Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 225

‘schoenmaker, blijf bij je leest’

224

viel aan woningcorporaties, onderwijsorganisaties, ziekenhuizen, belangenorganisaties en andere dienstverlenende instellingen waarin alumni als beleidsmedewerker, organisatieadviseur, personeelsfunctionaris of voorlichter werkzaam konden worden. Voorts mikte bco uitdrukkelijk op vwo’ers: op degenen die zich niet aangetrokken voelden tot politicologie en bestuurskunde, vanwege het accent op respectievelijk politiek en overheid. Ook wilde de nieuwe opleiding zich onderscheiden door haar gerichtheid op beleid, strategie, informatievoorziening en communicatie. Bij com daarentegen lag de nadruk op de cultuur van de (bedrijfs)organisatie, bezien vanuit antropologisch perspectief.26 bco werd óók binnen de eigen vakgroep met argusogen bekeken. Dreigde niet het ‘com-effect’: een vloedgolf van studenten, overbelasting van docenten, die vervolgens aan onderzoek niet meer toekwamen? En zou de nieuwe studierichting, haar oriëntatie op de non-profitsector ten spijt, niet ten koste gaan van de basisdisciplines politicologie en bestuurskunde? bco deed binnen de sectie politicologie een existentiële vraag rijzen: waar leiden we nu eigenlijk voor op? Was de doelstelling niet, al veertig jaar lang, de toekomstige vormgevers van politiek en maatschappij op te leiden? bco leek daarmee niets van doen te hebben. ‘Schoenmaker, blijf bij je leest,’ waarschuwde Hans Keman die eind 1990 zitting had genomen op de leerstoel politicologie.27 Keman, de opvolger van Van Putten, was een oude bekende van de faculteit. Hij had er van 1969 tot 1975 gestudeerd en – naar eigen zeggen – ‘gigantische slagen’ gevoerd met politicologiehoogleraar Kuypers, van wiens normatieve benadering Keman niets moest hebben. ‘Bij hem was het niet vrijheid, gelijkheid en broederschap, maar vrijheid en ontplooiing binnen een samenleving waarin de solidariteit en de zorg voor anderen voorop stonden,’ zei Keman in 1991 tegen Ad Valvas. ‘Je kunt gewoon wel zeggen dat het eigenlijk Abraham Kuyper was.’ Na zijn afstuderen werkte Keman acht jaar als wetenschappelijk (hoofd)medewerker algemene politicologie aan de Universiteit van Amsterdam. In 1985 werd de geboren Arnhemmer, die gastdocentschappen vervulde in Florence, Canberra en Berlijn, docent algemene en vergelijkende politicologie aan de Leidse universiteit. Daar promoveerde hij in 1988 op The development toward surplus welfare: social democratic politics and policies in advanced capitalist democracies (1965-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen