Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 238

interbestuurlijke verhoudingen

strijdig.57 Had Brasz, met zijn oordeel over de uitkomst van wetenschappelijk onderzoek, toch niet helemaal ongelijk gehad? Brasz’ term ‘machtsbederf’, die hij begin jaren zestig introduceerde ter aanduiding van het normvervagingsgif dat het openbaar bestuur zo gemakkelijk binnensloop, dook dertig jaar later, in 1992, prominent op in een geruchtmakende toespraak van minster van binnenlandse zaken Ien Dales. Gealarmeerd door fraude‑ en corruptiezaken in Limburg bepleitte de bewindsvrouw een stevig pakket aan regels en codes. Maar juist hier wrong de schoen, meenden Hans van den Heuvel, hoogleraar beleidswetenschappen, en Leo Huberts, die sinds 1991 aan de sectie bestuurskunde was verbonden en evenals Van den Heuvel afkomstig was van de Katholieke Universiteit Nijmegen. ‘Roomsen’ bleken de weg naar de vakgroep politicologie en bestuurskunde goed te kunnen vinden. Ook de vertrokken bestuurskundige Rob Hoppe en de in 1987 benoemde hoogleraar staatsrecht Erik Jurgens waren van katholieke huize, evenals een aantal aio’s. Het gaf in de Koningslaan voedsel aan vrolijke koffiekout dat de ‘roomse’ invasie een levensbeschouwelijke dreiging van formaat was, wat evenwel stellig werd ontkend door vakgroepsvoorzitter Noomen. De dreiging was zijns inziens veeleer van communicatieve aard. ‘Het zijn niet de katholieken, het zijn de zuiderlingen!’ sprak hij. ‘Sommigen van hen kan ik niet eens verstaan!’58 Volgens Van den Heuvel en Huberts, die werkten aan een door nwo gefinancierd onderzoek naar integriteit in het openbaar bestuur, waren de door Dales gewenste wetten, regels en codes met een ethische dimensie moeilijk te operationaliseren. Ze appelleerden aan de mentaliteit van de bestuurder en waren dientengevolge interpretatiegevoelig. Een andere sta-in-de-weg was dat bestuurskunde c.q. beleidswetenschap overall een (neo)positivistische inslag had en niet erg vertrouwd was met normatief-georiënteerde analyses. ‘ “Scientific management” voert de boventoon,’ aldus Van den Heuvel en Huberts. ‘Beleidswetenschap zonder “ziel” zouden we kunnen zeggen.’59 Drie jaar later presenteerde het duo, samen met onderzoeker Suzan Verberk, het boek Integriteit in drievoud, resultaat van empirisch onderzoek naar integriteitshandhaving in drie (geanonimiseerde) gemeenten. Ernstige gevallen van fraude of corruptie bracht het onderzoek, verricht in opdracht van accountant‑ en consultancybureau PricewaterhouseCoopers, niet aan het licht. Een gokverslaafde parkeer-

237

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen