Een buitengewone plek voor bijzondere kinderen - pagina 200

centrum voor pedagogisch-didactische onderzoekingen

Dyslexieonderzoek was de hoofdmoot van het Centrum. Maar we deden meer en ook dat was spannend. We werkten samen met de doctoren Binnie en Kasteleijn-Nolst Trenité van het centrum voor epilepsiebestrijding Meer en Bosch in Heemstede. Zij vertelden dat ontladingen in de hersenen niet altijd betekenen dat er sprake is van epilepsie en dat ontladingen zonder klinische verschijnselen daarom subklinische ontladingen worden genoemd. Maar zij betwijfelden of er echt geen effecten zijn van zulke subklinische ontladingen. Misschien werd het subtiele schoolse leren er wel door beïnvloed. Konden wij iets bedenken om zulke effecten op te sporen? Dat resulteerde in kinderen die lees-, reken‑ en andere taken kregen voorgelegd, terwijl ondertussen hun hersenactiviteit telemetrisch werd geregistreerd. Met behulp van een eeg (elektro-encefalogram) registreerden we de hersenactiviteit tijdens het lezen van bijvoorbeeld het woord ‘huis’. Was er dan een ontlading te zien en hield die verband met de kwaliteit van het lezen van dat woord? Nou en of. Praktisch betekende dit dat deze niet-epileptische kinderen met subklinische eeg-ontladingen wel medicatie behoefden. Men zou kunnen zeggen dat het onderzoek in het Centrum diepteonderzoek was, met dien verstande dat de lijn vanuit de diepte naar boven erg lang was: van gelateraliseerde aandachtsmechanismen bij p‑ en l-dyslexie tot de behandelingseffecten bij deze typen dyslexie. Grappig was dat veel collega’s van het pi ons onderzoek als theoretisch typeerden. In werkelijkheid was dat maar gedeeltelijk zo. Misschien bedoelden ze dat er meer gebeurde dan alleen tests afnemen. Dat wij onder andere elektrofysiologie introduceerden heeft later, onverhoopt, nog organisatorische problemen gegeven bij de keuze van een zogenaamde onderzoeksschool.

interne betrekkingen De betrekking van het Centrum met de directie van het pi is reeds enigszins aan de orde geweest. Toen in een latere fase de directie van het pi driehoofdig werd, heeft De Wit tot aan zijn emeritaat het wetenschappelijk onderzoek in zijn portefeuille gehad. De Wit hield van de wetenschappelijke bestudering van het kind, van pedologie zoals hij dat, in navolging van Waterink, verkikkerd noemde. Een experimen-

Een buitengewone plek; Perfect Service; pag 199 2e proef

199

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen