Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 98

‘een beetje chaos’

van oudsher gebaseerd op consensus, besloten de elites zich aan te passen. ‘Het ontstaan van een beetje chaos,’ aldus historicus James Kennedy, ‘leek daarom een beperkte prijs voor het op afstand houden van een onaanvaardbaar peil van wanorde.’101 Kennedy’s these van schikkende en plooiende bestuurders102 gaat voor de verwikkelingen aan de subfaculteit sociaal-culturele wetenschappen van de vu echter ten dele op. Reeds in juni 1967 kreeg het verzoek van studenten tot medezeggenschap in de collegestof een welwillend onthaal bij het hooglerarencorps. De Parijse studentenrevolte was nog elf maanden weg, maar in Amsterdam Oud-Zuid, bij de sociaal-culturelen, was ‘participation’ al geen taboe meer. Hieruit spraken eerdergenoemde, evangelisch geïnspireerde omgangswaarden als solidariteit en gemeenschapszin. Ook werden staf en studenten verbonden door de communis opinio dat tussen hemel en aarde méér was dan systemen en structuren, meer dan ‘zuivere’ waarneming en vastlegging van feiten. ‘Toen eind jaren zestig,’ schreef socioloog Henk van den Berg twee decennia later, ‘vanuit de studentenbeweging de aanval op het positivisme en neopositivisme werd geopend, ervoer mijn generatie vakgenoten dat met een déjà vu-gevoel, hetgeen niet bepaald betekende dat men het met elkaar eens was.’103 Dit laatste bleek in de jaren die zouden volgen een understatement.

97

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen