Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 308

‘gewoon bijzonder’

Interim-decaan Sanders, aangetreden in september 2000, maakte schoon schip. De emeritus-hoogleraar psychologie creëerde draagvlak voor de mub-structuur, zodoende het personeel de weg ‘terug naar de faculteit’ wijzend. Ook bereidde Sanders de invoering van de bachelor-masterstructuur in het onderwijs voor. Onder het bewind van Klandermans, die in 2001 het decanaat op zich nam en evenals Sanders van de subfaculteit psychologie afkomstig was, werd het onderwijscurriculum verder op de bamaleest geschoeid. Klandermans drukte zijn stempel echter vooral op het facultaire onderzoek. Een indrukwekkend cortège van strategische, bezoekende en bijzondere hoogleraren, deels gefinancierd uit de eigen reserve, deels door het college van bestuur, schreed de faculteit binnen. De onderzoeksprogramma’s wonnen aan kwaliteit, maatschappelijke relevantie en internationale statuur, maar de door Klandermans beoogde interfacultaire dwarsverbanden kwamen niet tot stand. De ‘eilandencultuur’ bleef hardnekkig, ook na 2004 toen de sociale wetenschappen eindelijk, na een halve eeuw, duurzaam onder één dak waren verenigd. Anton Hemerijck, die Klandermans in september 2009 als decaan opvolgde, kreeg van begin af aan met flinke financiële tegenwind te maken. Het door Klandermans geëntameerde onderzoeksstimuleringsprogramma moest grotendeels worden beëindigd, terwijl het mes moest worden gezet in het onderwijscurriculum. Meer doen met minder, luidde noodgedwongen de nieuwe missie van de faculteit. Een grote faculteit voor wat de omvang van de ‘nieuwe’ disciplines bestuur organisatie en communicatiewetenschap betrof, in september 2012 zelfs de op één na grootste van Nederland waar het de bacheloropleidingen van deze disciplines aanging. Een kleine faculteit daarentegen wat het aantal studenten sociale en culturele antropologie, politicologie en sociologie betrof, de kleinste in de bachelorfase. En voor het overige...? Een ‘gewone’ faculteit, aan een ‘normale’ universiteit...?

‘gewoon bijzonder’ In juni 2013, twee weken voordat de tekst van dit boek werd afgesloten, presenteerde politicoloog Cees Paardekooper Omstreden normalisering, met als ondertitel ‘hoe de Vrije Universiteit veranderde in de lange jaren zeventig’. In zijn boek poneert Paardekooper onder meer

307

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen