die naar ieders mening schreeuwde om optreden. 169 Zulke terughoudende en genuanceerde reacties werden ondersteund door een snel doorwerkend streven de verhoudingen te verbeteren. Beide regeringen hadden behoefte aan goede verhoudingen. In het kader van de Indische kwestie was de Zuid-Afrikaanse stem in de vergadering van de Verenigde Naties voor Nederland zeer welkom. Bovendien beschouwde men Zuid-Afrika als een uitstekende emigratiebestemming en exportmarkt. Van haar kant was de Zuid-Afrikaanse regering uit op erkenning en ondersteuning, ook in de discussies over haar rassenbeleid in de Verenigde naties. Beide regeringen speelden daarbij bewust de kaart van de gemeenschappelijke historie en het gevoelen van stamverwantschap. Malan vertelde journalisten graag over zijn studietijd in Nederland en zijn Nederlandse collega Willem Drees bekende dat de Boerenoorlog hem politiek bewust en actief had gemaakt. 170 De abdicatie van koningin Wilhelmina in september 1948 was een uitgezochte gelegenheid om de relaties te verbeteren. Wilhelmina stond in Afrikanerkring hoog aangeschreven omdat zij in 1 9 0 0 de Gelderland gezonden had om Paul Kruger op te halen en hem gastvrijheid had verleend. Malan zond daarom de hoogbejaarde weduwe van oud-president M.T. Steyn als bijzondere afgezant om de gelukwensen van volk en regering van de Unie van Zuid-Afrika over te brengen, geflankeerd door mooie woorden van Nationalistische politici, in en buiten de Volksraad, Malan voorop, en een bijeenkomst van 25.000 mensen op een huldigingsbijeenkomst in Pretoria. 171

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen